Morgunblaðið - 22.03.2009, Blaðsíða 10

10 FréttirINNLENT
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22. MARS 2009
Agnes segir …
Fíll í postulínsverslun
Kann ekki að skammast sín Sigurður Ein-
arsson hefur ekki enn gert grein fyrir því
hvert þær 500 milljónir evra fóru, sem Seðla-
bankinn lánaði Kaupþingi svona korteri fyrir
bankahrun, með því að taka veð í FIH.
urður Einarsson rís fyllilega undir nafnbótinni Gróa á
Leiti og ætti bara að fá sér peysuföt og skotthúfu til að
halda upp á daginn.
Það þarf siðblindu á háu stigi til þess að gera það
að aðalatriði, jafnvel sakamáli, að Morgunblaðið
greini frá því að Sigurður Einarsson og félagar í
gamla Kaupþingi hafi lánað bræðrunum Ágústi og
Lýði Guðmundssonum, Ólafi Ólafssyni í Sam-
skipum og kaupsýslumanninum Robert Tchenguiz
samtals 478 milljarða króna. „Hér er augljóslega um
gróft brot á bankaleynd að ræða gagnvart þeim ein-
staklingum og félögum sem um ræðir,“ vitnar Fréttablað-
ið orðrétt í bréf Sigurðar. Sigurður gerir á hinn bóginn
enga grein fyrir því hvað vakti fyrir honum og öðrum
stjórnendum gamla Kaupþings þegar þeir ákváðu að veita ofangreindum
mönnum slík lán. Voru það hagsmunir bankans sem réðu ákvarðanatökunni?
Voru hagsmunir annarra hluthafa í bankanum en þeirra Bakkabræðra og
Ólafs Ólafssonar sem réðu lánveitingunum? Vitanlega ekki. Hagsmunir ann-
arra hluthafa og viðskiptavina bankans voru með öllu fyrir borð bornir þegar
stjórnendurnir veittu góðvinum sínum lán sem eru langt umfram fjárlög rík-
isins, en þau eru innan við 400 milljarðar króna. En Sigurður sér ekkert at-
hugavert við lánveitingarnar – eyðir engu púðri í þær og skýrir á engan hátt,
rétt eins og ekkert hafi verið athugavert við þær.
Sigurður Einarsson hefur ekki enn gert grein fyrir því hvert þær 500 millj-
ónir evra fóru sem Seðlabankinn lánaði Kaupþingi svona korteri fyrir banka-
hrun með því að taka veð í dótturbanka Kaupþings í Danmörku, FIH. Þeir
fjármunir voru um 84 milljarðar króna á því gengi sem var í aðdraganda
bankahruns en eru um 75 milljarða króna virði í dag. Hvert fóru þeir fjár-
munir Sigurður?
Er eitthvað til í því að Kaupþing hafi rennt einhverjum tugum milljarða
króna beint til Kaupþings í Lúxemborg eftir að lánið var í höfn og þeir fjár-
munir hafi í framhaldinu ratað inn á leynireikninga í Sviss? Fróðir menn í
Lúxemborg hafa haldið þessu fram. Þessu þarf sérstakur saksóknari að kom-
ast að, ekki satt? Því er það algjört lykilatriði að Fjármálaeftirlitið og sér-
stakur saksóknari gefi ekkert eftir hvað það varðar að komast í öll gögn –
SEGI OG SKRIFA ÖLL GÖGN – í Kaupþingi í Lúxemborg. Hér verður aldr-
ei nein sátt nema allir leyniþræðir til og frá Kaupþingi í Lúxemborg
verði afhjúpaðir og leyndin afnumin. Þess vegna eru orð Gylfa Magn-
ússonar viðskiptaráðherra frá því á þriðjudag sérstakt fagnaðarefni, en
hann sagði að hann vildi draga mikið úr bankaleynd og að hún skýrði að
hluta til hvers vegna bankarnir komust upp með margt af því sem komið
hefur í ljós og hann greindi frá því við sama tækifæri að sérfræðingar
væru að koma hingað til lands sem Eva Joly lagði til að myndu aðstoða
við rannsóknina á bankahruninu. „Hann segir fráleitt að bankaleynd
eigi að koma í veg fyrir að hægt sé að upplýsa að eigendur bankanna hafi
lánað sjálfum sér mörg hundruð milljarða fyrir hrunið,“ sagði í frétt á
mbl.is á þriðjudag. Viðskiptaráðherra átti ekki í neinum erfiðleikum
með að greina hismið frá kjarnanum en það á Sigurður greinilega.
agnes@mbl.is
Morgunblaðið/Kristinn
Er Sigurður Einarsson, fyrrverandi stjórnarformaður
Kaupþings, genginn af göflunum, var það fyrsta sem
mér datt í hug á þriðjudagsmorgun, þegar ég sá forsíðu
Fréttablaðsins þar sem fjórdálka fyrirsögn á tveimur
hæðum var: „Segir stolin trúnaðargögn frá Kaup-
þingi notuð til hótana“.
Þessi makalausa frétt eftir stjórnarformanninum
fyrrverandi sýnir svo ekki verður um villst að mað-
urinn kann ekki að skammast sín. Hann reynir að gera
fréttaumfjöllun Morgunblaðsins um hans eigin lánveit-
ingar til vina og stórra eigenda í Kaupþingi (gamla), upp á
litla 478 milljarða króna, tortryggilega á svo ómerkilegan
hátt að ég, sem kalla nú ekki allt ömmu mína þegar ósvífni er
annars vegar, var bara orðlaus eftir lestur fréttarinnar.
Í frétt Fréttablaðsins segir m.a.: „Í bréfinu segir Sigurður að sér hafi borist
til eyrna alvarlegar ásakanir um að trúnaðargögn úr Kaupþingi hafi verið tek-
in ófrjálsri hendi úr bankanum eða FME og gögnunum síðan „beitt af
óprúttnum aðlum til að hóta fólki eða hræða það“.“
Hvað á Sigurður við? Hvernig veit hann að gögnum var stolið, ef hann veit
ekki hvort þau hurfu úr Kaupþingi eða Fjármálaeftirlitinu? Hver stal gögn-
unum að mati Sigurðar? Hann ýjar að því að það hafi verið Davíð Oddsson.
Bíðum við, braust Davíð Oddsson inn í Kaupþing eða Fjármálaeftirlitið?! Ætl-
ast Sigurður til þess að einhver taki mark á honum þegar hann veður fram
eins og fíll í postulínsverslun og sveiflar rananum á báða bóga, án þess að
renna með gögnum stoðum undir veikan málflutning? Í þessum efnum er Sig-
urður fíllinn og við, saklaus almúginn, erum postulínið, svo einfalt er það. Sig-
Eva Joly Gylfi Magnússon
Sú leið, sem stjórnendur sjávar-útvegsfyrirtækisins HB
Granda hafa nú farið; að láta
launahækkanir, sem áður hafði
verið samið um að fresta, koma til
framkvæmda, var sú eina rétta í
stöðunni sem þeir voru komnir í.
   
Það hefði raunar sparað stjórn-endum og eigendum félagsins
umtalsvert
slæmt umtal og
álitshnekki að
fara þessa leið
strax og ákveðið
var að greiða út
arð til hluthafa.
   
Í umræðum umfyrri ákvörð-
un félagsins, um að greiða út arð,
hafa ýmsir talsmenn atvinnulífs-
ins spurt með talsverðum þjósti
hvort það eigi að banna fyr-
irtækjum að borga arð; hvort
fjárfestar eigi ekki að fá eðlilega
ávöxtun af peningum, sem þeir
gætu ávaxtað í banka.
   
Það er enginn að tala um slíktbann. Það segir sig hins vegar
sjálft, að það hleypir illu blóði í
launafólk, sem hefur fært miklar
fórnir, að eiga að sætta sig við að
fá ekki umsamdar launahækkanir
vegna þess hvað fyrirtækin í land-
inu standi illa, á sama tíma og
fyrirtækið sem það starfar hjá
stendur nógu vel til að greiða út
arð.
   
Það þýðir ekki fyrir fyrirtækinað skjóta sér á bak við það að
gerðir hafi verið heildarsamn-
ingar um að fresta hækkunum.
Enginn bannar fyrirtækjum að
greiða hærri laun en kjarasamn-
ingar kveða á um og það gera þau
raunar flest þegar vel gengur.
   
Þetta segir heilbrigð dómgreindmönnum. Það er gott að hana
eiga stjórnendur fyrirtækis á
borð við HB Granda til í nógum
mæli til að taka rétta ákvörðun.
Rétta leiðin
 

 
 

      



 


 

!
"
#$

 
%&'

( )
 




























* (!

+  ,-
. / 0

 
 
+ -




 


























12 



1

3  

4
2-2
 * -

5  1
%
6!
(78
9 4 $  (





 !


"








"

"





: 
3'45;4
;*<5= >?
*@./?<5= >?
,5A0@).?
#!  #   #
#
#
!#  # # # # # # # #
# #
#
       

      
 


 





*$BCD 

  
 


*!
$$
B *!  

$ %& '(
 (&
(   ) *
<2
 <!  <2
 <!  <2

$ '
 (+ ,-(. / 

DD












 
 

 
  
 87   
 !

!"
 #
  6
 2 

$
 
  %#    #%&'# B 

'& '(%   )
# &) &
(!&'#   01 (%(22 
 ()%(3 )(+ ,(4#( 

(
#(# Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnar-
greinum Morgunblaðsins á slóðinni
http://morgunbladid.blog.is/
STAKSTEINAR
VEÐUR
 

    


 

  
 

  

 

      
   
      

                ! "
    #$% 
           
  &        '    (     )*+,,# )*#-,#
 
      
   

!"   # $  % 
 &' 

" '        .  ' /   


(   )
* + ,- 
(+% "
 -+ &*
.

, 
000, ,magnar upp daginn