Vera - 01.12.1996, Blaðsíða 10

v gdís grímsdóttir
Það verða í raun engar breytingar á umræðunni fyrr en Helga stígur
fram á sinn agressíva hátt og segir mönnum til syndanna og við það
sniglaðist inn í heim bókmenntanna ný hugsun byggð á rökum og
staðreyndum. Ég hugsa að fólk sé óðum að átta sig á þessu fyrst ég
er að gera það. Gerast ekki allar breytingar fyrst í eigin húsi og svo í
samfélaginu?"
Einhvem tímann sagöist þú ekki vitja láta flokka bækurnar þínar sem
kvennabókmenntir.
„Þetta voru mótþróasvör sem snerust fyrst og fremst um túlkun,
rangtúlkun og útúrsnúninga á orðinu sjálfu. Hver og einn á sitt mót-
þróaskeið og mfn hafa varað lengi og ég finn mér alltaf eitthvað til að
berjast gegn. Það var til dæmis mótþrói í mér þegar ég fór í kennara-
skólann en ekki í menntaskólann þótt þetta sé ekkert sambærilegt.
Ég ætlaði aldrei að verða kennari þótt ég hafi á endanum kennt í tólf
ár og líkað það ágætlega. En hvað sem öllu líður, ég mun aldrei velja
mér ævistarf af því að ég þoli ekki endanleika."
Þú veist þá ekki ennþá hvaö þú ætlar aö verða þegar þú veröur stór?
„Nei, ég er ekki búin að velja og ég ætla aldrei að gera það.“
Það er blóð í bókum
Svo viö snúum okkurnú afturaö bókunum, þá eru skáldsögurnar þín-
ar einhvernvegin allar, nema helst Z, „bláar“á litinn. Er þetta hluti af
einhverri rómantík hjá þér?
„Kannski er þetta bara eitthvað sem gerist; það er nú líka blóð f
bókum. Eitthvað sem rennur T undarlegustu litum og einkennir þær,
þið segið að flestar bækurnar mínar séu bláar, þá eru þær það en þá
langar mig að benda á að Z ku vera gul. Ég hugsa annars ekki bæk-
urnar mfnar í litum og kenni þær hvorki við eina tík né aðra. Þið meg-
ið segja að ég sé rómantísk, ég hlýt að samþykkja það.“
Þetta er einhver dýpt og fjarski og þrá eftir öryggi. Himinblámi og djúp.
Viss þrá eftir aö sökkva...
„Og hverfa.“
Upplifir þú einhvern mun áZog fyrri þókunum að þessu leyti?
„Þegar ég ákvað að skrifa bók um ástina ákvað ég líka að yfir henni
mætti ekki vera nein slikja. Það hentar efninu ekki, efnið er nær-
göngult einsog persónurnar í sögunni eru sjálfar hver á sinn hátt.
Sþurningin um frelsiö, ástina og dauðann eru alltaf nærgöngular og í
þessari bók reyni ég að afhjúþa svörin með því að láta persónurnar
stfga fram grímulausar og tala við lesandann og þær vilja að hann tak-
ist á við að leita svaranna. Það var á margan hátt mun erfiðara að
skrifa þessa bók en margar hinna af þvf að hún reyndi á marga þætti
í mér sem ekki hefur reynt á áður.“
Kristín Viðarsdóttír og Kristín Birgisdóttir
Ritstýra ráðin
Elísabet Þorgeirsdóttir blaðamaður hefur verið ráðin
ritstýra VERU. Hún hefur að baki mikla reynslu af
blaðamennsku og ritstjórn og hefur starfað með
íslenskri kvennahreyfingu um árabil. VERA býður
Elfsabeti velkomna til starfa og væntir góðs af starfi
hennar f framtfðinni.
úr þ jóðkirkjuimi>
<eðirr ei...
Um 1850 manns
sögðu sig úr þjóð-
kirkjunni fyrstu níu
mánuði ársins,
sem er rúmlega
helmingi fleiri en
allt árið í fyrra.
Menn leiða getum
að því að skýringin
á þessu sé annars
vegar ásakanir á
hendur biskupi um
kynferðislega
áreitni og hins
vegar vanhæfni
kirkjunnar til að
taka á málinu.
Nú spyr VERA
hvort það sé rétt
að segja sig úr
þjóðkirkjunni út af
þessu og ennfrem-
ur hvort konur eigi
að sýna kirkjunni
það umburðarlyndi
sem kirkjan og
kirkjunnar menn
hafa ekki sýnt
konum í þessu
máli?