Húsfreyjan - 01.01.1966, Blaðsíða 8

mætt með nýrri sókn og átaki og sjóðir
efldust.
Ég minnist athugana á liúsakaupum, svo
hægt væri að liefja rekstur spítalans, og
fleiri úrræða, og að lokum samninga við
ríkisstjórnina um þá lausn er hér við hlasir.
Ég held að öllu betri lausn hafi ekki verið
fáanleg.
Þáttur Hringsins í stofnun barnadeildar
er Iieldur ekki smár. Sú deild varð bein-
línis til í sambandi við áðurnefndan samn-
ing og Hringskonur lögðu deildinni til all-
an búnað í upphafi og liafa síðar lagt
henni árlega ýmis tæki og gjafir.
Hringskonur liafa safnað miklu fé og oft
leitað stuðnings þjóðarinnar, sem liefir ver-
ið fús til að veita góðu máli lið, en frá
öndverðu hafa þær fvrst og fremst gert
kröfur til sjálfra sín, lagt fram ótriilega
mikla vinnu og fjármuni.
ITlutur hverrar einstakrar konu er hvergi
skráður, enda ekki ætlazt til annarra launa,
en þeirrar ánægju er gott starf veitir, en
svo segir mér hugur að þeirra stundafjöldi
samanlagt sé snöggt um hærri en sá stunda-
fjöldi, sem farið hefir til byggingu spítal-
ans, þó ærinn sé.
Fyrir öll þeirra miklu störf, sé Hrings-
konum heiður og þökk.
í dag er lokið enn einum áfanga í starfi
þessa gamla, en síunga félags. Ég veit að
hér verður ekki staðar numið, næstu verk-
efni bíða við dyrnar. Hringurinn hefir val-
ið sér að stvðja við bakið á ungu kynslóð-
inni -— verðugt verkefni konum — ég óska
þeim gæfu og gengis með næsta áfanga.
Ég minnist allra þeirra, sem í gleði og
sorg lögðu bamaspítalasjóði lið með fjár-
framlögum eða á annan hátt. Smáar og
stórar gjafir voru jafnvel þegnar og gagn-
legar.
Þegar veggur er hlaðinn fylla stóm stein-
amir mest, en smærri steinar og völur em
óhjákvæmilegar, þeim til stuðnings, ef
hleðslan á að vera traust, og hlutverk
beggja verður jafn mikilvægt.
Þeim 6tjómarvöldum og embættismönn-
um, sem lagt hafa hönd á plóginn, hygg-
ingamönnum, sem reist hafa þetta glæsi-
4
lega hús og öllum öðram er hlut eiga að
máli færi ég beztu þakkir. —
Barnaspítalar eiga sér ekki langa sögu
meðal þjóða. Ekki eru nema rúmlega 100
ár síðan fyrsti barnaspítalinn var byggður
á Norðurlöndum. En fyrsti barnaspítali
Evrópu var byggður í Frakklandi nokkm
fyrr.
Hér á landi tók fyrsta bamadeildin til
starfa 19. júní 1957, barnadeild Landspít-
alans — og nokkra síðar barnadeild St.
Josefsspítala og Akureyrarspítala. Allar
þessar þessar deildir era yfirfullar af börn-
um og hafa langa biðlista, svo í dag er erf-
itt að skilja hvemig hægt var að komast af
án þeina. Böm vora að vísu vistuð í spít-
ölum áður, en þeir spítalar vora ætlaðir
fullorðnu fólki og barnarúmum holað nið-
ur á milli annarra rúma, en þegar bezt lét
vora sérstakar bamastofur — barnsgráti
og eðlilegum ærslum barna var misjafnlega
tekið —- og spítalavist þeirra því heldur
daufleg.
Barnaspítali er hinsvegar ætlaður börn-
um, þar sem eðlileg athafnaþrá, leikir og
ærsl eiga heima. Reynt er að skapa böm-
unum umhverfi og verkefni við þeirra
hæfi, jafnframt því sem leitazt er við að
ráða bót á sjúkdómum þeirra og kvillum.
Á þann liátt er reynt að létta litlu sjúkl-
ingunum okkar spítalavistina og draga úr
söknuði, þegar þau verða að vfirgefa pabba
og mömmu um tíma.
Hlutverk harnaspítala er að sjálfsögðu
fyrst og fremst að taka á móti hörnum, sem
ekki verða læknuð í lieimahúsum og veita
þeim þá þjónustu sem nútíma læknisfræði
getur í té látið. Allt fram á þessa öld var
þekking á barnasjúkdómum mjög í molum,
en síðustu áratugina liefir orðið gjörbreyt-
ing á, þekking á sjúkdómum barna og börn-
um yfirleitt hefir aukizt með ótrúlegum
hraða, svo að nú er það ekki á færi neins
einstaks læknis að fylgjast með í öllum
greinum. Barnasjúkdómafræðin er orðin
ein af þremur aðal greinum læknisfræð-
innar. Kunnátta og þekking í þessum fræð-
um eru því skilyrði góðs árangurs, en ná
skammt ef ekki er sýnd alúð og samvizku-
HÚSFREYJAN