Vera


Vera - 01.12.1996, Blaðsíða 49

Vera - 01.12.1996, Blaðsíða 49
speki á mótun kristninnar, t.d. Stóumanna og svo gnósta, sem voru aö vísu dæmdir villutrúar, en jafnframt hirt upp þaö alversta í kenningum þeirra, hatriö á holdinu, til dyggilegrar varöveislu innan kirkjunnar. Þetta leiöir svo afturtil þeirrar algjöru kvenfyr- irlitningar sem birtist í því aö skipa konum í tvo flokka, hinar ósaurguðu og hinar saurguöu, þ.e.a.s. konur sem létu sig hafa þaö aö fjölga mannkyninu á þann eina hátt sem þeim stóð til boða; meö þvl aö „tæla" karlmann til lags viö sig. Af helgum konum og öðrum við hannyrðir Þessi flokkun kvenna kemur líka glöggt í Ijós þegar skoöaö er hvaöa konur áttu þess kost aö hljóta nafnbótina dýrlingur eöa helg kona (sbr. Ásdís Egilsdóttir). Þar var skilyröiö aö hafa ann- að hvort tekist aö verja meydóm sinn eða gerast afturbatapía og einsetukerling. Vantrú kristinna manna á andlegu atgervi kvenna nær meira aö segja inn fýrir múra klaustranna. Munkaklaustrin eru flest fræg fyrir andleg afrek munkanna. Nunnuklaustra, a.m.k. þeirra tveggja íslensku, er einkum minnst sem hannyrðasetra (sbr. Elsa E. Guöjónsson). Og svo var þaö hún systir Katrín eöa Kristín sem gat þó líka afritaö bækur og varö þaö á að hæöast aö páfanum í „babylonsku útlegðinni". Þaö kostaði hana lífiö (Anna Siguröardóttir: Allt haföi annan róm áöur í Páfadóm). Eftir siöaskiptin dregur vissulega nokkuö úr hatrömmu hatri á holdinu, a.m.k. hvaö hjón varö- ar, þar sem Lúther bindur sjálfur endi á einlífi munka og presta (sbr. Guörún Ása Grímsdóttir). Það viröist þó litlu hafa breytt varðandi stööu konunnar, hún breytist jafnvel til hins verra. Klaustur, sem áöur voru valkostur þeirra kvenna sem girntust ekki hiö hefðbundna eiginkonu- og móöurhlutverk eöa voru of fátækar til aö ná svo langtí lífinu, voru lögð niöur(sbr. Margrét Egerts- dóttir) og aukið frelsi konunnar viö makaval, svo vel sem þaö kann aö hljóma, veikti veraldlega réttarstööu þeirra og geröi þær háöari eigin- manni stnum (sbr. Agnes S. Arnórsdóttir). Karlmenn ráða, konur biðja fyrir þeim í grein Margrétar Jónsdóttur er gerö úttekt á stööu konunnar innan þriggja trúarhópa. Og enn viröist lítiö hafa breyst. Forsvarsmenn lýsa aö vísu yfir því aö víst skuli staöa karla og kvenna vera jöfn, en reyndin er önnur. Þótt félagar f Krossinum trúi mjög á bænarmátt kvenna telja þeir samt eölilegt aö þaö sé karlanna aö gegna forystuhlutverkum. í stjórn Fíladelfíu sitja eingöngu karlar sam- kvæmt túlkun þeirra á Bibllunni og konur ná heldur ekki svo langt aö fá aö predika á sam- komum. Sá munur er þó á aö innan Krossins virðast konur sáttar viö hlutverk sitt, innan Rla- delfíusafnaöarins eru þær það ekki. Sem dæmi um jafnréttiö innan Fljálpræðis- hersins má nefna að ef karl sem er major aö tign giftist konu sem er lautinant fær konan sjálf- krafa majorstign. Kona sem giftist lægra settum manni missir h.v. sína tign. Giftist einhver út fyr- ir raðir Flersins missir sá hinn sami titla slna og stööu. Þvi er engin furöa þótt konur innan Flersins líti fremur meö von I hjarta til Catherine Booth, eiginkonu stofnandans, en ritningarinnar. Kvennamál Þjóðkirkjunnar Sr. Auöur Eir Vilhjálmsdóttir fjallar m.a. um stöðu konunnar innan Þjóökirkjunnar og þar virö- ist hún heldur ekki beysin þrátt fyrir fjölgun kvenna I prestastétt. I grein sinni segir hún m.a. orörétt: „Karlar I kirkjunni berjast um valdiö sín á milli og verja þaö um leiö fyrir konum kirkjunn- ar, prestvlgðum sem öörurn." Flún bætir því rétti- lega viö aö slíkt sé þó ekki eftirsóknarverður kostur, enda get ég heldur ekki Imyndaö mér neitt fjarlægara anda Krists eins og ég skil boö- skap hans. Konur hafa þvl gripið til þess ráös aö stofna kvennakirkju þar sem haldnar eru messur sem flytja boöskap kristinnar trúar eftir hugmyndum kvennaguöfræöinnar. Ég verö að vísu aö játa aö kyn Guös hefur svo sem aldrei stuðað mig neitt en af þeim litlu kynnum sem ég hef haft af kvennaguöfræði finnst mér ég sjá þar mun meira af Kristi eins og ég skil hann af kynnum mínum af Biblíunni, Kristi eins og hann var áöur en karlarnir hlóðu öllum sínum furöukenningum utan um hann, sem urðu þeim sjálfum óneitan- lega til framdráttar. Auöur Eir minnist á nýja starfsstétt innan kirkjunnar, djákna. Ég er henni sammála um aö víst veröi þaö til aö lengja enn valdastigann inn- an kirkjunnar, en ég held aö þetta eigi sér sína eölilegu skýringu. Stór hluti af safnaöarstarfi kirkjunnar hefur veriö unninn af konum I sjálf- boöaliðavinnu, en þeim sem hafa efni á slíku fer sífellt fækkandi. Svo stór hefur þeirra skerfur veriö aö ég sakna þess að sjá enga úttekt á hon- um I þessu riti. Enn má þó úr bæta og þaö er mín einlæg von aö hér sé aðeins boöið byrjunin á frek- ari rannsóknum á hlut kvenna I kristnisögunni. Ég get ekki látið hjá líða aö minnast á innlegg Flelgu Kress um sögu kristnitöku á íslandi sem gefur vissulega aöra mynd af þeim atburöi en sú glassúrmynd sem dregin var upp fyrir manni I skóla af kristnitökunni og mikilmenninu Þorgeiri Ljósvetningagoða. Þótt kirkjunnar menn standi I þeirri meiningu að kristnin hafi þaö ekki af ef saga hennar er sögö umbúðalaust, sbr. tregöu þeirra til aö fjalla um síöari tíma Biblíurannsóknir ef þær passa ekki inn I heföbundnar kokkabækur þeirra, held ég þvert á móti aö þaö sé kristninni mjög til styrktar aö skilja þar hismiö frá kjarnanum. Aö mínu viti er þaö meira að segja brýnt ef kristnin á almennt að halda velli sem virkt afl I lífi fólks. Ég held nefnilega, svo gripiö sé til markaðsmáls, aö Kristur standi enn fyllilega fyrir sínu. Þaö gera hins vegar kenningar sem ekkert hafa breyst síö- an á miðöldum ekki. Ég leyfi mér jafnframt aö spá því aö þetta rit, Konur og kristsmenn, komi sem ferskur andblær inn 1 hátíöarútgáfu þá um Sögu kristni á íslandi 11000 ár sem boðuð er í inngangi þess. Og þá er ekki annað eftir en aö óska ritstjóra og greinahöfundum til hamingju meö eftirtektar- verk rit og geta þess aö þar aö auki er ytri geröin, hönnun og frágangur allur, til mikillar fyrirmyndar. Jóhanna Þráinsdóttir þýð. og guðfræðinemi TÓNASTÖÐIN Velkomin í nýja og glæsilega verslun að Skipholti 50D. Landsins mesta úrval nótnabóka og mikið úrval hljóðfæra af öllum gerðum. Við erum flutt í þetta nýja og glæsilega húsnæði að Skipholti 50D. Fagieg ráðgjöf við val á nótum og hljóðfærum, góð þjónusta og gott verð. Tónastöðin sími: 5521185

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.