Morgunblaðið - 24.04.2010, Blaðsíða 33

Minningar 33
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 24. APRÍL 2010
✝ Björn Guðmunds-son fæddist á Hró-
aldsstöðum í Vopna-
firði 24. nóvember
1930. Hann lést á
sjúkrahúsinu á Akra-
nesi 17. apríl 2010.
Foreldrar hans
voru Ólöf Anna Stef-
ánsdóttir, f. 1897, d.
1969, og Guðmundur
Björnsson, f. 1904, d.
1974, frá Vopnafirði.
Systkini: Sigurbjörg,
f. 1926, d. 1988, Sol-
veig, f. 1927, Sig-
urður, f. 1929, Valborg, f. 1932, d.
1994, Stefanía f. 1934, d. 2004.
Björn kvæntist 17. maí 1959 Guð-
Páll, f. 1995, og Daníel Helgi, f.
1999. 2) Ásta Björk, f. 1961, maki
Elías Kárason, f. 1942, d. 2004, börn
þeirra Arnar Smári, f. 1992, og
Hjördís Þóra, f. 1996. Áður bjó Ásta
með Finnboga Björnssyni, f. 1959,
og eiga þau einn son, Björn, f. 1983,
sambýliskona hans er Ásta Jóna
Hilmarsdóttir, f. 1986, og eiga þau
soninn Finnboga Svavar, f. 2009. 3)
Hildur, f. 1963, barn hennar Guðjón
Bjarki, f. 1998. 4) Reynir, f. 1965,
maki Steinunn Jóhanna Þorsteins-
dóttir, f. 1971, börn þeirra Laufey
Heiða, f. 1998, og Ólöf Katrín, f.
2006.
Björn og Guðfríður hófu búskap í
Miðdalsgröf 1957 og bjuggu þar
alla tíð síðan.
Útför Björns fer fram frá Hólma-
víkurkirkju 24. apríl 2010. Jarðsett
verður í Kollafjarðarneskirkju-
garði.
fríði Guðjónsdóttur
frá Miðdalsgröf. For-
eldrar hennar voru
Guðjón Grímur
Grímsson, f. 1903, d.
1995, og Jónný Guð-
björg Guðmunds-
dóttir, f. 1916, d.
1989. Björn og Guð-
fríður eignuðust fjög-
ur börn: 1) Anna
Guðný, f. 1958, maki
Einar Páll Gunn-
arsson, f. 1955, börn
þeirra Gunnar Freyr,
f. 1983, Guðný Björk,
f. 1986, sambýlismaður hennar Ru-
dolf Gunnlaugur Fleckensten, f.
1978, Þórdís Eva, f. 1994, Einar
Það er að koma vor og sauðburður
að byrja í sveitinni. Í vor verður það
þó ekki eins og áður því að pabbi er
dáinn. Þótt pabbi hafi ekki getað far-
ið út í fjárhús síðustu árin vildi hann
fylgjast með og fá að vita hvernig
gengi, hvað væru margar ær bornar
og hvað þær áttu mörg lömb. Þessi
tími ársins var honum erfiður síð-
ustu árin eftir að hann varð blindur.
Geta ekki farið út í fjárhús og hjálp-
að til eins og hinir. Sjá ekki litlu
lömbin. Meðan hann hafði sjónina og
fulla heilsu vildi hann helst vera úti í
fjárhúsum og vera við öll þau störf
sem þurfti að sinna varðandi bú-
skapinn. Búskapurinn var hans líf og
yndi. Hann var mjög fjárglöggur og
vissi alltaf hvaða kind var undan
hvaða á. Öll barnabörnin sem búa í
Reykjavík hafa dvalið í sveitinni hjá
afa og ömmu í nokkra daga eða leng-
ur. Þeim finnst gott að koma í sveit-
ina og gátu vart beðið eftir að kom-
ast þangað hvort sem var sumarfrí,
páskafrí eða jólafrí. Einnig hafa þau
farið og verið við smalamennsku á
haustin og sauðburðinn á vorin. En
tvö barnabarnanna hafa átt þess
kost að geta farið til ömmu og afa að
vild, því Reynir tók við búinu af for-
eldrum okkar og á hann tvær dætur.
Þannig var það að þegar við systk-
inin vorum yngri vorum við látin
hjálpa pabba og Guðjóni afa við
sauðburð, heyskap og smala-
mennsku og fleira. Búum við að því
alla ævi að hafa lært að vinna við
þessi störf. Við þökkum þér pabbi öll
þessi ár. Söknuður okkar er mikill
og einnig eiga barnabörnin eftir að
sakna þess þegar þau koma í sveit-
ina að afi er ekki lengur þar, að hann
sitji ekki lengur við eldhúsgluggann,
þar sem hann vildi alltaf sitja, og bíði
eftir þeim þegar þau renna í hlað.
Elsku mamma. Við biðjum góðan
Guð að styrkja þig og okkur öll við
fráfall ástkærs föður okkar.
Nú horfinn er ástvinur himnanna til
heill þar nú situr við gullbryddað hlið
í Guðs faðmi gistir hann nú.
Samfylgd er þökkuð með söknuð í
hjarta
sefandi virkar þó minningin bjarta.
Ég kveð þig kærleika og trú.
(Hafþór Jónsson)
Hvíl í friði.
Anna Guðný, Einar, Ásta
Björk, Hildur, Reynir og
Steina.
Elsku afi
Núna ertu hjá englunum og Guði.
Og búinn að fá sjónina þína aftur.
Getur núna horft á allt sem er að
gerast í sveitinni þinni.
Ég á eftir að sakna þín þegar ég
fer í sveitina.
Að eiga ekki eftir að leiða þig og
hjálpa þér eins og ég gerði eftir að
þú varðst blindur.
Og að fara á kvöldin inn til þín og
kyssa þig góða nótt og biðja Guð að
geyma þig, englana vaka yfir þér og
púkana hlaupa í burtu frá þér.
Bless, afi, og takk fyrir allt.
Þinn
Guðjón Bjarki.
Allt frá unga aldri vorum við send
í sveit frændsystkinin, öll sumur, og
yfirleitt um jól, páska og við öll tæki-
færi sem gáfust til afa Bjössa og
ömmu Dædu. Fyrstu árin vorum við
bara tveir frændurnir en ekki leið á
löngu þar til þriðja barnabarnið sem
er þremur árum yngra fór að venja
komur sínar í sveitina líka. Með
fyrstu minningum sem upp koma um
afa er þegar við sátum í gömlum
Same traktor við hlið hans, hvort
sem var að slá eða dreifa skít um öll
tún. Ég held að afi hafi aldrei gert
neitt nema það kæmi búskap við að
einhverju leyti í hvaða mynd sem það
var, og ef það væri ekki hægt að
tengja það búskap þá var það alltaf
sveitin sem var ofarlega í huga hans.
Ekki leið á löngu þar til við fórum
að braggast og vorum við þá óspart
notaðir í öll þau verk sem honum datt
í hug að láta okkur gera, hvort sem
var að girða eða gefa heimalingun-
um. Skipti þá ekki máli hvort við
nenntum eða nenntum ekki, það var
alltaf að hafa eitthvað fyrir stafni.
Allt frá unga aldri vildum við vera
eins og afi, við fengum tóbaksklúta til
að vera með í vasanum bara af því að
afi fór aldrei án þess að vera með
tóbakshornið sitt og klútinn sem
fylgdi, þó svo klútarnir væru nú frek-
ar notaðir í einhverja leiki en að
snýta sér í þá.
Afi og amma fóru alltaf á föstudög-
um eftir hádegismat til Hólmavíkur í
kaupfélagið að kaupa inn, þá setti
hann ömmu út hjá kaupfélaginu og
hoppaði svo áfram á Ferósunni að
kaupa það sem vantaði í búskapinn,
fengum við þá alltaf smá aur til að
kaupa sælgæti og gos í sjoppunni.
Afi var strangur maður en alltaf
sanngjarn og vildi að hlutirnir væru
rétt og vel gerðir og var allt sem
hann tók sér fyrir hendur smitað af
þessu viðhorfi og gerði það að verk-
um að yfirleitt voru hlutir ending-
argóðir og sterkir sem frá honum
komu.
Afi er einn af síðustu ekta íslensku
sveitaköllunum sem ekki kalla allt
ömmu sína, hann var í þessu frá því
að allt var gert með handafli og þar
til vélarnar tóku völdin. Það er ekk-
ert sem hægt er að segja í fáum orð-
um til að minnast hans þar sem allt
okkar líf höfum við haft afa og sveit-
ina og allt verður breytt hér eftir, þó
sveitin sé til staðar vantar alltaf
þennan vinnuþjark sem helgaði sitt
líf Miðdalsgröf á Ströndum og skilaði
æviverkinu vel af sér til komandi
kynslóða.
Elsku afi, við þrjú munum sakna
þín ásamt öllum sem komust í kynni
við þig í stuttan eða langan tíma og
þú munt verða ofarlega í okkar huga
það sem eftir lifir.
Blessuð sértu sveitin mín!
sumar, vetur, ár og daga.
Engið, fjöllin, áin þín
– yndislega sveitin mín! –
heilla mig og heim til sín
huga minn úr fjarlægð draga.
Blessuð sértu sveitin mín!
sumar, vetur, ár og daga.
(Sigurður Jónsson)
Björn, Gunnar Freyr og
Guðný Björk.
Elsku afi.
Þegar mamma sagði mér að þú
værir dáinn og farinn til Guðs, sagði
ég við hana: „Nú er afi komin á spít-
alann hjá Guði og hann er að laga
augun hans svo hann geti aftur séð.“
Ég veit að þetta er rétt og núna get-
ur þú séð okkur öll. Nú kveð ég þig,
elsku afi minn
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Þinn,
Daníel Helgi.
Genginn er Björn í Miðdalsgröf.
Ég var ungur sendur í sveit til hans
og Dædu og eru þau það fólk sem
kenndi mér að vinna og vera sam-
viskusamur.
Bjössi var mikill vinur og leiðtogi
fyrir þá sem voru svo heppnir að fá
hann sem kennara og leiðbeinanda
út í lífið.
Mínar minningar eru bara góðar
um veru mína með Bjössa og börn-
um hans sem eru mér sem systkini
og Bjössi og Dæda mér sem for-
eldrar og syrgi ég hann sem minn
föður.
Viljum við fjölskylda mín votta
Dædu og börnum þeirra okkar
dýpstu samúð og vonum að minn-
ingin um Bjössa styrki þau í sorg-
inni.
Tryggvi Ólafsson.
Tíminn líður. Það eru meira en 50
ár síðan lítill drengur, eina ferðina
enn, er kominn í sveitina til frænd-
fólks síns. Eitthvað er þó öðruvísi en
áður. Heimilisfólki hefur fjölgað.
Björn Guðmundsson er kominn á
heimilið. Ég á ekki lengur Dædu
frænku einn. Við karlmennirnir
náum þó fljótt saman. Minningarnar
eru margar. Ég man enn eftir hús-
unum og höllunum sem byggð voru
úr kubbum. Heimilið að Miðdalsgröf
var mitt annað heimili marga mán-
uði á ári, fram á unglingsárin. Ég og
önnur sumarbörnin fengum þar að
upplifa það sem án ef hafa verið okk-
ur ómetanleg spor á þroskabraut-
inni. Fá að taka þátt í sveitastörf-
unum hjá fólki sem lét sér annt um
okkur. Árin eru orðin mörg. Ekki
hafa þó tengslin við heimilisfólkið í
Miðdalsgröf minnkað með árunum,
frekar aukist. Alltaf er sama tilfinn-
ingin að koma þangað og upplifa
minningar liðinna ára. Ný kynslóð
er tekin við. Ættartengslin orðin enn
sterkari.
Þú áttir síðustu árin við vanheilsu
að stríða, sjónin hvarf og það tók á.
Nú ert þú allur. Það er erfitt að
sætta sig við það. Ég finn þó bæði til
sorgar yfir missinum en einnig fyrir
gleði yfir því að hafa átt þig að. Allar
þær góðu minningar og vinátta sem
tengjast þér og fjölskyldu þinni hafa
verð mér og fjölskyldu minni ómet-
anlegar á lífsleiðinni. Lífið hefði ver-
ið undarlegt án þeirra. Elsku Dæda,
þinn missir er stór og hugur minn er
hjá þér og börnum ykkar. Megi góð-
ur guð styrkja ykkur í sorg ykkar.
Aðalbjörn (Alli).
Björn Guðmundsson
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
LEIF NICOLAI STEINDAL,
Vesturgötu 156,
Akranesi,
andaðist á Sjúkrahúsi Akraness fimmtudaginn
15. apríl.
Jarðsungið verður frá Akraneskirkju mánudaginn
26. apríl kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afbeðin, en þeim sem vildu minnast hans
er bent á Krabbameinsfélag Akraness.
Louise Steindal,
Helgi Steindal,
Anna Lára Steindal, Bjarni Gunnarsson,
Þorkell Jóhann Steindal,
Nikulás Nói og
Kolbeinn Tumi Bjarnasynir Steindal.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ERLINGUR HANSSON,
Fannborg 5,
Kópavogi,
lést á líknardeild Landspítala, Landakoti fimmtu-
daginn 22. apríl.
Alfreð Svavar Erlingsson, Guðrún Sigurðardóttir,
Búi Ingvar Erlingsson, Anna Gunnhildur Jónsdóttir,
Hanna Erlingsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og systir,
SIGRÚN GÍSLADÓTTIR,
Hafnarbergi 3,
Þorlákshöfn,
lést á Fossheimum Selfossi þriðjudaginn 20. apríl.
Gunný Hallgrímsdóttir, Ingi Guðmundsson,
Inga Hallgrímsdóttir,
Hafdís Hallgrímsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og systkini.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og frænka,
ÁSDÍS SIGURÐARDÓTTIR,
Stórholti 25,
sem lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
fimmtudaginn 15. apríl, verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju mánudaginn 26. apríl kl. 13.00.
Christof Wehmeier, Helga Óskarsdóttir,
Arne Wehmeier, María Björk Viðarsdóttir,
Arne Karl Wehmeier, Katrín Ýr Kristensdóttir,
Tómas Helgi Wehmeier,
Daníel Ísak Maríuson,
Berglind Helga Wehmeier,
Bjartur Christof Wehmeier,
Hörður Logi Wehmeier.
ODDNÝ ÞORVALDSDÓTTIR,
Furugerði 1,
Reykjavík,
lést laugardaginn 17. apríl.
Útför hennar fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík
þriðjudaginn 27. apríl kl. 15.00.
Ragnar Hólmarsson, María Finnsdóttir,
Mette Fanö,
Þorvaldur Sverrisson, Helga Sverrisdóttir,
Halla Sverrisdóttir, Hörður Hauksson,
Svavar Ragnarsson, Finnur Ragnarsson,
Kári Hólmar Ragnarsson.