Vera - 01.12.1996, Blaðsíða 15

ÁHRIF FLOGAVEIKI Á
K V E N N A
mikilvægt
aðhvetjafólk
segir Ása Elísa Einarsdóttir læknir sem sjálf er flogaveik
Ása Elísa Einarsdóttir fór að fá kippi, missa hluti úr höndun-
um og detta án sýnilegrar ástæðu þegar hún var ellefu ára
gömul og í kjölfarið greindist hún með flogaveiki. Hún fékk
ekki alvarlegt flog fyrr en hún var orðin tuttugu og eins árs
og segist vera mjög heppin þar sem hún fái einungis floga-
kast í undantekningartilfellum. Ása er læknir og starfar á
barnadeild Hringsins og sjálf á hún þrjú börn.
„Ástæðan fyrir minni flogaveiki er ókunn en hún gæti verið ættgeng
því bróðir meinn greindist með alvarlega flogaveiki þegar hann var
um tvítugt. Þessi veikindi mín hafa ekki háð mér mikið, en ég óttað-
ist að þau gætu gert það ef ég færi að læra læknisfræði eins og mig
hafði langað til frá unga aldri. Ég talaði því við Sverri Bergmann
taugalækni og spurði hann álits og hann hvatti mig eindregið til þess
að halda mínu striki. Fyrir það er ég honum afar þakklát. Það er mjög
mikilvægt að hvetja fólk, innan ákveðinna skynsemismarka.
Það sem ég óttaðist var það að ég gæti ekki sinnt sjúklingunum
en það hefur aldrei komið fyrir að ég gæti það ekki. Að vísu hef ég
einu sinni fengið flog í vinnunni en það var þegar ég gekk með þriðja
barnið mitt, var lyfjalaus og búin að vera á mörgum sólarhringsvökt-
um. Þá var annar læknir með mér og hann vissi hvað var að gerast,
en það er mjög mikilvægt að þeir sem eru flogaveikir láti samstarfs-
menn sína vita um sjúkdóminn."
Meögangan góö
„Annars er ég aldrei eins góð og þegar ég geng með þörnin. Á fyrstu
tveimur meðgöngunum tók ég milt flogaveikilyf en í þeirri þriðju var
ég farin að taka lyf sem eykur líkur á meðfæddum göllum og varð því
að hætta. Ég held ég geti fullyrt að ef ég hefði sleppt næturvöktun-
um á þeirri meðgöngu hefði ég losnað við kastið. Ég verð hins vegar
slæm fyrst eftir fæðinguna vegna þeirra miklu hormónasveiflna sem
fylgja, en ef ég einbeiti mér að því að fá ekki kippi þá koma þeir ekki
og því get ég alveg haldið á barni.“
Ása er með myóklóníska flogaveiki, en hún eldist yfirleitt ekki af
fólki. Lyfið sem hún tekur er valproinsýra sem getur haft hvimleiðar
aukaverkanir eins og hárlos og skjálfta í höndum. Auk þess fitna
margir af þessu lyfi og það getur haft enn alvarlegri aukaverkanir.
„Ég fann mikið fyrir þessum aukaverkunum fyrst en svo minnkaði
ég skammtinn og tek nú lágmarksskammt. Öll flogaveikilyf hafa
aukaverkanir og stundum eru þær svo slæmar að maður verður að
hætta að taka þau og reyna önnur lyf. Svo kemur alltaf upp spurn-
ingin hvort sé verra, sjúkdómurinn eða aukaverkanir lyfjanna.
Ég geri allt sem mér dettur í hug og lifi alveg eðlilegu lífi. Mér finnst
mjög mikilvægt að borða og sofa reglulega og hlusta á líkamann. Ef
ég finn fyrir aðdraganda að flogi, sem lýsir sér með einkennilegri til-
finningu í höfðinu, reyni ég að hætta því sem ég er að gera og hvíli
mig. Það hefur einnig dugað mér vel að fara út að hlaupa og anda
djúpt að mér fersku lofti. Mér finnst líka mikilvægt að taka sjúkdóm-
inn ekki of alvarlega, auðvitað er hann hvimleiður en hann hefur
aldrei háð mér.“
Sonja B. Jónsdóttir
flogweiki