Ný saga - 01.01.1987, Qupperneq 9

^ ýkrun (7t>/c/íc/y, 'ÓUasá'- J^'SjoSí, o-rzjy
Q^^OÍZÍU- /Zuá' -^WNrvU^ J?4-^ JÍeSasJS
sj/in/ J Ab*y,í^u-/ ... líWt^ "'^W
<j-r£tírj±, f7*v.í^?^ •t'^.Oí-'
-r^rtr -6-t^ry^y jh^rrri>-' J^U> mx/ttc. .-<_
fáií^k~?-i-c*^£L'> \J:>/2Jls&kr-/'~r--z<.<>) '^~^7 o—^^e. <gS
$Lc, *toc*dL^~ ■/-/£& ~r r~>
Qs+7^ &SISKSAC*) «r->-> 2.pr^
/b &SS~7y->-*f óeSS)/*s^?£s*)
'Zzs-tsþfc o. /^t-A»7' oít^oS
L/)l/[ &Ct*&sy 'Z7c2s9^)^o!rZ?/r />2^ Æt'** /Tks^
{p^ZýyOc/. <*str 40*/ /^T-T-VSy ýUs-/K-tS~?J /Ös&/
<u/ -*- sjí<7* —
7 */J±cS> -&*- ■U^r7r^£ti ~
-^y’cCtily’ . ov ^UrtycS aStr
~ácco/tesuajjyU.
Upphafið af skýrslunni sem Reynolds sendi Castlereagh eftir
embættisferð sína til íslands sumarið 1818. M.a. kemur fram að
hann hafi skort alla aðstöðu til að hafa vetursetu I þessu „ógest-
risna loftslagi". Einnig nefnir hann umboðsmann sinn „Mr. Auley
Sandholt".
halda áfangastað sínum
leyndum, þar sem fylgismenn
írskra þjóðernissinna eltu
hann á röndum.20
Danska ríkisstjórnin áttaði
sig hins vegar á því, hvað til
stóð, þegar Reynolds og son-
ur hans Thomas skutu upp
kollinum í Hamborg í júlí
1817.2i Þaðan frétti Rosen-
krantz, utanríkisráðherra
Dana, að Reynolds væri á leið
til Kaupmannahafnar en
mundi dvelja í Hamborg í
viku. Fyrstu viðbrögð Rosen-
krantz voru að reyna að fá
Reynolds til að snúa til baka.
í þessu skyni fól utanríkisráð-
herrann Buchelman, danska
sendiráðsfulltrúanum á
staðnum, að tilkynna Reyn-
olds ,,á mildilegan hátt" að
hann mundi væntanlega ekki
fá samþykki Dana sem ræðis-
maður á íslandi. Tilraunin
varð árangurslaus, því Reyn-
olds hélt ótrauður áfram ferð
sinni til Danaríkis.
Reynoldsfeðgarnir komu
til Kaupmannahafnar hinn
18. ágúst og hófst breska
sendiráðið þegar handa við að
fá skipun Reynolds staðfesta
af dönsku stjórninni.22 í
stuttu máli voru röksemdir
Breta þær, að það væri stefna
Bretakonungs að efla og
vernda verslun þegna sinna
og vildi hann hafa ræðismann
í öllum höfnum þar sem
breskum skipum væri leyft að
sigla. Nú höfðu Danir með
verslunartilskipun sinni frá
11. september 1816 leyft
erlendum skipum að versla á
íslandi, því vildu Bretar hafa
ræðismann þar.
Rosenkrantz duldist ekki
ástæðan fyrir skipun Reyn-
olds. Eins og utanríkisráð-
herrann skrifaði Bourke,
sendiherra sínum í London, á
dulmáli var þetta „augljós-
lega greiði gerður skjólstæð-
Nlels Rosen-
krantz, utanríkis-
ráðherra Dana.
Hann gerði sér
fyllilega grein fyrir
þvl hvers konar
vandræöagripur
Reynolds var, en
taldi hyggilegra að
gera Bretum
þennan greiða.
7