Húsfreyjan - 01.01.1966, Blaðsíða 5

Hvsfreyjjcuz
Reykjavík . ■ t . . 1- tölublað
, „,, Utgefandi: Kvenfelagasamband Islands ,
|an.-marz 1966 17. argangur
Hver er tilgangurinn?
Nú þegar nýr árgangur þessa blaðs hefst,
er rétt að leiða hugann að þvi, sem liðið
er og hinu, sem koma skal.
Á árinu, sem nú er liorfið í aldanna
skaut, var stefna „Húsfrey junnar“ hin sama
og undanfarin ár, enda í raun réttri
bundin af reglugerð blaðsins, sem sam-
þykkt var á landsþingi K. í. árið 1961.
Þar er það fram tekið, að blaðið eigi að
vera tengiliður milli K. 1. og sambanda og
félaga úti um landið og eigi að flytja kon-
um landsins fróðleik varðandi þeirra starfs-
svið, svo og ýmiskonar efni, er megi verða
til gagns og skemmtunar í tómstundum.
Þessum tilgangi blaðsins hefur ritstjóm-
in reynt að framfylgja með ýmsu móti.
1 fyrsta lagi befur þátturinn „Okkar á
milli sagt“, verið opinn stjórn K. 1., þá er
bún hefur viljað eitthvað segja við sam-
böndin og félögin umfram það, sem fram
kann að koma í tilkynningum og fundar-
gerðum. Til kynningar milli félaganna inn-
byrðis em fluttar frásagnir um störf ein-
stakra félaga og sambanda víðs vegar um
landið. Með þáttnm um mataræði, upp-
skriftum af ýmsu matarkyns, prjónaupp-
skriftum, o. fl. o. fl., befur verið leitazt við
að veita fræðslu og á síðari ámm liefur
með sjónabókinni verið reynt að vekja
eftirtekt þjóðarinnar á menningarverðmæt-
um þeim frá fyrri öldum, sem geymd em
í hannyrðum formæðra okkar og að dónji,
IIÚSFREYJAN
ýmsra mætra manna era þess fullkomlega
virði, að þeim sé gaumur gefinn. Skal það
játað, að sú hefur verið og er trú ritstjóm-
arinnar, að heimili og skólar þyrftu að taka
höndum saman til að bagnýta sér þennan
merka menningararf. Þá er óhætt að full-
yrða, að Leiðbeiningarstöð húsmæðra hef-
ur, síðan hún tók til starfa, átt drjúgan
þátt í því, að senda frá sér nytsaman fróð-
leik og leiðbeiningar.
Um liið annað efni blaðsins: sögur, kvæði,
frásagnir og greinar um ýmiskonar efni,
má sennilega frekar deila, þó ritstjórnin
hafi jafnan leitazt við að hafa það sem
margbreytilegast, án þess þó að taka til
fyrirmyndar í því efni skemmtirit nútím-
ans. Fræðsla hefur þar einnig borizt, svo
sem í greinum um uppeldi barna, með-
ferð ungbarna og lijúkrun í lieimahúsiun.
Vel má vera, að lesendum hafi þótt blað-
ið einhæft og leiðinlegt, þótt kvartanir hafi
ekki borizt ritstjórninni um það. En þeim,
sem að svo líta á, skal á það bent, að rit-
stjórnin á þar ekki ein sök á, heldur ligg-
ur þetta þá ef til vill í því, að blaðinu er
ætlað að fjalla um efni, sem kann að vera
„leiðinlegt“ í sjálfu sér í augum margra
lesenda, þ. e. félagsmál og húsmæðra-
fræðslu. Þó mætti ætla, að húsmæðumar
sjálfar litu öðram augum á hið síðar-
nefnda.
.. Framh. á bls. 16.
ÍIioDOKASArN
1