Birtingur - 01.01.1968, Blaðsíða 26

_>r
Þorvaldur Skúlason: Tcikning, 1942
Eftir Þorvald liggur töluvert af svartlist, en
mikið mun þó vera erlendis, sýnishorn þeirrar
hliðar á list hans má finna í Njálu og Grettlu
í útgáfu Helgafells. Línan hefur leikið létt í
hendi Þorvalds í þann tíma og er skaði að hann
skyldi ekki fá fleiri tækifæri til að njóta sín á
þessu sviði. í rissmynd úr gamalli skissubók
Þorvalds, sem fylgir þessari grein sjáum við
greinilega ríka tilhneigingu til einföldunar,
samþjöppunar og rökréttrar niðurröðunar
flata til að byggja upp sterka heild. Hún er
greinilega gerð af sama manninum og geometr-
isku myndirnar á næstu síðum og brúar þann-
ig bil til aukins skilnings. Léttleiki línunnar
í teikningum Þorvalds frá fyrri tímum t.d. í
Grettlu og Njálu fylgir honum í málverkinu
jafnvel hinum nýjustu. Nú teiknar hann sem
sagt eingöngu í málverkið, en við skynjum við
nánari athugun einkenni sömu sálar bak við
hönd listamannsins. Þannig verða hlutir
manni augljósir, sem annars gengi ver að
melta án hjálpar teikningarinnar.
Þar sem fyrri sýningin bar vott um að formin í
myndum Þorvalds eru orðin mýkri og fyllri en >
fyrr, þá færði hin seinni okkur heim sanninn
um, hve víðtæka tjáningarmöguleika hann,
ásamt fleirum, opnaði íslenzku málverki með
frumkvæði sínu. Segja má að þeir hafi tengt
íslenzka myndlist þeim straumum, sem efst á
baugi voru í list nútímans og gefið tóninn
24
BIRTINGUR
J