Húsfreyjan - 01.01.1966, Blaðsíða 48

Kveníélagið „Greiii“ i Leirár- og Melasveit
Hér í sveit var fyrst stofnað kvenfélag 13.
október 1935. Var stofnfundur haldinn að Leirá.
Félagssvœðið náði þá einnig yfir Skilmanna-
hrepp. Eftir 15 ára samstarf kvennanna í þessum
sveitum var ákveðið að skifta félaginu og yrði
þá sitt félagið í hvorum hreppi. Félagið hér í
Leirár- og Melasveit hlaut nafnið „Grein“ og var
stofnað að Vogatungu 15. júní 1951. Stofnendur
voru 12 konur, sem allar höfðu verið í hinu eldra
félagi, er náði yfir báða hreppana. Nú eru fé-
lagskonur 14 og 5 heiðursfélagar (fullorðnar
konur, sem áður hafa starfað vel og lengi í eldra
félaginu). Þessar fáu konur skifta sér svo í þrjá
starfshópa. Vinna nágrannakonur saman að
hverju því verkefni, sem til fellst í félagsstarfinu.
T.d. er árlega haldin barnaskemmtun, sem starfs-
hópamir sjá um til skiftis.
Merkjasölu annast félagið árlega fyrir ýms
góðgerða- og menningarsamtök.
Kirkjunni á Leirá hefur félagið gefið altaris-
klæði, klæöningu á grátur og messuhökul. Einn-
ig gaf félagið nokkra upphæð í orgelsjóð kirkj-
unnar á sínum tima.
Erfitt hefiu- verið um fjáröflun vegna þess að
ekkert félagsheimili er í hreppnum. En nú stend-
ur yfir bygging slíks heimilis og er kvenfélagið
einn aðili að því. Er svo ákveðið í eigendasamn-
ingi, að kvenfélagið leggi fram 10% móti öðrum
eigendum hússins. Þess vegna beinist nú starf-
semin ekki sízt að því um þessar mundir að safna
fé til þess að standa við skuldbindingar gagn-
vart félagsheimilinu. Tvö undanfarin haust hefur
félagið því efnt til bazars á Akranesi og selt þar
heimaunnar flíkur fyrir talsverða upphæð hvort
skiftið. Hafa kaupendur svo um mælt, að mun-
irnir væru gefendum til sóma. Tækifæri til fjár-
öflunar með kaffisölu og annari veitingasölu eru
fá, en aldrei sitja félagskonur sig úr færi, ef um
slíkt er að ræða. Gefa þær þá allt til veiting-
anna, bæði efni og tíma, sem í þetta fer, en láta
félagið sitja að ágóðanum. Þannig er þegnskapur
félagskvenna. Árlega áskotnast félaginu eitthvert
fé með áheitum og öðrum vinagjöfum.
Fyrir nokkrum árum tók félagið upp þann sið
að gefa meðlimum sínum áletraða bók, er kon-
urnar áttu tugafmæli, þó ekki nema í eitt skifti
hverri. Byrjað var á að ákveða, að gjöfin skyldi
gefin á fimmtugsafmæli, en þær konur, sem þá
voru eldri fengu gjöfina á næsta tugafmæli sínu.
Dálítið hafa konur innan félagsins gert tilraun-
ir með að afla sér hagkvæmari innkaupa með því
að sameina sig um innkaup og ná þannig varn-
ingi með heildsöluverði, t.d. pantaði félagið 60
kg af lopa á síðasta áiri, sem félagskonur svo
deildu á milli sín, eins og ákveðið var, þegar
lopinn var pantaður. Þessa starfsemi hefur fé-
lagið mikinn áhuga á að efla.
Samkvæmt félagssamþykkt er skrifuð bók með
æviágripum allra félagskvenna (frá upphafi
1935). Konurnar sjálfar leggja til ágripin, sem
stjórnin endurskoðar, en ein félagskona skrifar
bókina og við ævilok er svo ritað hið síðasta um
ævi og örlög hverrar konu. Er bókin vel á veg
komin um þær konur, sem annaðhvort eru liðn-
ar eða nú standa í félagsstarfinu. Verður þetta,
er fram líða stundir, fróðlegt fyrir eftirkomend-
ur. Er svo ráð fyrir gert í lögum félagsins, að
þessu verði haldið áfram á meðan félagið starf-
ar.
í sveitunum utan Skarðsheiðar eru aðeins 4
kvenfélög og öll fremur fámenn. Þessi félög hafa
tekið sig saman um að fara í eina sameiginlega
skemmtiferð árlega, sem hefur þó til þessa verið
einungis eins dags ferð. Auk þess hafa þau á
hverjum vetri eitt kynningarkvöld, sem þau sjá
um til skiftis og hafa þá sitthvað til skemmtun-
ar. Þetta eru einkar vinsælar og ánægjulegar
samkomur, eins og skemmtiferðirnar. Get ég
þessa ekki vegna þess að kvenf. „Grein“ vinni
þar sérstaklega að, heldur til þess, að það komi
einhvers staðar fram, ef vera kynni, að einhver
félög teldu rétt að reyna eitthvað svipað.
Er ég lít yfir störf kvenfélagsins, þá eru það
kannski fundirnir sjálfir sem mér finnst mest
um. Þeir eru svo vel sóttir, að alltaf finnst fram-
bærileg afsökun, ef konu vantar á fund. Venju-
lega eru haldnir 5—6 fundir á ári og eru þeir
haldnir á heimilum félagskvenna eftir stafrófs-
röð nafna þeirra. Er jafnan vel til þeirra vandað.
Góð kynning og sameiginlegur áhugi efla bezt
einingu, félagsþroska og þegnskap og auka víð-
sýni.
Um árabil hafa þessar konur setið í stjórn fé-
lagsins: Ólína I. Jónsdóttir, formaður, Vilborg
Helgadóttir, gjaldkeri, Ingibjörg Sigurðardóttir,
ritari. En á síðasta aðalfundi tók Anna I. Þor-
varðardóttir við ritarastarfi.
Ólína I. Jónsdóttir.
f'r'r'^'rsrvrsrvrvrNrvrvrvrNrvrvrvr'r'rvr'rvrsr^'r'r'rsrvr'rvrvrvr'rNrvr^srsr'r'
BREYTINGAR
Á VERÐI „HÚSFREYJUNNAR"
Fulltrúar á síðasta landsþingi K. 1. voru
sanimála um, að vegna stóraukins kostnað-
ar á nær öllu, sem til útgáfustarfsemi þarf,
yrði ekki lijá því komizt að liækka úlsölu-
44
HÚSFRETJAN