Morgunblaðið - 17.05.2009, Blaðsíða 46

46 Gengisvísitala
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 17. MAÍ 2009
Íslendingar hafa alla tíð fylgst spenntir með Evróvisjónkeppninni, og það er alveg sama hversu gott eða lélegt lag við sendum út.
Alltaf vonumst við jafninnilega eftir því að vinna og erum eiginlega oftar sannfærð um að það muni gerast. Lögunum hefur þó
verið misjafnlega vel tekið af grannþjóðunum, hæst höfum við náð upp í annað sætið og í einu tilfelli var ekki um annað að ræða
en að setja okkur í botnsætið – þar eð við fengum ekkert stig. En svona lítur Evróvisjónsaga Íslendinga alltént út, grafískt séð.
Uss uss uss ... Selma átti að vinna. Finnstykkur það ekki? Lagið, „All Out of
Luck“ er poppsnilld, ægigrípandi og gott og
Selma söng og dansaði eins og enginn væri
morgundagurinn. Gárungarnir hafa stundum
dregið fram gráu frakkalufsurnar sem eina af
ástæðunum fyrir því að við höfðum þetta ekki
af. En þegar menn komast svona rosalega
nálægt sigri er ekki nema von að menn leiti
taugaveiklaðir að skýringum hversu ótrúlegar
sem þær kunna að vera. Lagið er líka svo
miklu, miklu betra en þetta ömurlega sænska
ABBA eftirhermulag sem hreppti hnossið.
Sveiattan!
Annaðhvort elskaði fólk Silvíu Nótt af öllu hjarta eða hataði.Sirkusinn sem hún og samstarfsmenn settu í gang úti í Grikklandi
olli miklu uppnámi og fólk vissi hreinlega ekki hvernig ætti að taka þessu
brölti hennar. Var þetta grín eða alvara? Ágústa Eva, sú er fór með hlutverk
Silvíu fór aldrei úr hlutverkinu
allan tímann og sofnaði stífmáluð
og í hælaskóm. Sumir hérna
heima urðu móðgaðir og fannst
keppnin niðurlægð með þessu en
Silvía náði með stælum sínum og
æfingum að fletta vissri hulu af
keppninni og kasta fram ákveðn-
um spurningum um eðli hennar og
eigindir. Grín er ekkert glens.
Eurobandið hafði verið star-fandi allt frá árinu 2006, en
fag þess er eins og nafnið gefur til
kynna Eurovisionlög. Það voru því
þaulvanir Evró-boltar sem fóru út í
aðalkeppnina í þetta sinnið og ekki
vantaði að sveitin gæfi sig alla í
verkefnið. Og hún uppskar eftir því.
Eurobandinu tókst að aflétta forkeppnisbölvun undanfarinna
ára og sigldi með glæsibrag í úrslitin. Árangurinn þar var þó
ekki nema 14. sætið en loksins gátu Íslendingar hent í alvöru
Evrósvisjónpartí á laugardagskvöldi og stutt sitt fólk með ráðum
og dáð. Göturnar tæmdust að vanda og engin teikn eru um það
í dag að Evróvisjónæðið ætli að brá eitthvað af Íslendingum.
5
Gleðibankinn“, eða „Bank of Fun“ á ensku (frekar glötuð þýðing) varupphaflega flutt af Pálma Gunnarssyni einum hér á Íslandi. Lagið er
eftir Mannakornsfélaga hans og
söngvasmíðasnillinginn Magnús Eiríks-
son. Það var svo annað stórskáldið, sjálfur
Gunnar Þórðarson, sem vélaði lítið eitt
um smíðina áður en hún var send út til
Bergen og var þeim Helgu Möller og
Eiríki Haukssyni bætt við sem söngvurum
svo úr varð ICY-tríóið. Forláta myndband
var framleitt og allar klær bókstaflega úti.
Þjóðin er enn í afneitun yfir hinum mjög
svo laka árangri lagsins og margir eru á
því að senda eigi það út aftur.
Innslag þeirra Siggu og Grétarskom hálfpartinn eins og þruma úr
heiðskíru lofti. Enginn átti von á þessu
enda skiljanlega lítil stemning hér
heima eftir hverja eyðimerkurgöng-
una á fætur annarri. Það er bara
eitthvað við „Eitt lag enn“ sem gerir
það svo gott sem fullkomið Evróvisjón-
lag. Byggingin er nösk, stígandinn í versunum myndar hæfilega
spennu og svo skellur grípandi viðlagið á af bylmingskrafti. Stuðið
dettur aldrei nokkurn tíma niður og löndunin er, eins og áður segir,
nánast fullkomin. Sviðsframkoman og innlifunin, þá sérstaklega
samspil Siggu og Grétars var undir það sama selt. Árangurinn
enda eftir því og lagið átti skilið að fara hærra ef eitthvað er.
Það urðu heldur betur þáttaskil í keppninni þegar Páll Óskar tókþátt. Vísvitandi ákvað að hann að draga keppnina nær nútímanum,
spriklandi og öskrandi ef með þurfti.
Lagið nýmóðins teknó og atriðið sjálft
byltingarkennd. Páll ýtti af ótrúlegu
listfengi á alla réttu (röngu?) takkana,
ýjað var óhikað að einhverju sem ekki
mátti og öll framreiðsla með miklum
tímamótabrag. Sjálf keppnin var
líka að breytast um þetta leyti, eftir
nokkurra ára lægð var hún að rísa upp
við dogg á nýjan leik og fór að taka á
sig hið „æðisgengna“ form sem er á
henni í dag.
3
Gengisvísitala íslenskra
Evróvisjónlaga
2
6
1
4
1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 200919871986
Sæti:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
Ekki með í
aðalkeppni
Icy-hópurinn:
Gleðibankinn
Halla Margrét:
Hægt og hljótt
Beathoven:
Sókrates
Daníel Ágúst:
Það sem enginn sér...
Stjórnin:
Eitt lag enn
Stefán og Eyvi:
Nína
Heart2Heart:
Nei eða já
Inga:
Þá veistu svarið
Sigga:
Nætur
Bó Halldórsson:
Núna
Anna Mjöll:
Sjúbídú
Paul Oscar:
Minn hinsti dans
Ísland ekki með
í keppninni
Selma:
All Out of Luck
Einar og Telma:
Tell Me!
2Tricky:
Angel
Ísland ekki með
í keppninni
Birgitta:
Open Your Heart
Jónsi:
Heaven
Selma:
If I Had Your Love
Silvia Night:
Congratulations
Eiríkur Hauksson:
Valentine Lost
Eurobandið:
This is My Life
Yohanna:
Is it True
1986: Eftir að
hafa fylgst með af
hliðarlínunni í
nokkurn tíma fær
Ísland loksins
að taka þátt í
Eurovision. Æði
rennur á þjóðina
sem getur ekki
beðið eftir því að
vinna keppnina
- enda annað
útilokað.
1
1987: Eftir að hafa jafnað
okkur á áfallinu er ákveðið
að taka allt annan pól
í hæðina. Hin klassískt
menntaða Halla Margrét
syngur gullfallega og
vel dramatíska ballöðu
eftir Valgeir Guðjóns-
son af stakri smekkvísi
og flutningurinn stendur
eins langt frá ærslagangi
ICY-flokksins og hugsast
getur. Engu að síður lendum
við aftur í 16. sæti. Hvað er
eiginlega í gangi!?
1988: Stuð gekk ekki.
Fágun ekki heldur. En hvað
með flippið? Hinn mein-
hæðni grallaraspóa Sverrir
Stormsker er nú lóðsað
út ásamt ungum og efni-
legum söngvara, Stefáni
Hilmarssyni, og saman
syngja þeir kerksnislegan,
slangurvænan óð sem
er í senn hið prýðileg-
asta Evróvisjónlag
og vel til fundið skot á
sjálfa keppnina. Þeim
Beathovenbræðrum er
hins vegar launað lambið
gráa með 16. sætinu.
Nema hvað.
1989: Þjóðin er alveg hætt að botna í
þessu sinnuleysi annarra gagnvart henni
og það virðist bara ekkert duga til að
komast í ásættanlegt sæti. Valgeir fer
út aftur með fremur litlaust popplag og
versti árangur Íslendinga frá upphafi
í Evróvisjón er staðreynd. Við fengum
ekki eitt einasta stig og rákum því lestina.
Úff...er ekki bara best að droppa þessu?
1991: Íslendingar eru á siglingu, kannski ekki
sætalega séð en heldur betur gæðalega. „Eitt lag
enn“ er jafngrípandi og gerist hvað Evróvisjón-
fræði áhrærir og Nína er í sama klassa, og er
reyndar eitt allra besta Evróvisjónlag landans
frá upphafi. Lagið er reyndar það gott að það fór
fljótlega úr Evró-hamnum og öðlaðist eigið líf, er
hálfgerður þjóðsöngur í dag og er vippað upp í
öðru hverju partíí þegar skálin fer að segja til sín.
1990: Í enda gangnanna er ljós eins og stundum er sagt. Það var að sjálfsögðu
ekki hægt að komast neðar en Valgeir og Daníel og menn voru nánast farnir að
missa áhugann á herlegheitunum. Fara þá ekki Sigga og Grétar og félagar þeirra í
Stjórninni út og slá óforvarandis í gegn...
2
1992: Þetta ár markaði upphafið að niðurlæginga-
tímabili sem átti eftir að standa í full fimm ár.
Eðlilega hugsuðu menn sem svo að heillavænleg-
ast væri að senda svipað lag og „Eitt lag enn“
út og það var og gert, „Nei eða já“ er nokkurs
konar útvötnuð útgáfa af laginu því. Og það reynd-
ist svo býsna farsælt eftir allt saman, hafnaði í
sjöunda sæti sem telst harla gott á íslenskan
Evróvisjónmælikvarða.
1997: Páll Óskar Hjálmtýsson fór
út og umbylti keppninni, ekki bara
hérna heima heldur úti líka. Hann var
einn af þeim eldhugum sem tosaði
keppnina upp í eitthvað nútímalegra
þó að sú hetjudáð hafi ekki endur-
speglast í árangri.
3
1996: Eftir „Nei eða já“ gekk hvorki né rak
hjá okkur verður að segjast. Lag Ingibjargar
Stefánsdóttur var andvana fætt, ballaða
Siggu Beinteins var miðjumoð og framlag
Bo Hall var hvorki fugl né fiskur. Anna Mjöll
reyndi svo að hala inn stig með því að vísa í
kunn alþjóðleg minni en allt kom fyrir ekki.
Það var lítið Evróvisjónfjör hjá íslenskri
þjóð um miðbik tíunda áratugarins.
1999: Eftir árs hlé komum við
þríefld til baka og náum árangri
sem bjartsýnustu menn hefðu
ekki þorað að láta sig dreyma
um. Selma var svo nálægt
þessu...
4
2001: Smá niðurtúr varð í kjölfar hins
góða árangurs Selmu, en framlag
Einar Ágústs og Telmu fór fyrir ofan
garð og neðan og niðurstaðan eitt af
þessum hundfúlu miðlungssætum.
Síðan var þvílíkt umstang í kringum
lag Einars Bárðarsonar, „Birtu“
eða „Angel“, og sjálfur þingheimur
flæktur í þau mál á tímabili. Árangurinn
úti var þó vægast sagt endasleppur.
2006: Birgitta Haukdal
fór út með prýðilegt lag
en það hreyfði við fáum.
Hinn eiturhressi Jónsi
fór út með hátimbraða
steindauða ballöðu og
árangurinn eftir því.
Óskiljanleg strategía.
Og daufheyrst var við
hinu ágæta Arabíupoppi
Selmu. Silvía Nótt fer
hins vegar út og gerir allt
vitlaust...
5
2007: Eiríkur Hauksson
heillaði gervalla þjóðina upp úr
skónum eins og hann á vanda
til, vafði henni hreinlega um
rokkfingurinn. Hins vegar var
lítið rokk í rokklaginu sem hann
flutti og textinn algerlega úti að
aka í steypunni. Örlögin voru
þau að við komumst ekki upp
úr undankeppninni, fremur
en árin tvö þar á undan.
2009: [árangur
lá ekki fyrir
er grein var
frágengin]
2008: Undankeppnin hér heima var í
meira lagi skrautleg, var í gangi allan
veturinn og undir lokin tókust „streitarar“
og „flipparar“ harkalega á. Ákveðin
prinspippatriði voru undir og að lokum fóru
Evróvisjónaðdáendurnir Friðrik Ómar
og Regína út fremur en Barði Jóhanns-
son eða Dr. Gunni, sem voru svona
mestanpartinn að grína og glensast.
6