Morgunblaðið - 22.03.2009, Side 48

48 UmræðanBRÉF TIL BLAÐSINS
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22. MARS 2009
VAKA hefur
svarað gagnrýni
Röskvu á ráðn-
ingu fram-
kvæmdastjóra
Stúdentaráðs. Í
svörum sínum
hefur hún sakað
Röskvu um lág-
kúru með harðri
gagnrýni sinni á
ráðningarferlið.
Ef það er lágkúra að krefjast þess að
stúdentar heyri sannleikann er
Röskva sannarlega sek. Röskvu
finnst hins vegar mun verra, og meiri
lágkúra, að einstaklingur hafi verið
ráðinn í launaða stöðu (með 220.000
kr. á mánuði) fyrir það eitt að njóta
hylli hjá réttum aðilum í flokknum.
Í yfirlýsingu Vökuliða kemur fram
að þrjú atriði hafi orðið til þess að Jó-
hann var tekinn fram yfir Júlíu Þor-
valdsdóttur, núverandi fram-
kvæmdastýru SKHÍ.
I. Jóhann hafi verið sá eini sem
uppfyllti allar hæfniskröfurnar á
„fullnægjandi“ hátt. Röskva neitar
því ekki að Jóhann hafi uppfyllt allar
hæfniskröfurnar sem settar voru
fram, enda sniðnar að honum per-
sónulega. Röskva neitar hinsvegar
að hann sé talinn hæfastur umsækj-
anda og eins gagnrýnum við það að
hvergi sé tekið fram hvernig hinir
umsækjendurnir uppfylltu ekki fyrr-
nefndar kröfur. Eina hæfniskrafan
sem Jóhann virðist hafa uppfyllt bet-
ur en Júlía var þekking á störfum
Stúdentasjóðs. Sú krafa er í reynd
hæsta máta undarleg þar sem eina
aðkoma framkvæmdastjóra að sjóðn-
um er að borga út úr honum – með
öðrum orðum bókhald! Júlía hefur
meiri reynslu af bókhaldi og er því í
raun hæfari til þess að koma að
sjóðnum.
II. Júlía eigi sæti í stjórn Bygging-
arsjóðs námsmanna og þar sé hags-
munaárekstur þar sem fram-
kvæmdastjóri/stýra sitji
stjórnarfundi Félagsstofnunar stúd-
enta.
Nú hafa allir stúdentar við HÍ að-
gang að íbúðum á vegum BN. Því
taldi Röskva reynslu Júlíu innan
stjórnar BN fremur koma stúd-
entum til góða, sérstaklega þar sem
BN og FS eru ekki samkeppnisaðilar
heldur frekar samstarfsaðilar. Ef
Vökuliðar töldu að þarna væri um
hagsmunaárekstur að ræða hefðu
þeir einfaldlega átt að spyrja Júlíu
hvort hún væri tilbúin að segja af sér
í stjórn BN. Sem hún er.
III. Jóhann hafi getað hafið störf
strax og verið tilbúinn í mikla sjálf-
boðaliðavinnu.
Júlía sagðist einnig geta hafið störf
strax, þó að hún þyrfti mögulega að
sitja nokkra fundi hjá mennta-
vísindasviði. Varðandi sjálfboðavinnu
Jóhanns þá var, eins og kom fram í
fyrri rökstuðningi Röskvu, auglýst
eftir aðila í 100% starf, ekki 120% og
ekki 85%. Hitt er annað mál að hags-
munabarátta stúdenta gerist ekki á
skrifstofutíma en það veit Júlía vel
enda hefur hún verið viðloðandi
hagsmunabaráttu stúdenta í langan
tíma. Hún var hinsvegar aldrei spurð
hvort hún væri tilbúin að vinna auka
sjálfboðavinnu og er því ekki hægt að
hafna einhverjum á forsendum sem
viðkomandi er aldrei spurður út í og
fær aldrei tækifæri til að svara.
Vaka hefur reynt að slá ryki í augu
stúdenta. Hún hefur reynt að telja
stúdentum trú um að það sé lágkúru-
legt að benda á spillingu og léleg
vinnubrögð innan okkar eigin sam-
taka, líkt og nú þegar kærasti for-
manns Stúdentaráðs var ráðinn í
launaða stöðu hjá ráðinu.
Þegar ég var lítil var viðkvæði okk-
ar krakkanna oftast „af því bara!“
þegar við gátum ekki svarað fyrir
eitthvað og þannig er viðkvæði Vöku
einnig nú þegar gengið er á þau. Jó-
hann Már var hæfastur! Afhverju?
Af því bara!
Tökum slík rök ekki gild. Við verð-
um að losna við einkavinavæðinguna,
spillinguna og hina gegndarlausu
græðgi sem einkennir starfshætti
meirihlutans nú og hefur litað sam-
félag okkar allt of lengi hér á Íslandi.
Krefjumst alvöru svara. Og af því
bara er ekki svar!
BERGÞÓRA
SNÆBJÖRNSDÓTTIR,
oddviti Röskvu.
„Af því bara“ er ekki svar
Frá Bergþóu Snæbjörnsdóttur:
Bergþóra
Snæbjörnsdóttir
Í FRAMHALDI af fyrirspurn sem
birtist í Morgunblaðinu þann 10.
mars sl. og varðaði hagnað af raf-
orkusölu Kárahnjúkvirkjunar, lang-
aði undirritaðan að leggja orð í belg.
Orkukaup Alcoa frá Kára-
hnjúkavirkjun eru nú um 500.000 KW
á klukkustund eftir því sem heyrst
hefur. Ef rétt er að verð á kílówatt-
stundina sé um 2 krónur, þá gerir það
24 milljónir króna á sólarhring, eða
um 8.760 milljónir á ári. Kostnaður
Landsvirkjunar við reksturinn er
vinnulaun, viðhald og vextir. Við skul-
um geyma aðeins afborgunina sjálfa
af láninu (frestum því vegna krepp-
unnar). Kostnaður við rekstur virkj-
unarinnar gæti þannig verið um 18
milljarðar á ári. Dæmið lítur þá þann-
ig út: Tekjur 8.760 milljónir. Gjöld:
18.000 milljónir. Það vantar sem sé
9.240 milljónir á ári hverju í orkusölu
svo þetta geti gengið upp. Það er ekki
að undra þó að ekki finnist nein lána-
stofnun í veröldinni sem lánar Lands-
virkjun í næstu ævintýri á undir 27%
vöxtum.
Tap á orkusölunni er í raun raun-
verulegur hagur Alcoa því þeirra
kostnaður af mannahaldi (450 starfs-
menn x 5 milljónir á hvern starfs-
mann að meðaltali, forstjóri, áróð-
ursmeistari og aðkeypt þjónusta) er
um 2.600 milljónir. Viðhald á kerum
og annar rekstrarkostnaður gæti
auðveldlega numið um 1.000 millj-
ónum. Samtals gerir þetta um 3.600
milljónir á ári. Mismunurinn (þ.e. á
raunverulegum raforkukostnaði og
því sem Alcoa greiðir) er um 5.640
milljónir á ári hverju sem Alcoa hefur
þá í rauninni til að kaupa súrál, greiða
flutningskostnað. Þannig að í raun þá
er það íslenska þjóðin sem kaupir öll
aðföngin til álversins og gefur Alcoa á
hverju ári. Þá vantar afborganir af
lánum vegna virkjunarinnar, en þær
gætu numið 7 – 8.000 milljónum mið-
að við að lánin séu greidd upp á 30 ár-
um.
Sá sem stjórnar Landsvirkjun er
uppgjafapólitíkus. Hann starfaði áður
sem fjármálaráðherra. Í því starfi
þurfti að finna breiðu bökin til að bera
byrðarnar og þá valdi hann ung börn
til skattlagningar, börn sem báru út
blöð á morgnana. Hann fékk ákúrur
frá Davíð Oddssyni fyrir vikið. Svona
gera menn ekki, sagði Davíð þá. Eitt-
hvað hefur forstjórinn lært, því í dag
hefur hann þó valið breiðari hóp til að
bera heimskulegar byrðar, það er alla
þjóðina sem mun svo súpa seyðið af
þessari vitleysu um ókomin ár.
JÚLÍUS GUÐMUNDSSON,
rafvirkjameistari,
Melgerði 9, Reykjavík.
Um hagnað af raforkusölu
Kárahnjúkavirkjunar
Frá Júlíusi Guðmundssyni
ÞAÐ ER óhætt að segja að mörgum
fyrverandi og núverandi nemendum
F.Su. hafi brugðið heldur betur í brún
yfir þeim fréttum sem borist hafa af
skólanum undanfarið og þeirri um-
ræðu sem eftir hefur fylgt í net-
heimum, þar sem bloggarar hafa verið
iðnir við að setja inn færslur þar sem
upphrópunarmerki og fullyrðingar
hefur ekki verið sparað. Vilja gár-
ungar jafnvel meina að verið sé að
leggja skólann og orðspor hans í ein-
elti.
Á síðum Morgunblaðsins hafa verið
birtar slæmar fréttir af ofbeldi innan
veggja skólans, andlegu sem og lík-
amlegu. Það er mat okkar allra að ein-
elti og líkamsmeiðingar eigi aldrei rétt
á sér, hvorki í skólum né annars stað-
ar og taka verði fast á hverju máli um
leið og það kemur upp. Hafa ber í
huga að hvert mál er einstakt og þarf
að skoða sem slíkt, ekki er sanngjarnt
að dæma heildina út frá fáum ger-
endum. Samfara fréttum af ofbeldi
birti Morgunblaðið frétt hinn 24. febr-
úar sl. með fyrirsögninni Einelti látið
viðgangast á Selfossi þar sem fjallað
er um klíkumyndun og slæman fé-
lagsanda innan veggja F.Su. Í ljósi
þessara frétta langar okkur að fjalla
um reynslu okkar af F.Su. sem við
teljum að endurspegli upplifun mikils
meirihluta fyrrverandi og núverandi
nemenda.
Fjölbrautaskólinn er lifandi afl
Nemendur F.Su. eru að jafnaði í
kringum 1.000 talsins af landfræðilega
mjög stóru svæði, allt frá Ölfusi í
vestri og austur að Lómagnúpi. Eðli-
lega halda vinir og kunningjar úr
grunnskóla hópinn, þegar þau koma
blaut á bak við eyrun í nýjan og stóran
skóla. Á göngum skólans hefur mynd-
ast hefð fyrir því að hvert svæði haldi
sig á svipuðum stað í frítíma, þ.e.
Rangæingar eiga sitt horn, Þorláks-
höfn sitt. o.s.frv. þó þetta hafi nú aldr-
ei verið algilt eða tekið mjög hátíðlega.
Því finnst mörgum það grátbroslegt
að í dag skuli þetta heita klíkumynd-
un, þ.e. að krakkar sem koma frá svip-
uðum slóðum, ferðast saman í skóla-
rútu daglega og hafa mörg hver
þekkst frá barnæsku kjósi að halda
sig saman þegar komið er í nýjan
skóla, allavega svona til að byrja með.
Fjölbrautaskólakerfið er þó þannig
að fljótlega blandast hópurinn saman
og innan tíðar eru þessir hópar farnir
að blandast meira og meira saman.
Fólk á þessum aldri vill gjarnan líta á
sig sem fullorðna einstaklinga og í fjöl-
brautakerfi þurfa þau að taka tölu-
verða ábyrgð á sínu námi og kennslu-
stundirnar eru sjaldnast með sama
hópnum, líkt og tíðkast í bekkjakerfi,
sem leiðir til þess að nemendur kynn-
ast mun breiðari hóp en ella. Auðvitað
er þetta einstaklingsbundið, sumir
blómstra í þessu kerfi en öðrum finnst
þeir verða utanveltu. Mikil fjölbreytni
í námi og tómstundum sem F.Su. býð-
ur upp á auðveldar nemendum að
finna sinn farveg og sína sam-
ferðamenn í námi og leik. Því þykir
okkur það rangtúlkun að kalla þetta
klíkumyndun og halda því fram að
innan veggja F.Su. sé og hafi verið
meiri hópamyndun en í öðrum skól-
um. Það er ekki sú mynd sem flestir
gamlir nemendur hafa af þessum opna
og líflega skóla sínum.
Það eru svartir sauðir í hverjum
hópi, þeir finnast í F.Su. eins og öðr-
um skólum. Skólayfirvöld í F.Su. hafa
tekið á svona málum af eins mikilli
hörku í gegnum tíðina og þeir hafa
heimildir til að gera. Við skólann hefur
ávallt starfað reynslumikið og gott
starfsfólk og skólanum stýrt af hæfum
og vinsælum skólastjórum allt frá
stofnun hans. Allt menn sem hafa
starfað lengi við skólann og notið mik-
ils trausts allflestra nemenda sinna.
Eins hafa skólayfirvöld verið einkar
dugleg og virk í samstarfi við nem-
endur og hafa nemendur skólans alltaf
haft mikið að segja um stefnu hans og
áherslur. Innan skólans er mjög virkt
„nemendalýðræði“.
F.Su. er suðupottur, þar sem hrá-
efnin eru nemendur frá landsvæði
sem spannar nánast fjórðung Íslands.
Í þessum skóla myndast vinatengsl og
kunningsskapur fólks óháð búsetu,
aldri eða fyrri afrekum. Í raun má
segja að Fjölbrautaskóli Suðurlands
sé helsta og virkasta miðstöð Suður-
lands. Þar kynnast Hvergerðingar og
Mýrdælingar rétt eins og Tungna-
menn og Selfyssingar tengjast þar
vinaböndum.
Því sárnar okkur þetta slæma um-
tal sem skólinn hefur þurft að þola.
Þessi dökka og ljóta mynd sem dregin
hefur verið upp af skólanum end-
urspeglar á engan hátt upplifun og
reynslu okkar af Fjölbrautaskóla Suð-
urlands og ekki heldur upplifun stórs
meirihluta þeirra sem búa að því að
hafa eytt sínum helstu mótunarárum
innan veggja þessa stóra og góða
skóla sem F.Su. er.
Fyrir hönd ánægðra núverandi og
fyrrverandi nemenda F.Su.
EINAR MATTHÍAS
KRISTJÁNSSON,
GUÐRÚN ÁLFHEIÐUR
THORARENSEN,
MÁR INGÓLFUR MÁSSON,
fyrrum nemendur F.Su.
Fjölbrautaskóli Suðurlands
– Opinn og líflegur skóli
Frá Einari Matthíasi Kristjánssyni,
Guðrúnu Álfheiði Thorarensen og
Má Ingólfi Mássyni
NÚ HEFUR þingmaðurinn Jón
Bjarnason heldur betur villst af leið.
Eða er hann á atkvæðaveiðum?
Þannig er mál með vexti að þessi
maður, sem fer fyrir flokki VG í
Norðvesturkjördæmi, gerðist heldur
betur uppvís að tvískinnungshætti á
dögunum er hann skrifaði lofgrein í
blaðið um sementsverksmiðjuna á
Akranesi. Þessi maður sem þykist
aðra daga vera talsmaður „grænna
gilda“ er allt í einu orðinn talsmaður
mengandi verksmiðja inni í miðju
þéttbýli.
Veit maðurinn ekki að þessi verk-
smiðja er barn síns tíma og það meira
að segja slysabarn. Á þeim tíma voru
til menn sem vildu þessa verksmiðju
utan bæjarins en nú 50 árum seinna
eru þröngsýnir menn að lofa þetta
umhverfisslys. Og ekki nóg með það,
heldur líka að endurnýja leyfi fyrir
eiturspúandi verksmiðjum.
Er hægt að taka mark á öllu þessu
græna tali VG-manna þegar einn af
forsvarsmönnum flokksins leggst svo
lágt að mæra þessa forljótu bygg-
ingu, framtíðarsorpbrennslu Íslands,
inni í miðju íbúðahverfi, við eina
mögnuðustu útivistarparadís lands-
ins, Langasand?
MARGRÉT JÓNSDÓTTIR,
Akranesi.
Hinn villuráfandi Jón Bjarnason
Frá Margréti Jónsdóttur
HVAÐA embættismaður í þessu landi
ætti síst að verða þjóð sinni til skamm-
ar? Viðtöl sem forsetinn hefur veitt
ýmsum blaðamönnum og ummæli á
sendiherrafundum hafa orðið til þess
að enginn virðist hafa undan að leið-
rétta óviðunandi ummæli frá forseta
Íslands.
Þetta hefur orðið til þess að virðing
núverandi forseta hefur dregist svo
neðarlega að ekki verður við unað
lengur. Að vísu hefur forsetinn mjög
gott fordæmi
frá fyrrverandi ríkisstjórn og
stórum hluta núverandi stjórnar sem
virtist halda að það væri bara nægj-
anlegt að hanga í forystustólunum á
frekjunni einni saman. En það hefur
oft verið sagt að þjóð fái þá stjórn sem
hún á skilið. En hvað er það sem hin ís-
lenska þjóð hefurgert sem gerir það að
verkum hún situr uppi með kolóhæft
lið? Embættisferill núverandi forseta
hefði átt að vera íslenskri þjóð næg að-
vörun þegar hann var fjármálaráð-
herra og kom á hinum herfilega
ekknaskatti. Undir hans forystu voru
lögð á einhver svívirðilegustu ólög sem
nokkru sinni hafa verið sett í þessu
landi. Og þetta var sett undir merkjum
„vinstri“ stjórnar. Þegar núverandi
forseti Íslands var í ræðustól á Alþingi
og talaði um „skítlegt eðli“ var hann þá
kannski, í það skiptið, að tala um sjálf-
an sig?
Nú er það svo að hver blaðamað-
urinn eftir annan hefur eftir forset-
anum ummæli sem þarf að bera til
baka. Forsetahjónin eru jafnvel að ríf-
ast fyrir framan blaðamenn og svo á
einhver að reyna að koma því til skila
að blaðamaðurinn hafi misskilið allt
saman.
Manni dettur í hug hvort tungu-
málakunnátta forsetans sé nógu góð
til þess að hann geti bara yfirleitt
komið sínu áliti til skila á mannsæm-
andi hátt.
En fyrst maðurinn er svona illa
máli farinn af hverju í ósköpunum
reynir ekki einhver að koma fyrir
hann vitinu? Hvað þarf hann að verða
oft þjóð sinni til minnkunar til þess að
verða vikið frá? Í blaðagrein var hann
ákærður fyrir það að segja ósatt.
En tepruskapurinn í sambandi við
embættið var svo mikill að það mátti
ekki segja það á hreinni íslensku. Ný-
lega var fylkisstjóra í einu fylki í
Bandaríkjunum vikið frá fyrir að ætla
að selja þingsæti sem núverandi for-
seti Bandaríkjanna hafði gegnt. Þegar
fylkisþingið samþykkti þar með öllum
samhljóða atkvæðum að víkja honum
frá var ekki einn einasti þingmaður
sem greiddi atkvæði á móti því að
víkja honum frá, ekki reyndu einu
sinni flokksbræður hans að verja hans
skítlega eðli. Hvenær skyldi það ger-
ast á Íslandi að óhæfum aðila yrði vik-
ið frá? En þar fylgdi sú regla að fylk-
isstjórinn var með því dæmdur
óhæfur til að taka við starfi fyrir
fylkið ævilangt. Hér á Íslandi hefur
það gerst að þingmaður gat ekki tekið
sæti á „háttvirtu“ alþingi vegna þess
að hann sat í fangelsi. Og svo tala
menn á alþingi með alveg með gíf-
urlegri virðingu hver um annan, mað-
ur hefur það á tilfinningunni að þeir
séu heilagir.
Manni dettur það svona í hug, hve-
nær það verður skylda að menn hafi
setið í fangelsi til að verða kjörgengir
til alþingis Íslendinga og þá hve lengi?
BERGSVEINN
GUDMUNDSSON
er á ellilaunum
og borgar skatt af þeim.
Embættisferill
forseta Íslands
Frá Bergsveini Gudmundssyni
Pera vikunnar:
Margfeldi þriggja pósitífra talna er 72.
Summa þessara sömu talna er 15.
Hvaða þrjár tölur eru þetta?
Síðasti skiladagur fyrir réttar lausnir er kl. 12 mánudaginn 30. mars.
Lausnir þarf að senda á vef skólans, www.digranesskoli.is, en athugið
að þessi Pera verður ekki virk þar fyrr en eftir hádegi hinn 23. mars.
Frekari upplýsingar eru á vef skólans.
Stærðfræðiþraut Digranes-
skóla og Morgunblaðsins