Morgunblaðið - 24.04.2010, Page 31

Minningar 31
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 24. APRÍL 2010
sem mun alltaf fylgja mér. Með sorg í
hjarta kveð ég þig elsku afi og vinur
minn. Minningin um frábæran mann
mun lifa.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni
veki þig með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni,
svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Sólrún Eva.
Elsku afi minn, ég sakna þín mjög
mikið. Þú varst alltaf svo brosandi og
hlýr sama hvað lífið var erfitt. Þú
varst alltaf svo góður og hjálpsamur
við alla í kringum þig. Þú lékst þér
alltaf með okkur krökkunum og
kenndir mér flestöll spilin sem ég
kann, ég er mjög þakklát fyrir það.
Ég þakka líka fyrir allar góðu stund-
irnar okkar saman.
Hildur Birta.
Elsku afi minn, það var alltaf svo
gaman að hringja í þig þegar ég var
búinn á íþróttamótum til að láta þig
vita hvernig hefði gengið.
Takk fyrir allar stundirnar okkar
saman, takk fyrir að kenna mér að
spila og takk fyrir að setja króka á
verðlaunagripahilluna mína.
Ég sakna þín afi.
Hinrik Logi.
Kæri Bjössi,
Ég þakka allt frá okkar fyrstu kynnum
það yrði margt, ef telja skyldi það.
Í lífsins bók það lifir samt í minnum
er letrað skýrt á eitthvert hennar blað.
Ég fann í þínu heita stóra hjarta,
þá helstu tryggð og vináttunnar ljós.
Er gerir jafnvel dimma vetur bjarta
úr dufti lætur spretta lífsins rós.
(Margrét Jónsdóttir)
Við burtför þína er sorgin sár
af söknuði hjörtun blæða.
En horft skal í gegnum tregatár
í tilbeiðslu á Drottin hæða.
og fela honum um ævi ár
undina dýpstu að græða.
(Guðrún Jóhannsdóttir)
„Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.“
(Vald. Briem)
Þín mágkona,
Anna B. Stefánsdóttir (Lilla).
Hann Bjössi frá Nautabúi hefur
kvatt okkur allt of snemma. Minn-
ingar okkar um Bjössa hennar Jónu
frænku eru margar og allar góðar,
hvernig sem á þær er litið. Hann kom
oft á heimili foreldra okkar og var þá
margt spjallað og ekki síður hlegið og
skemmt sér. Líka var spilað langar
stundir og gat fylgt því töluverður
hávaði, hlátrasköll glumdu og barið
var í borð þegar slagir voru teknir.
Þetta urðum við krakkarnir vör við
enda ávallt gleði og léttleiki með í för
þegar Bjössi og Jóna komu í heim-
sókn. Framan af fylgdu krakkarnir
þeirra með og þá var tekið til við
ýmsar íþróttir og leiki. Þetta voru
skemmtilegir og eftirminnilegir dag-
ar.
Mörgum góðum kostum var Bjössi
búinn og einn þeirra var hjálpsemi
hans. Ekki þurfti nema eitt orð, þá
var hann boðinn og búin til að hjálpa
og aðstoða eins og hann gat. Þetta
fylgdi honum alla tíð, að taka vel í
beiðni þeirra sem vantaði aðstoð.
Eftir að fjölskyldan á Nautabúi brá
búi og flutti á Sauðárkrók kom Bjössi
oft í Marbæli og greip í heykvísl og
mokaði í blásarann eða annað sem
þurfti. Bjössi hafði greinilega gaman
af verunni í sveitinni og sannaðist það
rækilega þegar þau hjónin komu sér
upp sumaraðstöðu á Marbæli. Þegar
þau voru þar var unnið dag og nótt
við að gera svæðið sem best úr garði.
Stórt hjólhýsi kom þangað einn dag-
inn, svo var plantað trjám, kartöflu-
garður var gerður, akvegur og bíla-
stæði. Er þá aðeins fátt eitt talið. Allt
var gert með sömu natninni og bar
snyrtimennsku og elju þeirra hjóna
glöggt vitni. Svæðið er stórglæsilegt
og virkilega gaman að koma þangað.
Þarna átti Bjössi margar góðar
stundir í seinni tíð, að puða við slátt,
klippa greinar og halda öllu hreinu og
snyrtilegu. Svo ekki sé nú talað um
þegar öll fjölskyldan kom í heimsókn,
börnin hans og barnabörnin. Þá fór
Bjössi hreinlega á kostum og þreytt-
ist aldrei á að snúast í kringum og
sinna eldri sem yngri. Okkur rennir
grun í að eftir að þau hjónin fluttu til
Reykjavíkur hafi hugur þeirra ætíð
verið í Skagafirði.
Oddný, Jóna, börn, barnabörn,
tengdabörn, systkini Bjössa, aðrir
ættingjar og vinir. Okkar dýpstu
samúðarkveðjur til ykkar allra.
Minningin um góðan mann og kæran
vin lifir.
Systkinin frá Marbæli,
Kolbrún, Hjalti, Haukur
og Edda.
Kveðja frá íbúum í Gimli
Það var á vordögum árið 1997 sem
ráða þurfti nýjan húsvörð í húsið
okkar. Úr hópi fjölda umsækjenda
voru valin Björn Ragnarsson og kona
hans Jóna Bergsdóttir. Þau komu til
okkar frá Sauðárkróki og höfðu þá
búið í Skagafirði frá fæðingu. Það
kom fljótt í ljós að hér hafði verið vel
valið. Björn helgaði sig þegar starf-
inu og lærði á alla tæknina í húsinu
en ekki síður á okkur íbúanna sem
komnir eru á efri ár og eru þurfandi
fyrir aðstoð og umhyggju. Hann
lagði sig fram um að leysa úr vanda-
málum okkar hvort sem það var að
sjá um viðhald á húsinu eða ýmsar
lagfæringar í íbúðum okkar og ekki
spillti það fyrir að hann sá jafnan
björtu hliðarnar á hverju máli. Það
var stutt í brosið og gamanyrði.
stundum með smá stríðni. Hann var
einstaklega ljúfur maður og þægileg-
ur í allri umgengni.
Það var því mikið áfall að vakna við
það að morgni 9. apríl að Björn var
allur. Hann hafði ekki, svo fjölskyld-
an og við vissum, kennt sér neins
meins og var hress að vanda köldið
áður. Við vissum að hann var búinn
að ákveða að flytja aftur heim til
Sauðárkróks næsta vor en að hann
hyrfi á brott svo snögglega grunaði
engan.
Við kveðjum hann með söknuði
sem kæran fjölskylduvin og vottum
Jónu, börnunum og barnabörnunum
innilega samúð okkar og þökkum
þeim fyrir að efna til fallegrar minn-
ingarathafnar um hann í hér í húsinu.
Jón Thors.
Bjössi Ragnars hefur verið kallað-
ur frá okkur alltof snemma og eftir
sitja samheldin fjölskylda og vinir
sem hafa misst mikið. Lífið er víst
ekki alltaf sanngjarnt.
Kynni mín af Bjössa og Jónu hóf-
ust fyrir rúmum tuttugu árum þegar
við Inga dóttir þeirra kynntumst og
urðum vinkonur. Fljótlega var ég
orðin heimagangur hjá þeim á
Grundarstígnum og síðan þá hafa
þau verið afar kærir vinir. Margar
minningar koma upp í hugann, hæst
ber brosið hans því hann brosti alltaf
með öllu andlitinu og það sem ein-
kenndi hann var þessi endalausa
gleði sem smitaði frá sér. Hann var
afskaplega stríðinn en alltaf var þetta
góðlátleg stríðni sem særði engan því
fljótlega á eftir skotunum fylgdi hlát-
ursroka eða þá glott, hann var alltaf
brosandi.
Bjössi var höfðingi heim að sækja
og afskaplega bóngóður, gerði allt
sem hann gat fyrir alla. Hann var frá-
bær, hlýr, traustur og yndislegur
maður og fjölskylda og vinir voru
honum allt. Við sem eftir sitjum erum
heppin því kostir hans er að finna í af-
komendum og á þann hátt halda þau
uppi minningu hans um aldur og ævi.
Elskulega stórfjölskylda, þið hafið
misst mikið en þið eigið líka hafsjó af
minningum um frábæran mann sem
gott er að ylja sér við. Ég sendi ykkur
mínar dýpstu og innilegustu samúð-
arkveðjur og bið þess að góður guð
styrki ykkur og varðveiti.
Elsku Bjössi, hafðu hjartans þökk
fyrir allt sem þú hefur gert fyrir mig
og mína.
Guðrún Kristín Eiríksdóttir.
Í dag er kvaddur frá Sauðárkróks-
kirkju Björn Ragnarsson, sem lést
um aldur fram 9. þ.m. Ég kynntist
Birni fyrst þegar við hjónin fluttum í
Miðleiti 7 árið 1998 en Björn var þar
húsvörður.
Frá fyrsta degi skynjaði ég að þar
var einstakur ljúflingur, sem gott var
að leita til ef vanda bar að höndum.
Húsvarðarstarfið er erilsamt á
stundum og ekki allra að sinna ólík-
ustu þörfum íbúanna en Björn var
ríkum kostum búinn til að leysa úr
þeim með stakri prýði. Það lék allt í
höndunum á honum og lagfærði hann
ólíklegustu hluti með skrúfjárnið eitt
að vopni.
Ég sá hann aldrei skipta skapi, var
alltaf kátur og hress með gamanyrði
á vör og naskur á broslegu hliðar til-
verunnar, sannur gleðigjafi.
Við höfðum töluverð samskipti við
hann vegna vinnunnar og hittumst
því oft og ræddum um leið málin á
léttu nótunum en áður en við vissum
af vorum við þá kannski bæði komin
„á flug“ norður í Skagafirði, en þar
eru rætur okkar beggja.
Við Magnús kveðjum Björn með
þakklæti og virðingu og vottum hans
góðu konu Jónu og fjölskyldunni allri
okkar dýpstu samúð og biðjum góðan
Guð að styrkja þau og styðja um
ókomna tíð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(Vald. Briem.)
Margrét Eggertsdóttir.
Björn Ragnarsson, húsvörðurinn
okkar í Miðleiti 5 og 7, dó óvænt að-
faranótt 9. apríl. Hann verður borinn
til grafar í heimabyggð sinni, Skaga-
firði, laugardaginn 24. apríl. Björn
hóf störf sem húsvörður á sömu vik-
unum sem við fluttum í þetta hús fyr-
ir tæpum 13 árum. Við höfum því
fylgst að allan þann tíma sem hann
þjónaði íbúum þessa húss. Sú nána
viðkynning hefur tengt hann, alls
óskyldan manninn, okkar lífi öll þessi
ár. Myndin, sem hann hefur skilið
eftir með okkur er af úrræðagóðum
skagfirskum bónda, sem gat og vildi
leysa hvers manns vanda, jafnvel
langt út fyrir það verksvið sem hon-
um var ætlað sem húsverði. Þannig
vakti hann yfir velferð íbúa hússins
af sérstakri natni. Öll störf vann hann
í góðu skapi og með spaugsyrði á vör.
Þegar fyrir kom að barnabörnin hans
voru að sniglast kringum hann, þegar
hann var að störfum, var hlýja hans
og umhyggja svo augljós og gaf okk-
ur viðbótarsýn inn í tilveru þessa
ágæta manns. Við þessi vegamót
minnumst við góðrar viðkynningar
við þennan gegna mann og biðjum
fjölskyldu hans styrks til þess að tak-
ast á við þá sorg sem örlögin hafa
fært henni. Sjálf syrgjum við góðan
félaga og vin.
Bergljót Jónatansdóttir og
Jón Sigurðsson.
Við sendum okkar dýpstu samúð-
arkveðjur til fjölskyldu Bjössa, ætt-
ingja og vina við fráfall hans. Blessuð
sé minning hans.
Á hendur fel þú honum,
sem himna stýrir borg,
það allt, er áttu í vonum,
og allt, er veldur sorg.
Hann bylgjur getur bundið
og bugað storma her,
hann fótstig getur fundið,
sem fær sé handa þér.
Mín sál, því örugg sértu,
og set á Guð þitt traust.
Hann man þig, vís þess vertu,
og verndar efalaust.
Hann mun þig miskunn krýna.
Þú mæðist litla hríð.
Þér innan skamms mun skína
úr skýjum sólin blíð.
(Björn Halldórsson)
Jean Wragg og fjölskylda í
Ashburton á Nýja-Sjálandi.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
EÐVARÐ PÉTUR TORFASON
fyrrverandi bóndi
frá Brautartungu,
Lundarreykjadal,
síðast til heimilis á Bæjarási,
Hveragerði,
sem lést laugardaginn 17. apríl, verður jarðsunginn
frá Lundarkirkju Lundarreykjadal, í dag, laugar-
daginn 24. apríl kl. 14.00.
Margrét Kristjánsdóttir, Helgi Hannesson,
Sveinn Gunnar Eðvarðsson, Anna Rafnsdóttir,
Hildur Eðvarðsdóttir, Eiríkur Sveinsson,
Guðni Eðvarðsson, Halldóra Ingimundardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma, systir og dóttir,
GUÐRÚN LÍNDAL BJÖRNSDÓTTIR,
Hamravík 32,
Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum Fossvogi mánudaginn
19. apríl, verður jarðsungin frá Grafarvogskirkju
mánudaginn 26. apríl kl. 15.00.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir, en þeim sem viljast minnast
hennar er bent á Umhyggju, félag til stuðnings langveikum börnum.
Sigurður Gísli Jóhannsson,
Hrafnhildur Jóna Jónasdóttir, Gunnar Jóhann Elísson,
Þóra Björk Líndal, Páll Ólason,
Sævar Sigurðsson, Bryndís Friðjónsdóttir,
barnabörn, systkini og foreldrar.
✝
Foreldrar okkar, tengdaforeldrar, dóttir mín, afi, amma, langafi og
langamma,
HAUKUR HAFSTEINN GÍSLASON
rakari,
lést á Sjúkrahúsi Akraness þriðjudaginn 20. apríl,
og
HANNA ÞÓRANNA SAMÚELSDÓTTIR
húsmóðir,
lést á Sjúkrahúsi Akraness, miðvikudaginn 21. apríl.
Garðavík 3, Borgarnesi.
Bryndís G. Hauksdóttir Hauth, Ólafur G. Gunnarsson,
Ellý Hauksdóttir Hauth, Jón Viðar Gunnarsson,
Gísli Friðrik Hauksson, Ragnheiður K. Óladóttir,
Samúel Smári Hreggviðsson, Sigríður Kr. Jóhannsdóttir,
Ólafur Magnús Hreggviðsson,
Guðgeir Veigar Hreggviðsson, Sigrún Gestsdóttir,
Margrét Dögg Hreggviðsdóttir, Hallgrímur Sigurðsson,
Margrét Hannesdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Kæru ættingjar og vinir, innilegar þakkir til ykkar
allra sem sýnduð okkur samúð og vináttu við
andlát og útför elskulegs eiginmanns, föður,
fósturföður, tengdaföður, afa og langafa,
TRYGGVA EYJÓLFSSONAR
vélstjóra,
Vesturströnd 13,
Seltjarnarnesi.
Alúðarþakkir til starfsfólks á hjúkrunarheimilinu Eir, Grafarvogi fyrir
einstaka umönnun og nærgætni.
Guð blessi ykkur öll.
Halldóra Gunnarsdóttir,
Walter Tryggvason, Alma Ólafsdóttir,
Ingvar Tryggvason, Maria Stroulis,
Gunnar Hauksson, Guðrún Ingimarsdóttir,
Ingibjörg Hauksdóttir,
Birgir K. Hauksson, Sóley Erlendsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.