Vera


Vera - 01.12.1996, Blaðsíða 43

Vera - 01.12.1996, Blaðsíða 43
i daga“. Metta er hinsvegar ekki komin að Gafli af fúsum og frjálsum vilja, heldur var það ákvörðun foreldra hennar og barnaverndar- nefndar að senda hana þangað. Hún hafði „lent í slæmum" félagsskap í borginni og lán- að bílskúr foreldra sinna undir þýfi. Annað hafði hún ekki til saka unnið, nema að neita að gefa upp hverjir hefðu komið þýfinu fýrir. Ekki er Metta fyrr komin að Gafli en að dularfullir at- burðir fara aö eiga sér stað og hún verður fyrir allskyns áföllum. Ástæðan er sterk ásókn draugs sem á sínum tíma hafði gert harða hríð að langa- langaömmu hennarogjafnvel átt þáttí ótímabær- um dauða hennar, en Gafl hafði verið í eigu fjölskyldu Mettu á árum áður. Draugurinn kemst þvi heldur betur í feitt þegar birt- ist á staðnum, afkomandi ætt- arinnar sem honum var svo í nöp við. En Metta tekst á við sérhverja raun og sveitadvölin styrkir ekki aðeins sjálfsmynd hennar heldur gerbreytir einnig öllum viðhorfum hennar til hins betra. Gunnhildur byggir verk sitt upp á gamalkunnum and- stæðum, sveit og borg í róm- antískum anda. Hið góða er í sveitinni, hið slæma kemur úr borginni. Á þessari grunnand- stæðu er verkið byggt og per- sónur bókarinnar eru annað- hvortfulltrúarsveitarinnarþ.e. þess náttúrulega eða fulltrúar borgarinnar þ.e. þess firrta. Það er ekki á allra færi að skapa persónur sem hold- gervinga ákveðins málstaðar og hér hefur það ekki tekist sem skyldi. Sérstaklega á þetta við um aðalþersónuna Mettu, sem skortir undirbygg- ingu og myndin sem dregin er upp af henni í byrjun sem ung- lingi í vandræðum er grunn. Umskiptin sem svo verða á henni viö sveitadvölina virka þvi heldur ekki trúverðug. Skortur á persónusköpun ásamt of eindreginni afstöðu söguhöfundar með hollustu sveitarinnar andspænis spill- ingu borgarlífsins er veikleiki bókarinnar. Þannig eru t.d. hjónin á Gafli, þau Ingi og Lóa hlýjar, vitrar og gefandi per- sónur sem alltaf hafa nægan tíma til að spjalla, þrátt fýrir að óneitanlega hljóti það að taka sinn tíma að lifa eins og tíðk- aðist til sveita á síðustu öld. Andstæður þeirra eru foreldrar Mettu, sem hafa aldrei tíma, eru fjarlæg og virðast lítið setja sig inn I hennar mál. Enda eru þau meira í ætt við klisjur en skáldsagnapersónur. Annað dæmi um and- stæðupar eru unglingsstrákarnir Guðni og Hjálmar sem báðir hreyfa við tilfinningalífi Mettu. Guðni er úr sveitinni og þar af leiðandi hlýr, heiðarlegur og góður en Hjálmar er borg- arstrákur sem stundar innbrot, er skeytingar- laus um tilfinningar annarra og hugsar fyrst og fremst um eigin hag. Þrátt fýrir þessar og fleiri áberandi einfaldanir er Hér á reiki spennandi og um margt skemmtileg bók. Gunnhildur hef- ur lipran stíl og hefurgreinilega bæöi hæfileika og gaman af að segja sögu. Einmitt þess vegna væri gaman að sjá hana, leggja meiri rækt við persónusköpun, glíma við mismun- andi málfar og vinna betur úr söguefni sínu, því oft er eins og hún treysti ekki á efnið og láti hvem atburðinn reka annan, í ótta við að missa niöur spennuna, án þess að nýta sér þá möguleika sem 1ýrir hendi eru fýrir góðan höfund. Sólveig Pálsdóttir fyrir litla krakka Kerrur, burðarrúm, hjólagrindur, vagnar, baðborð, föt, þroska leikföng, bílastólar, rúm og margt fleira, Góð merki BRIO brev/i hauck Gjaaoiai é IflTljt Síðumúla 2 2, sími: 581 2244 jóla&ýkur

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.