Húsfreyjan - 01.01.1966, Blaðsíða 10

Eflir Peter Gibsou
Ekkert
liggur
/
a
c
<
„Éa: verð að segja pabba og mömmu það
varlega,“ sagði ég við Tony.
Hann kyssti mig svo blíðlega, að ég fann
að hann skildi mig. — „Einstaka sinnum
eru það blunnindi að vera munaðarlaus,“
hvíslaði hann.
Ég sá að brugðið var upp ljósi í svefn-
herberginu þeirra. Það er merki, sem
mamma gefur mér, þegar liún veit að við
erum að kveðjast við liliðið og pabbi er
alveg að glata glórunni.
Ef ég læt sem ekkert sé — og það geri
ég oftast nær, — þá kveikir mamma inni
hjá mér og þá veit ég, að hún ræður ekki
lengur við pabba og að hann ætlar að arka
niður garðstíginn í inniskónum og segja
Tony, að enginn almennilegur ungur pilt-
ur lialdi heiðarlegri stúlku úti fram á næt-
ur.
— Maður kemst næstum við af því hvað
þau eru gömul og fylgjast illa með tíman-
um. En satt að segja leiðast mér þessir fyr-
irlestrar, sem við verðum að lilusta á öðru
hvoru.
Tony þrýstir mér að sér og kveðjukoss-
inn var ekki nema hálfnaður, þegar kveikt
var inni hjá mér og ég sá mömmu draga
tjöldin fyrir gluggann með óstyrkum hönd-
um.
„Ég verð að fara inn,“ andvarpaði ég.
„Ég kenni í brjósti um pabba, liann getur
ekki sætt sig við, að ég er orðin fullorðin.“
Tony bretti upp frakkakraganum, því
enn var hundakuldi, þó vorið ætti að lieita
komið.
„Freud skýrir það allt,“ sagði hann, um
leið og ég hallaði mér yfir liliðið til að fá
síðasta kossinn. „öll persónusambönd eru
blandin kjmhvöt, jafnvel samband föður
og dóttur — en allt í undirvitundinni, auð-
vitað.“
Ég horfði á eftir honum þegar hann
skálmaði burtu á sínum löngu engisprettu-
löppum. Tony er bara tvítugur, en lxann
veit meira en flestir læra allt sitt líf. Hann
liafði ekkert fyrir því að taka ágætt stúd-
entspróf og hefði getað orðið frægur kjarn-
orkufræðingur, ef foreldrar lians liefðu
6
HÚSFREYJAN