Vera


Vera - 01.12.1996, Blaðsíða 37

Vera - 01.12.1996, Blaðsíða 37
hentar þeim hverju sinni. Eða kannski er ekki rétt að segja að þau ráði á öðru sviði því vald þeirra og sköpunarkraftur teygir sig inn á það i svið sögunnar sem telst til þess raunveruleika sem við okkur blasir, svona frá degi til dags. Svo margbrotinn er söguþráðurinn að hér verð- ur ekki reynt að greina frá honum, heldur ein- ungis sagt að meðal þess efnis sem hér er fjallað um eru ástir af ýmsu tagi, vinskapur, hjónaband, einsemd, samband kynjanna, staða kvenna, æskan og ellin, kukl og morð - svo fðtt eitt sé nefnt! Vonandi nægir þessi upp- talning til að kveikja í væntanlegum lesendum því lestrarnautn mikla er af hafa af þessum texta. Og talandi um lestrarnautn má minna á kenningar franska táknfræöingsins Roland Barthes um bllðan og stríðan lestur, þar sem sá fyrrnefndi á við lestur á texta sem er átaka- laus og léttur en hins síðarnefnda stríöur og krefjandi, en að sama skapi skapandi og mun meira gefandi en hinn. Texti Bjargar er áreiöan- lega af seinna taginu; texti sem býður upp á nautn sem hinn blíði texti getur aldrei veitt þótt hann geti verið ágætis afþreying um stundar- sakir. Persónusköpun er með afbrigðum skemmtileg í þessari bók. Flestar eru persón- urnar eftirminnilegar og má nefna t.d. áður- nefndan Ljósfjanda, Mörtu, sem eins og nafn- iö gefurtil kynna á ættir að rekja til hafsins, og ömmu í Arnarkoti, sem framan af sögu er kar- læg en í óvæntum söguhvörfum vindur af sér blóðrefill einn mikinn (elli-refillinn) og yngistfrá degi til dags. Mikill húmor býr í textanum og svo og lúmsk íronía. Og síðast en ekki síst er textinn víða þrunginn erótík sem á fáan sinn líka I íslenskum samtímabókmenntum. Óskiljanlegt er hvers vegna bókaforlögin hafa ekki bitist um að fá að gefa út þessa bók, en staðreyndin er sú að Björg Örvar gekk bón- leiö til búðar hjá nokkrum forlögum þar til hún ákvað að lokum að gefa bókina út sjálf í 100 eintökum. Og kemur hún nú út meö lítilli við- höfn rúmum þremur árum eftir að Björg lauk við hana. Þeir sem hafa verið aö bíöa eftir nýrri frumlegri skáldsögu, þar sem heillandi sögu- efni blómstrar í texta sem er ekki einungis frá- bærlega stílaður heldur leikur sér einnig með ímyndunarafl ogtungumál þannig að eftir verö- urtekið, ættu aö reyna að komastyfireintak af Meinabörnum & Maríuþangi. Það gæti þó orð- ið þrautin þyngri því væntanlega eru hin fáu eintök löngu upp urin hjá höfundi. Soffía Auður Birgisdóttir Alla leið hingað Nína Björk Árnadóttir Iðunn 1996 Það eralltaftilhlökkunarefni að opna nýja bók eftir Nínu Björk Árnadóttur. í þetta sinn send- ir hún frá sér Ijóðabók sem inniheldur tæp- lega þrjátíu Ijóð sem hún skiptir niður t þrjá kafla. Nína hefur aldrei verið hrædd við tilfinninga- semi og Ijóð hennar eru í senn falleg, per- sónuleg og fleytifull af tilfinningum. Og eins og oft áður yrkir hún um ástina, sem færir gleði og sársauka. Titill bókarinnar gefur til kynna ferð og les- andinn fylgir Ijóðmælandanum á leið hans gegnum lífið. Þessi leið er ekki vörðuð atburð- um eða ártölum heldur ræður hjartað för. Ljóðin í fyrsta kaflanum eru heiöbjört og ein- kennast af birtu og mildi. í Ijóðinu Júní (bls. 9) sem er fyrsta Ijóð bókarinnar, eru hafið og borgin við sundin persónugerð. Hafið hvtslar að borginni eins og ungur elskhugi að unn- ustu sinni: „Mundu mig alltaf/svona ...". Lýs- ingin á elskhuganum í Ijóðinu Hár þitt er áhrifamikil, „Hár þitt bylgjaðist og hrundi yfir nekt mína, yfir ást mína. Svo steigstu fram úr hárinu. Þú rannst inn í mig. Hár þitt lék sem harpa og ég klippti gull við tónaflóðið bjarta." (bls. 11) Elskhuginn er nálægur og ástin er ennþá heit og hrein. I miðkafla bókarinnar hefur sársaukinn gert vart við sig. Ljóðin ein- kennast af söknuði eftir liðnum tíma/ást, en vonin er þó ekki slokknuð. Ástin er forboðin og birtan er ekki lengur söm „Ef til vill/komumst við þangað aftur." (Birta bls. 25). í lokakaflanum og jafnframt þeim lengsta lítur Ijóðmælandinn yfir farinn veg og rifjar upp bernsku sína undir Þóreyjarnúpi. Eft- irsjáin er allsráöandi og fortíðin skiptir hann nú meira máli en framtíðin. í Ijóðinu Flugstöö (bls. 40) er því lýst með einföldum orðum „Ég greip um handlegg/spurði/ hvaöan ég væri að koma/stað þess að spyrja/ hvert ég væri að fara." Ástin tilheyrir liðnum tíma og dagur lífsins er að kveldi kominn „í löngum fjarska/ eru geislar dags/sem létu hjarta þitt lifa þá." (í löngum fjarska bls. 32) Ljóðmælandinn hefur lokið leið sinni T bili og þaö hefur sannarlega verið þess virði að fylgja honum alla leiö hingað. Sólveig Jónasdóttir Lúðrasjreit EuuStmu Elísabet Jökulsdóttir Mál og Menning 1996. Á bókarkápu er tala um sjaldgæf tök skáldsins á „þessu vandmeöfarna formi þar sem í senn er sögð saga og spunnið Ijóð." Elísabet Jökuls- dóttir kann sannarlega að segja sögu, hún hef- ur greinilega unun af því. Og þaö sem örsög- urnar hennar eiga sameiginlegt með lúðrasveit eru margvíslegir tónar úr öllum skala mann- legrar tilveru, sem hreyfa við njótandanum og dvelja með honum eftir að flutningi lýkur. Söguhetjur örsagnanna eru nafnlausar, en þær eru kenndar við eiginleikann eða aðstæð- urnar sem kveikja sögu þeirra: „konan í bjarg- inu“ (58), „fúli maurinn" (64), „konan sem breytti sér í konu" (11), og „konan með bros- ið" (10) sem var vitni að morði á hverri nóttu en brosti til viðskiptavinanna i gegnum glerið í bankanum, „sama brosinu og maður brosir framan í þá sem maður grunar um morð." (10) Og svo er það kofastelpan að austan, þaðan sem þokan líður um T logninu. Eftir að hún flutt- ist í bæinn „fór logniö að bergmála í æðunum og þokan þéttist í höfðinu..." (9) Tilfinningar verða gjarnan áþreifanlegar, hlutgerðar. Sumar sögumar deila á eitthvað í lífi nútímamannsins, kaupæði, efnishyggjuna, yfirborðsmennskuna, skeytingarleysi, hola tóninn. Margar taka óvænta stefnu undir lokin, eru fyndnar, háðsk- ar, sorglegar og oft sannari en sjálf Sagan. Aðrar bara eru. Segja örlitla sögu. Sumar sögurnar skil ég ekki. En það breytir engu. Það má njóta þeirra án þess að skilja þær T botn. Þær leiöa mann engu að síður áleiðis, ýta við einhverju í manni, kveikja eitt- hvað T huganum, T hjartanu, t sálinni. Þær Ókeypis félags- og lögfræðileg ráðgjöf fyrir konur. ^msúc SIMI552-1500 Opið þriðjudagskvöld kl. 20.00 - 22.00 og fimmtudaga 14.00-16.00 grænt númer 800-6215 jólab í^íur

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.