Teningur - 01.10.1989, Blaðsíða 18

Midnight’s Children eöa Óskari úr
Blikktrommunni. Þeir Saleem og
Óskar skáka báðir í skjóli afbrigðileika
síns, ef svo má segja, - annar með
nefinu, hinn röddinni - á meðan Tom
Crick er að mörgu leyti „ósköp
venjulegur" kennari, kennari sem
aðstæðurnar þvinga til að leysa frá
skjóðunni.
V
Sagan Sonurinn, sem birt er hér ann-
ars staðar í heftinu, er úr smásagna-
safninu Learning To Swim and Other
Stories. Það eru ákaflega fjölbreyti-
legar sögur, bæði hvað varðar stað og
stund, en allar fjalla þær á einhvern
hátt um fjölskyldumál, samband for-
eldra og barna, samskipti hjóna
o.s.frv.
Seinasta saga Grahams Swifts, Out
og this World, er af mörgum talin há-
punkturinn áferli hans. Einsog í Water-
land er hér á ferðinni fjölskyldusaga
en gjörólík. Feðgin skiptast að mestur
á um að segja söguna: Harry, gamall
stríðsljósmyndari og dóttir hans Sop-
hie sem liggur á bekknum hjá sál-
fræðingi í New York. í gegnum frá-
sagnir þeirra púslast fjölskyldusagan
smátt og smátt saman. Um leið er
sagan ákveðin ferð í gegnum stríðs-
hrjáða Evrópu tuttugustu aldarinnar.
Out of this World einkennist ekki af
þeirri villtu frásagnargleði sem ríkj-
andi er í Waterland. Frekar mætti tala
um Ijóðræna hnitmiðun. Orðið
knappur kemur einnig til greina ef
lýsa á þessari bók.
í heild má segja um skáldskap Gra-
hams Swifts að hann sé fjölbreytileg-
ur, óútreiknanlegur og því aldrei að
vita hvað gerist næst.
BÁRÐUR R. JÓNSSON
FIMM LJÓÐ
Festur upp á þráð rauðan,
hann í gegnum augað
gegnum daginn snöggt
og allt vefst fyrir,
en á morgun, ný nál
sami þráður.
Fátt sagt, og viturlegast
að gera ekki neitt,
þegar sturlunin reyrð
silkiþræði knýr á dyr
og opnast einsog augun
á hrööum gangi
eftir götunni bjartri,
og næsti maður
er allt sem þarf.
Var það þarna áðan
þegar þú hnaust
um leið og fugl
settist á stein
að dró fyrir sólu,
og þú náðir fínlega taki
sem þú missir ekki og veist
að lífið er annað en tími
og vindrekin ský.
Nýfallinn snjórinn
eru spor þín,
einsog rauðir skórnir
dansandi
iðar myrkrið.
Horfi ég í myrkrið
heyri tifið í skónum
og gríp í snjóinn
kaldan og gleyminn.
Skin tímans falskt
Ijósið veikt og
örlögin biðu tvær nætur
jafnvel lengur
í lífi sem er þolinmæði
í lífi sem er mitt
lífi sem er lokið rétt einsog
hurðin sem var lögð aftur
og aftur aftur.