Teningur - 01.10.1989, Blaðsíða 32

STEINAR SIGURJÓNSSON
ÖRSÖGUR
GULLÖLD
Þetta eru nú held ég þau mestu
matarár sem ég hef lifað á minni guð-
fæddu tíð. Að hugsa sér að óbreyttir
verkamenn og sjómenn skuli hafa
það svona fínt, með gull á hverri
krumlu. Nema það er andinn í
hverjum belg að glotra því niður sem
glotrað verður og þó þykist enginn fá
nóg.
Ja hrottalegt var að sjá hvernig þeir
grömsuðu slátrið. Krumluðu bestu
rollurnar illa - eða hálfrotaðar úr
höndum slátraranna. Ég hélt bara þeir
mundu ráðast á það óslaktaða og
glotra því niðrí kjaftinn á sér og láta
slaktmennina fylgja! Ja, kvað á maður
að segja um svelgjandi matgræðgina!
Nema þeir þukluðu þær volgar og
slitu í sig þvera og endilanga skrokk-
ana mennirnir, blóðugir og grenjandi í
skyrtunum!
Ja þessi blessaða öld. Að sjá hana,
svo félega sem hún nú er, með fullar
tunnur af slátri. Nema ekki ætti hyskið
að leka niður úr hor.
HINN FRÓNSKI ANDI
Karlakórinn sem í þjóðinni lifir syngur
allt á plötur, frá Blönduósum til Múla-
kota. Ó, hvílík hamingja er líf lista-
mannsins góða! Hann fer á æfingu
eftir kvöldmatinn sinn, saddur að
syngja.
Jæja drengir, förum yfir Hrausta
menn.
Þeir eru svo margir og sterkir að
það getur varla kostað þá of mikið að
syngja á plötu ef aðdáendur hjálpa til.
Það eru svo margir sem þekkja lista-
mennina sjálfa og skyldmenni þeirra
að það hlýtur að hafast í þá sölu sem
engin skömm er að.
Sjá þá um þúkana, hve þeir eru
þéttir! Og sjá konur þeirra og börn,
hve allt er bragglegt og hreint!
En í alvöru að tala þá er það nú svo
að til að komast hjá vandræðum
verður þetta að vera dálítið slaþþt
þegar hreppurinn er í það minnsta;
svo stundum er það dálítið líkt því að
heyra inní hrútakofa á þorranum
þegar kvef hleypur í skepnudóminn.
En í því er vissulega dáð að þeir
skuli koma sínu fram. Nema það
vantar ekki þrifnaðinn í listinni, skyldi
maður halda.
Sjá vora menn! Kvílíkir heilbrigðis
þrumarar táþs og dáða! Sjá hann
Guðmund! Og að sjá þarna hann Ána
í Bæ og Dodda Jóns! Að þeir skuli
hafa haldið útá þyrnum stráða þraut
söngsins er náttúrlega afrek í heimi
andans.
Næst er Það er svo glatt, Karlakór
Akrahrepps sýngur.
Þeir hafa haft það svo fínt í grá-
sleppunni og svo eru einatt einkverjar
nýjar iðngreinar að skjóta upp koll-
inum hjá þeim og svo náttúrlega frysti-
húsið dag og nótt, svo það er ekki að
furða þótt þeir taki lagið.
30