Ritmennt - 01.01.1997, Qupperneq 99

RITMENNT
ANNA SIGURÐARDÓTTIR OG KVENNASÖGUSAFN ÍSLANDS
segist veita Kvennasögusafni íslands forstöðu bregst það sjaldan
að flestir viðmælenda minna hafa ýmist heyrt um Önnu og starf
hennar eða jafnvel þeklct hana persónulega. Þetta sýnir ef til vill
að þótt sumum lcunni að hafa þótt lítið til Kvennasögusafnsins
koma þá hefur stofnun þess og starfsemi borið hróður okkar
víða.
Stofndaginn 1. janúar slcrifuðu stofnendur safnsins og að-
standendur þeirra nöfn sín í gestabók Kvennasögusafnsins en
daginn eftir var boðað til blaðamannafundar. I dagbólc safnsins
stendur: „Sjónvarpsmenn lcomu. Myndataka og viðtöl. Blaða-
menn og útvarp komu - fengu fréttatillcynningu og stofnskrá.
Sherry og smákölcur og kex að borða."
í dagbólc og aðfangaskrá má sjá að þegar hafa streymt inn gjaf-
ir til safnsins og einnig vilyrði fyrir gjöfum. Fyrstu gestirnir sem
beinlínis voru í heimildaleit lcomu 5. janúar. Anna slcrifaði í dag-
bólc safnsins: „Fyrstu 4 gestir safnsins komu - rauðsolckar - í leit
að heimildum vegna ýmissa ráðagerða þeirra urn störf á kvenna-
árinu, t.d. vegna verkakvenna og vinnusamninga. Sömuleiðis
um alþjóðasamþylckt og yfirlýsinguna."27
Frá fyrstu tíð var Anna Sigurðardóttir boðin og búin að hjálpa
þeim sem til hennar leituðu og gilti þá einu hvort urn var að
ræða langslcólagengna fræðimenn eða menntaskólanema. Auk
þeirra sem lögðu leið sína í safnið í heimildaleit bárust tíðum
fyrirspurnir bréflega og símleiðis. Anna sinnti öllum eftir bestu
getu og lagði ósjaldan mikla vinnu í að finna heimildir sem gætu
nýst þeim sem spurði. Gerður Steinþórsdóttir var við nám í
kvennafræðum hjá Karen Westmann Berg í Uppsölum árið 1977,
þeirri sömu og hreif hug Önnu á Þingvöllum tæpum áratug áður.
I námi sínu þurfti Gerður á ýmsum upplýsingum að halda, skrif-
aði Önnu og bað hana hjálpar. Gerður segir svo frá: „Þannig at-
vikaðist það að ég fékk það lengsta bréf sem ég hef fengið á lífs-
leiðinni. Það tók Önnu hálfan mánuð að slcrifa bréfið sem var
stútfullt af nytsömum upplýsingum eins og nærri má geta."28
Anna var framsýn kona og hafði þann vana að taka afrit af öllum
bréfum og orðsendingum sem hún sendi frá sér í nafni Kvenna-
sögusafnsins. Af þeim sökum eru varðveitt í safninu ógrynni
27 Kvennasögusafn íslands. Dagbók, gestabók og aðfangabók 1975.
28 Gerður Steinþórsdóttir: Anna Sigurðardóttir, bls. 43.
93