Vera - 01.06.1995, Blaðsíða 6

Vera - 01.06.1995, Blaðsíða 6
ksningarnar ÞORGERÐUR EINARSDÓTTIR félagsfræöingur broddurinn liæitur að sflinga 1. Kvennalistinn hefur haft mjög mikil áhrif og í raun breytt vígstööu íslenskra kvenna. Hann var fersk rödd, einkum í byrjun og olli feiknar- legum taugatitringi. Málaflokkar kvenfrelsis og 1. Hverjar telur þú helstu ástædur fyrír tapi Kvennalistans í síðustu alþingiskosningum? 2. Hvaða þýðingu held- urðu að niðurstaðan hafi fyrir kvennapólitík og kvennapólitíska baráttu í framtíðinni? Nióurstaóa alþingiskosninganna á dögunum hefur oröió kvenfrelsisfólki mikiö umhugsun- arefni. Gömlu karlafiokkarnir reyndu að gefa þá mynd af sér í kosningabaráttunni að nú fengju konurnar aö vera með en efndir stjórnarflokkanna á þeim loforöum hafa ekki orðið til þess að draga úr áhyggjum fólks um stöðu kvenna í íslensku samfélagi. Vangaveltur Kristínar Ástgeirsdóttur um hugsanlegar skýringar á fylgistapi Kvennalistans í síðasta tölublaði VERU vöktu mikla athygli og voru margir ósáttir við það að borgarstjórinn væri dreginn inn í þá umræöu. Hvað sem því líöur er greinilegt að kvenfrelsisfólk verður nú aö stokka spilin upp á nýtt og leita leiöa sem líklegar eru til að afla málstaðnum fylgis. VERA vill leggja sitt af mörkum í þá umræðu sem nauðsynleg er og í þessu tölublaði leggur hún því tvær mikilvægar spumingar fyrir fólk sem þekkt er fyrir áhuga sinn á réttindum kvenna: jafnréttis komust á dagskrá, konur annarra flokka fengu meðbyr og hlutur kvenna í stjórn- málum og á þingi jókst. Öllu þessu hefur Kvennalistinn áorkað án þess aö hafa setið í ríkisstjórn. Núna eru þessi áhrif hins vegar aö þverra. Það viðurkennir Kvennalistinn sjálfur meö áhuga sínum og áherslu á ríkisstjórnar- þátttöku. í þeim skilaboðum felst að Kvenna- listinn telji möguleika sérframboös tæmda nema ríkisstjórnarþátttaka komi til. Ég er sam- mála því að auðvitaö eigi konur aö sækjast eft- ir völdum, þótt Sjálfstæöum konum og Davíð Oddssyni finnist þaö aukaatriði. Það er lýðræð- iskrafa ogí raun óháð skoöunum kvenna. Fyrir kvennahreyfingu er hins vegar spurning með hvaöa formerkjum það er gert. Áhersla Kvennalistans í kosningabaráttunni á ríkis- stjórnarþátttöku var skiljanleg en ekki að sama skapi gæfuleg að mínu mati. Taliö um Sjálf- stæöisflokkinn sem „spennandi valkost" vakti furöu. Ekki bara í Ijósi þess að Kvennalistinn hefur iöulega skipað sér félagshyggjumegin viö miðju í málefnum kvenna (afstaða til velferðar- kerfisins o.fl.); heldur einnig vegna þess aö Kvennalistakonur gagnrýndu Jóhönnu Sigurö- ardóttur fyrir aö hafa spilaö frítt spil og firrt sig ábyrgð á kvenfjandsamlegri hægristjórn. Hefði það ekki einmitt oröið hlutskipti Kvennalistans í stjórn með Sjálfstæðisflokknum? Fleira gerði Kvennalistann hopandi í kosningabaráttunni: Reykjanesanginn umgekkst lýðræðið og eigin útskiptareglu af nokkurri léttúö. Gremjan yfir að baráttumálum Kvennalistans hafi verið stolið náði hámarki sfnu í þverstæðukenndum slagorðum eins og „varist eftirlíkingar". Kvennahreyfingí þeirri vamarstöðu sem Kvennalist- inn er kominn í er ekki líkleg til að velgia karlveldinu undir uggum. Broddurinn er hættur aö stinga. 2. Þótt íslensk kvennahreyfing hafi fundið sér farveg sem framboðshreyfing er það að sjálf- sögðu ekki eina leiðin til aö vinna aö kven- frelsi. Spurningin er hvernig hreyfing kvenna megi á ný verða beinskeytt og róttæk. Það hefði verið róttækara af Kvennalistanum að fallast á samfylkingu T kosningunum í vor en að bjóöa fram sér. En á því prófi féllu allir félags- hyggjuflokkarnir. Kvennalistanum fannst svo „flókið" aö samfylkja, var eitthvaö að vinna saman um? Þetta var hinsvegar aldrei áleitin spurning þegar átti að hoppa í stjórn með Sjálf- stæðisflokknum. Ef Kvennalistinn vill áfram vera framboöshreyfing held ég aö næstu skref séu samfylking félagshyggjuaflanna. í slíku starfi gæti kvennahreyfingin auðveldlega oröiö leiðandi afl. Það gæti líka leyst nýja krafta úr læðingi sem e.t.v. fyndu sér annað birtingar- form eins og víða gerist annars staðar. Þar á ég viö netverk kvenna af ýmsu tagi, þrýsti- og umræðuhópa sem kryföu tiltekin málefni og létu til sfn taka. Máttur orðræðunnar og skil- greiningarvaldið hefur reynst karlveldinu

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.