SunnudagsMogginn - 26.06.2011, Page 16

16 26. júní 2011
klukkustundar langa leið.
„Satt best að segja held ég að ég hafi
hreinlega aldrei áttað mig á því að ég gæti
gert eitthvað annað en að spila á selló,“
útskýrir Sæunn. „Þegar ég var níu ára
langaði mig að vísu að verða augnlæknir
en sá draumur fjaraði fljótt út. Sellóið átti
hug minn allan.“
Enda þótt foreldrarnir hafi stutt vel við
bakið á henni segir Sæunn þau öðrum
þræði hafa vonað að hún legði eitthvað
annað fyrir sig en tónlistina. „Mamma
hvatti mig lengi til að gera eitthvað annað.
Það var bara umhyggja, hún veit að þetta
er óreglulegt líf – tónlistarmaðurinn er
alltaf í vinnunni. Maður hugsar stöðugt
um verkefni sín og tónlistina, hvar sem
maður er staddur.“
Foreldrar Sæunnar búa nú í Milwaukee í
Bandaríkjunum. Hún á einn bróður,
Skúla, en hann hyggst líka leggja tónlist-
ina fyrir sig. Skúli stundar nú nám í djass-
gítarleik og tónsmíðum við Berklee-
háskólann í Boston. „Bróðir minn er að
gera mjög spennandi hluti og gaman að
segja frá því að hann er einmitt að semja
verk handa mér núna. Ég hef ekkert séð af
því ennþá en grunar að það verði með
sterku djassívafi. Vonandi næ ég að frum-
flytja það áður en þetta ár er úti.“
Skúli er ekki fyrsta íslenska tónskáldið
til að skrifa verk fyrir Sæunni en Daníel
Bjarnason hefur þegar gert það. Hún
kveðst hafa yndi af því að frumflytja verk
og ekki spilli fyrir séu þau íslensk. „Langi
íslensk tónskáld að semja verk fyrir mig
mega þau endilega hafa samband,“ segir
hún hlæjandi.
Sérvitrir snillingar
Sæunn ritaðist inn í Cleveland Institute of
Music og lauk þaðan BA-prófi með hæstu
einkunn árið 2006. Þaðan lá leiðin í meist-
aranám við hinn rómaða tónlistarháskóla
Juilliard í New York, þar sem aðalkennari
hennar var Joel Krosnick.
„Það var mikil upplifun að koma í Juilli-
ard, að vera skyndilega innan um alla
þessa frábæru tónlistarkennara og -nema
sem eru auðvitað líka pínu klikkaðir,“
segir Sæunn og skellir upp úr. Með þessum
stríðnislegu ummælum á hún við að snilli-
gáfu fylgi gjarnan svolítil sérviska sem geri
stofnun eins og Juilliard að mjög áhuga-
verðum áfangastað á lífsbrautinni. „Það er
mjög heilbrigður keppnisandi milli fólks í
Juilliard sem hvetur mann til dáða.“
Sæunn kann vel við sig í New York.
„Borgin er dálítið svona „in your face“ við
fyrstu kynni. Eigi ég að vera alveg hrein-
skilin varð ég fyrir svolitlum vonbrigðum
til að byrja með. Nafnið er svo stórt að
maður hélt að þetta væri eitthvað ennþá
meira en það svo var. New York-búar eru
bara fólk eins og ég og þú. En það er mikið
líf og fjör í borginni og þarna ægir saman
öllum mögulegum straumum og stefnum.
Það er stór kostur og á heildina litið er
New York frábær staður fyrir listamann.“
Sæunn útskrifaðist úr Juilliard árið 2008
og ritaðist þá inn í akademíu hins nafn-
togaða tónlistarhúss Carnegie Hall í New
York ásamt 20 öðrum hljóðfæraleikurum.
„Þetta er mjög eftirsótt akademía og frá-
bært tækifæri. Það er allt annar andi þarna
en í skólanum, maður er sinn eigin herra
og óspart hvattur til að fara sínar eigin
leiðir í tónlistinni. Það er líka mikið rætt
um tónlist í víðu samhengi. Tíminn í aka-
demíunni var mjög gefandi og gaman að
hætta loksins í skóla og axla meiri ábyrgð
sjálfur.“
Vel tengd í New York
Hluti af verkefninu í akademíu Carnegie
Hall var að fara út í skólana og miðla af
þekkingu sinni og reynslu og kenndi Sæ-
unn til að mynda um tíma við skóla í
Brooklyn. Segir hún það hafa verið
skemmtilega reynslu.
Hljóðfæraleikarar sem farið hafa gegn-
um akademíu Carnegie Hall halda gjarnan
hópinn og vinna saman að ýmsum verk-
efnum. Þannig heyrir Sæunn nú til um 45
manna hópi, Ensemble ACJW, sem býður
upp á ýmsa möguleika. Hún staðfestir að
eftir dvölina í Juilliard og akademíu
Carnegie Hall sé hún vel tengd inn í tón-
listarlíf New York-borgar sem bjóði að
vonum upp á spennandi tækifæri.
Auk þess að koma fram sem einleikari
og með kammerhópum í Bandaríkjunum,
hefur Sæunn komið fram í Evrópu og Suð-
ur-Ameríku, nánar tiltekið í Kólumbíu.
„Það var mikil upplifun að koma til Kól-
umbíu, bæði að leika og ekki síður að
kynnast menningunni og mannlífinu.
Aldrei hefur mér fundist ég vera eins hvít
og þegar ég var að dansa salsa í Kólumbíu.
Það er ótrúlegt að sjá þetta fólk hreyfa
sig.“
Hún kann þessu flökkulífi vel enda
barnlaus, alltént enn sem komið er. „Ef
maður ætlar að elta drauma sína í tónlist-
inni verður maður að vera tilbúinn að búa
í ferðatösku, alla vega um tíma. Mér finnst
gaman að ferðast og kynnast nýju fólki.
þannig að það er ekkert vandamál.“
Verður að lifa núna!
Sæunn hefur lagt áherslu á flutning nýrrar
tónlistar án þess þó að gefa gömlu meist-
urunum langt nef. „Það er hryllilega gam-
an að spila Beethoven, Brahms og þau
tónskáld, við lærum svo margt af fortíð-
inni. En um leið er nauðsynlegt að taka
virkan þátt í nútímanum – maður verður
að lifa núna! Í mínum huga er mikilvægt
að halda upp á augnablikið og leita að
sannleikanum. Hann er fólginn í núinu.“
Sæunn gerir stutt hlé á máli sínu. Síðan
skellir hún upp úr með þessu orðum:
„Mikið svakalega er ég eitthvað skáldleg!“
Þegar Sæunn er beðin að lýsa dæmi-
gerðum degi í lífi ungs sellóleikara í
heimsborginni New York horfir hún bros-
andi á mig. „Það er enginn dæmigerður
dagur í tónlist. Það eru engir tveir dagar
eins,“ útskýrir hún. „Maður hugsar auð-
vitað stöðugt um tónlist en ég reyni að
vera ekki með hljóðfærið í höndunum
meira en fjóra tíma á dag. Meðan maður er
að læra og byggja upp tækni þarf þessi tími
að vera lengri en núna þegar þetta snýst
meira um að halda sér við en að byggja sig
upp eru fjórir tímar nóg. Það er óhollt fyrir
líkama og sál að æfa of mikið. Maður verð-
ur að vera í góðu andlegu jafnvægi, lifandi
og hress til að túlka tónlist, annars er hætt
við því að tónlistin gleypi mann.“
Ónýt í öllu öðru
Hún gerir sér fulla grein fyrir því að það
eru forréttindi að starfa við sitt helsta
áhugamál. „Ég er afskaplega þakklát fyrir
að geta starfað við að flytja tónlist, það er
alls ekki sjálfgefið. Gæfa mín er mikil enda
eins gott, þetta er það eina sem ég get gert.
Ég er gjörsamlega ónýt í öllu öðru.“
Hún hlær.
Síðan vitnar hún í sjálfan Rachmaninoff:
„Tónlistin endist manni ævina en ævin
endist ekki fyrir tónlistina.“
Sæunn reiknar með að búa áfram í New
York, alltént um sinn. „Það hentar mér vel
að vera í New York eins og staðan er núna.
Hraðinn í borginni er hins vegar rosalegur
og spennan í loftinu eftir því. Fyrir vikið
er ómögulegt að segja hversu lengi maður
endist. Ég sé reglulega fólk sem hefur ver-
ið þarna of lengi – er orðið grátt og guggið.
Ætli ég reyni ekki að forða mér áður en að
því kemur. Það er skelfileg tilhugsun að
brenna út.“
Einmitt þess vegna þykir henni alltaf
jafngaman að koma heim til Íslands – anda
að sér íslenska fjallaloftinu, slaka á og hitta
ömmu og afa á Akureyri og aðra ættingja
og vini. „Ég reyni að koma heim þrisvar til
fjórum sinnum á ári. Ætli ég yrði ekki
brjáluð annars!“
„Ef maður ætlar að elta drauma sína í tónlistinni verður maður að vera tilbúin að búa í ferðatösku, alla vega um tíma. Mér finnst gaman að
ferðast og kynnast nýju fólki. þannig að það er ekkert vandamál,“ segir Sæunn.
Sæunn leikur í dag, laugardag, á tónleikum á tónlistarhátíðinni Við Djúpið á Ísafirði
ásamt þremur félögum sínum úr Ensemble ACJW frá New York, James Austin Smith,
óbóleikara, Owen Dalby, fiðluleikara og Meena Bhasin, víóluleikara, en öll eru þau
félagar í akademíu Carnegie Hall.
Tónlistarhátíðin Við Djúpið stendur nú í þriðja sinn fyrir viðamikilli leit að nýjum
tónskáldum. Að þessu sinni er verkefnið í samstarfi við Rás 1 og sendiráð Bandaríkj-
anna á Íslandi.
Nýjum tónskáldum er boðið að senda inn umsóknir til þátttöku. Sérstök dóm-
nefnd velur þrjá þátttakendur sem boðin er þátttaka. Í því felst að þau semja verk
fyrir óbókvartett.
Af því tilefni hefur óbókvartett frá ACJW í New York verið ráðinn til samstarfs og
æfði hann verkin undir vökulu auga hinna nýju tónskálda alla vikuna. Tónskáldin eru
Anton Svanberg, Halldór Smárason og Sebastian Ingvarsson, allir fæddir árið 1989.
Tilgangurinn er að gefa ungum tónskáldum tækifæri til að vinna mjög náið með
reyndum tónlistarmönnum, mun nánar en undir venjulegum kringumstæðum. Það er
tónlistarhátíðinni og samstarfsaðilum mikil ánægja að geta fylgt verkefninu eftir og
endurtekið leikinn.
Tónleikarnir hefjast kl. 17 í dag og verður þeim síðar útvarpað á Rás 1.
Leikur á hátíðinni Við Djúpið