Morgunn - 01.06.1980, Síða 9

RAGNHII.DUR OLÖF GOTTSkAlKSDÓTTIR
7
ina. Orð hennar hrifu án þess. En hún var líka alltaf trún-
aðarvinur þeirra og tók þeim þannig, að þau vissu, að þau
gátu alltaf treyst á hana sem þann vin, er í raun reyndist.
Þá reynslu áttu fleiri en börnin. Það fundu allir, sem þess-
ari konu kynntust, hve gott var til hennar að leita. Það sem
var vandamál, áður en til hennar var komið, það eins og
leystist upp i viðtölum við hana. Hún hafði einstakt lag á
að opna vandamálin og greiða úr þeim, benda á hina heima-
tilbúnu þætti þeirra og svo það, sem mestu skipti, að það er
alltaf aðalatriðið, hvernig við tökum því, sem að höndum
ber. Það veldur mestu um, hvort vandamál verður til eða
ekki. Þannig var hún, hin yndislega kona, sem virtist til þess
gerð umfram allt að vera farvegur fyrir hjálp, fyrir kraft
og styrk inn í annarra manna líf. Einhver sterkasti þáttur-
inn í lífsgerð Ragnhildar var trú hennar, sterk og einlæg
Guðstrú, Kriststrú, sem mótaði bæði hugsun hennar og fram-
komu.
Sérgáfa hennar kom snemma í ljós, bæði mikil skyggni,
berdreymi, fjarskyggni og margs konar andleg reynsla, sem
olli því að hún hugleiddi mikið trúmál og jafnframt efldi
þetta mjög bænalíf hennar. Hún tók að biðja fyrir sji'iku
fólki og brátt leiddi það til enn stærri hluta, því eins og al-
þjóð er kunnugt, starfaði hún sem læknamiðill i meira en
þrjá áratugi. Um það er óþarfi að tala hér langt mál. Það
vita allir, sem hafa viljað vita, að um hug og hendur Ragn-
hildar í Tjarnargötunni hafa farið þau öfl, sem miklu góðu
hafa til leiðar komið og jafnvel skilið eftir verksummerki,
sem allir er til þekkja hljóta að kalla kraftaverk.
Allt hafði þetta þau áhrif, að aðsókn til hennar varð nán-
ast óviðráðanleg, heimsóknir, bréf og símtöl, og hún fór marg-
ar ferðirnar heim til fólks og á sjúkrahúsin, til að flytja þjáð-
um og sjúkum þann kraft sem hún fann, að hún var far-
vegur fyrir.
Svo margt var henni þakkað, að ætla má, að henni hefði
verið sú hætta búin að ofmetnast, en sú freisting kom aldrei
yfir hana. Hún var t.d. alltaf leitandi í trú sinni og gagnrýnin