SunnudagsMogginn - 17.10.2010, Page 33

SunnudagsMogginn - 17.10.2010, Page 33
17. október 2010 33 er þeir ræði við fjölmiðla í Búkarest. Lettinn Ivars Busmanis fer fyrir sam- skiptum framkvæmdastjórnar sambands- ins við fjölmiðla í Lettlandi. Spurður um getu lettneskra fjölmiðla til að fjalla um málefni sambandsins segir Busmanis að sökum þess að þau séu orðin innanlandsmál eftir inngöngu landsins í sambandið sé erfitt að henda reiður á fjölda blaðamanna sem fjalli um það. Busmanis tekur fram að skrifstofa hans skipuleggi námsferðir lettneskra blaða- manna til Brussel, ásamt því sem efnt sé til námskeiða um sambandið í Lettlandi. Ljósmynd/Baldur Arnarson ’ Stjórnmálastéttin nennir ekki að út- skýra hvað hún er að fást við því henni líður vel í þeirri veröld sem hún hefur skapað sér [...] Því ættu stjórnmálamenn að hafa áhuga á að miðla upplýs- ingum til fólks sem skilur þá ekki? Blaðamenn á íbúa Búlgaría 8 7,2 0,9 Eistland 2 1,3 0,65 Kýpur 3 0,8 0,267 Lettland 1 2,3 2,3 Litháen 0 3,6 0 Malta 1 0,405 0,405 Pólland 13 38,5 2,96 Rúmenía 6 22,2 3,7 Slóvakía 4 5,5 1,375 Slóvenía 6 2 0,33 Tékkland 6 10,2 1,7 Ungverjaland 13 9,9 0,76 Samtals 63 103,905 Samtals frá öllum ríkjum 556 Tölur um íbúafjölda eru fengnar úr bók Eiríks Bergmann, Frá Evróvisjón til Evru. Rúmenía og Búlgaría fengu inngöngu í sambandið 2007 en hin ríkin 10 árið 2004. Land Fjöldi blaða- manna í Brussel Íbúafjöldi 2009 (í milljónum) Íbúar í milljónum á hvern blaðamann Tölurnar eru byggðar á upplýsingum frá Alþjóðasamtökum blaðamanna (API). Tekið skal fram að deilt er um hversu margir blaðamenn hafa aðsetur í Brussel allt árið um kring. Þ essa dagana má sjá á þjóðvegum landsins gripaflutningabíla hlaðna sauðfé sem flutt er til slátrunar. Dýraverndunarsinnar hafa haft orð á því að þetta séu ómannúðlegir flutningar þar sem fá sláturhús eru orðin í landinu og því verður oft að aka langar vegalengdir með féð. Í Evrópu hefur undanfarin ár verið mikil umræða um slæma meðferð slát- urdýra. Sýndar hafa verið heimildarmyndir, meðal annars í BBC, sem sýna hrottalega meðferð á dýrum. Þau eru flutt í þröngum og illa loftræstum vögn- um langar leiðir og ekki er óalgengt að þau drepist á leiðinni. Þá hafa verið sýndar skelfilegar myndir úr sláturhúsum þar sem dýrin sæta nánast pynt- ingum. Fyrsta dýraverndarfélagið, The British Royal Society for Prevention of Cruelty On Animals, var stofnað 1824. Nú má segja að dýraverndunarsamtök af ýmsu tagi séu orðin afar útbreidd í hinum vestræna heimi og hefur stundum verið talað um nýja atvinnugrein í því sambandi. Starfsaðferðir sumra þessara samtaka eru umdeilanlegar, þó ekki sé meira sagt. Aliminkum hefur verið sleppt út í náttúruna og sprautað hefur verið málningu á fólk í pelsum. Mörg þessara samtaka hafa til þessa barist gegn veið- um, telja að ekki eigi að leyfa fólki að veiða dýr sér til ánægju. Nokkuð hefur dregið úr gagn- rýni á veiðar undanfarin ár og eru helstu ástæðurnar þær að mörg þessara samtaka hafa fremur beint spjótum sínum að slæmri með- ferð sláturdýra fremur en að veiðum. Í Evrópu gegna veiðar miklu menningarlegu og sögu- legu hlutverki og raunar einnig þjóðhagslegu. Veiðar skapa störf í strjálbýli, það er verið að nýta land sem oft á tíðum ekki er hægt að nýta á annan hátt en til veiða og þá er villibráð ein- hver sá hollasti og besti matur sem völ er á. Nýting dýra er oft umdeilanleg, margir telja að nautaat sé ekkert annað en langdregin pynting og að lyfjatilraunir á dýrum ætti að banna. Líklegast telja margir Spánverjar að nautaat sé forn hefð sem sé þáttur í menningu þjóð- arinnar og velflestir vísindamenn telja að lyfjatilraunir á dýrum séu nauðsyn- legar. Sennilega fara þó leikar svo að nautaat verði bannað á komandi árum, allavega hér í Evrópu. Lyfjatilraunir á dýrum munu í einhverjum mæli verða nauðsynlegar en líklegast verða dýratilraunir með snyrtivörum bannaðar. Líf okkar mannanna hefur óhjákvæmilega mikil áhrif á vöxt og viðgang villtra dýra. Gríðarlegur fjöldi dýra drepst í umferðarslysum ár hvert, þess eru dæmi í Svíþjóð og Þýskalandi að á ákveðnum svæðum drepast fleiri dýr í umferðinni en eru felld af veiðimönnum. Glöggur veiðimaður og náttúruunnandi sagðist hafa komist að því að á 30 km leið sem hann ekur oft um, sé á vorin og fyrri- hluta sumars keyrt á sex fugla að jafnaði á degi hverjum. Þá flýgur fjöldi fugla á rafmagnslínur og önnur mannvirki. Þá má ekki gleyma því að ýmsar gjörðir okkar mannanna gagnast villtum dýrum. Gæsum hefur til dæmis fjölgað mikið hér á landi á undanförnum árum. Ástæðurnar fyrir því eru meðal annars þær að vetrarræktun á korni í Skot- landi hefur aukist verulega og meiri gróður og bætt veðurfar hér á landi. Hlýn- andi veðurfar mun á komandi árum hafa talsverð áhrif á íslenska náttúru. Nýj- ar tegundir fugla gætu farið að verpa hér á landi, í því sambandi mætti nefna kanadagæs. Hún er hinsvegar mikil plága, veldur miklum skemmdum á landi og hún gæti hrakið íslensku gæsirnar af varpstöðvum sínum. Þess vegna ætti að kappkosta að koma í veg fyrir að kanadagæsin taki sér bólfestu hér á landi. Umræða um náttúrvernd þarf að vera byggð á skynsemi og rökum, ekki bara á tilfinningum. Stundum mætti halda að ýmsir svokallaðir náttúruvernd- arsinnar hefðu lært náttúrufræði af verkum Walt heitins Disney. Þessi klausa birtist í dagblaði í Bandaríkjunum: „Þið skotveiðimenn sem þykist veiða ykk- ur til matar, þið ættuð að skammast ykkar. Þið getið keypt ykkur kjöt úti í búð, þar sem það er búið til.“ Dýr og dauði ’ Starfs- aðferðir sumra þess- ara samtaka eru umdeilanlegar, þó ekki sé meira sagt. Sauðfé Sigmar B. Hauksson Morgunblaðið/Árni Torfason Eftir að Lettar gengu í Evrópusambandið 2004 voru fimm lettneskir blaðamenn með aðsetur í Brussel þegar mest var. Nú er blaðakonan Ina Strazdina ein eftir. Eins og kunnugt er kallaði niðursveiflan á gríðarlegan niðurskurð í Lettlandi, umskipti sem Strazdina fann á eig- in skinni. Mánaðarlaunin hrundu úr 2.700 evrum niður í 700 evrur, eftir skatta, og dugðu því að- eins rétt ríflega fyrir húsa- leigu. Góð ráð voru dýr. Strazdina lagði hins vegar ekki árar í bát og fékk dæmið til að ganga upp með því að vinna fyrir þrjá fjölmiðla samtímis, sem útvarps-, sjón- varps- og blaðakona. Strazdina hafði að venju í mörg horn að líta er blaðamaður sló á þráðinn til hennar í vikunni. Hún komst svo að orði er hún var spurð hvort það dygði 2,3 milljóna manna þjóð að hafa einn blaðamann í Brussel: „Það dugir að sjálfsögðu ekki því við þurf- um að vinna fyrir þrjár tegundir fjölmiðla [sjónvarp, útvarp og dagblöð/netið]. Það skiptir þó ekki höfuðmáli hver íbúafjöldinn er vegna þess að viðfangsefnin sem fjallað er um eru bæði fjölmörg og innbyrðis ólík. Þetta kallar aftur á að blaðamenn þurfa að vera afar færir í að greina hvað vekur áhuga samlanda þeirra.“ – Hver væri að þínu mati æskilegur fjöldi lettneskra blaðamanna í Brussel? „Það er erfitt að segja til um það. Þegar við vorum fimm var umfjöllunin framúrskar- andi enda skipt á milli allra gerða fjölmiðla, sjónvarps, útvarps og dagblaða.“ – Hvað geturðu sagt mér um áhuga Letta á Evrópusambandinu? „Hann er mismikill. Það er oft erfitt að dæma um hann. Ég veit að almenningur hef- ur áhuga á praktískum hlutum, svo sem í landbúnaði og í nýrri lagasetningu. Skoð- anakannanir benda til mikillar tortryggni í garð sambandsins í Lettlandi.“ Spurð um rætur tortryggni og áhugaleysis bendir Strazdina á að tungutak reglugerða hafi fælingarmátt, orðfæri sem sett hafi svip á umfjöllun lettneskra fjölmiðla í upphafi. Af- leiðingin hafi verið sú að mörgum þóttu fréttaskýringarnar torskildar. Ina Strazdina Sá eini sem er eftir

x

SunnudagsMogginn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: SunnudagsMogginn
https://timarit.is/publication/785

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.