Birtingur - 01.01.1968, Blaðsíða 48

band þeirra er haldið sektartilfinningu. Eng-
in skýring er gefin á slysinu, en Antonioni
einbeitir sér að tilfinningatengslum þeirra og
innra lífi.
Hinir sigruðu (I Vinti, 1952) er kaflamynd,
sem átti að sýna sameiginlegan lífsleiða og til-
gangsleysi hjá æskufólki í Frakklandi, Ítalíu
og Englandi. Þrátt fyrir góða dóma gagnrýn-
enda fékk hún heldur óblíðar móttökur yfir-
valdanna og hefur aðeins verið sýnd niður-
skorin á Ítalíu; kannski engin furða, því að
Antonioni var ekkert að skafa af hlutunum:
t.d. fjallar enski þátturinn um ungan rithöf-
und, sem myrðir aldraða gleðikonu, „upp-
götvar“ morðið og selur siðan dagblöðunum
sögu sína.
Kona án blóma (La Signora senza camelie)
er næsta mynd Antonionis, en þar er sagt frá
ungri afgreiðslustúlku, sem verður á skömm-
um tíma þekkt kvikmyndastjarna, en hefur
ekki getu til að standa undir nafninu. Af-
greiðslustúlkan, sem lengi hefur þráð þennan
„stjörnuheim“ finnur nú aðeins tómleika og
lífsleiða. Antonioni bendir hér á, að stétta-
mismunurinn sé óupprætanlegur. Upphaflega
var Ginu Lollobrigidu boðið aðalhlutverkið,
en hún hafnaði því, þar eð saga afgreiðslu-
stúlkunnar líktist mjög hennar eigin ævi.
Sophia Loren kom næst til greina, en hún var
upptekin um það leyti. Var loks leitað til
Luciu Bosé, sem hafði áður farið með veiga-
mikið hlutverk í Ástarsögu.
1955. Vinkonurnar (Le Amiche). Stíll An-
tonionis er farinn að mótast og hann nær betri
tökum á efninu. Antonioni lætur betur að
túlka sálarlíf kvenna, og að þessu sinni fjall-
ar hann einmitt um fimm vinstúlkur, líf
þeirra og ástir. Kvikmyndin er gerð eftir
sögu Cesare Pavese, Tra donne sole, en
lífsskoðun hans virðist hafa haft mikil áhrif
á Antonioni. Pavese sagði, að meginvanda-
málið í lífi hvers manns væri, hvernig brjóta
ætti af sér fjötra einmanaleikans og komast í
samband við mannfólkið — og er það ekki ein-
mitt viðfangsefni Antonionis í öllum hans
myndum? Pavese framdi sjálfsmorð, 47 ára
að aldri, og skildi eftir sig þessar línur: „Mað-
ur fremur ekki sjálfsmorð aðeins vegna ástar
sinnar á konu; heldur fremur maður sjálfs-
morð vegna þess, að ást — hvers konar ást, af-
Iijúpar okkur í nekt okkar og vöntun, van-
mætti okkar og tómleika.” Einmitt þessi stað-
reynd er niðurstaðan í næstu mynd Antonion-
is, Hrópið (11 Grido), þar sem fjallað er um
flótta mannsins frá fortíðinni, sem hann get-
ur, þegar allt kemur til alls, ekki afmáð úr
huga sínum, og tilgangslausa leit hans að betra
lífi.
Og svo kom Ævintýrið, fyrsta myndin í þrí-
verkinu um einangrun nútímamannsins,
4 6
BIRTINGUR