Ritmennt - 01.01.1997, Qupperneq 51

RITMENNT
NÚPUFELLSBÓK

>p V i 'ú*
Z^ogWli VijU 'iíjbuv
Wnbuv
L>ov.A\ m\ tjjabá dy »•»'
'íhuvteuy Cujtúj^ a\yi .
fcwvö &U}(}Wk ‘ v
Wv& ‘ ' 1 "
I ‘ \ V **
. i-ainml t'íil rwSVv
■Stia'i irjj ],«iirjúl
úpm't\c^V n ••' ^ n \ i
fWag’nue Roiige Q5«p
í» ^ .
atð't'TOS m*
©'VTbí lllffKuii/
noncj'. 24cMi£fur/
ðcHi iSal'-oui' '/to
f-’ngi; / (3e*Mrfon
6úrit<Boiigu/rou>
öa o'lliT ©ubc VLiú
cgfijinitn it jfl(uitv/I<aicbti ©ubu og
rijim .L>ii.t rútri cO \niicr fktlr:jfu|Iu nr
« Df|14bf/t;«f« fttugl^jfljfcrir ^rc o|f
<tr þicr ttafsit |f iirr/flt tv.r ttofii I;lut t
«rt nt ífftfl nocf ut rm jslcpflrLogPcrt't
t tTorcgo Kougo Ktjfc mco t/fiífl S.flii
iiiuiífl raric 't Scbít ofTat vbflr JlogSot!
fK\ I lt>c cf l;IutlflU'.tt«rfl fJcfrrflUiiiíotfl
ttil I’fcr (líliit t<fra flt oir C«r flbt rcl
f.frc ut |tfl/cii cúid’anlfgaim Gcft/ þ«r
ÍCIII V'fcr ncfjlui' fbiniSit « vorn Porfl
i.i/flb þicr bfliiibub þfliifl flllfl f vor.t
étípcu/þ»r flft cir rat'«/og þ«b V|ó
flb lcggtfl |aii off þccttc Bfrfl/ m.b
Vtiuifl'bfflu rrianii.t r.tbc / (Dg «p þitf
Íi lþ 1/0(5

Í
Blaðsíða Alv án tréskurðar-
myndarinnar í Núpufellsbók.
í handrituðu vísuna á auðu
síðunni hefur nafn eigandans,
Guðmundar Þorsteinssonar,
verið bundið: Lógbolc lista
rijkur I lundur hrijngs
Gudmundur I Þorarinz dýgda
dýri I Diarfur eignast arfi I
land biggia lög reindra I
leid omind þui eýdir I
Sendi lijd sannleikz andj I
sæmi legt riett dæmj
Þ.E.S.
- Eintak háskólabókasafnsins
í Lundi.
um tilvikum vel af hendi leyst, og letrið langt frá því að vera orð-
ið slitið þegar síðasta bókin er prentuð 1581. Eftir 1581 kemur
lögbókarletrið ekki fyrir í meginmáli nokkurrar bókar sem vitað
er um a.m.k. frarn til 1650, og hið sarna er um Breiðabólstaðar-
letrið að segja. Eina undantekningin er Núpufellsbók.
Þótt letrið á Núpufellsbók sé hið sama og á fyrri útgáfunum,
og bókin að öllu leyti sniðin eftir hinum fyrri, er engu að síður
verulegur munur á. Er þá ekki átt við ,gamalt og slitið letur'
heldur ýmislegt annað. Eitt þessara atriða eru stórir upphafsstaf-
ir, sem eru mjög margir. Engir þeirra sem notaðir voru í útgáfun-
um 1578 og 1580 koma fyrir í Núpufellsbólc. Upphafsstafirnir í
Núpufellsbók, sem eru fremur illa skornir, korna ekki fyrir í
neinum öðrum bókurn íslenskum frá því í kringum 1600, ef
undan er slcilið stórt Þ á síðunum B8r, D6r, Z2r og DD3v, sem
m.a. er notað í Guðbrandsbiblíu en er ekki í lögbókunum 1578
og 1580. í lögbókunum 1578 og 1580 er ein vignetta, bókarhnút-
ur, prentuð á tveimur stöðum, fyrst í lok formálans á A4v og síð-
an í lok meginmáls lagabálkanna á Ff2v. Þessari vignettu er al-
farið sleppt í Ntipufellsbók. í stað tveggja mismunandi vignetta,
47