Vera


Vera - 01.12.1999, Side 42

Vera - 01.12.1999, Side 42
Ég fór fram í eldhús. Almáttugur, gosið hafði allt lekið ofan í grautinn. Mér tókst að hvísla þess- ar sorgarfréttir með hangandi höfuð og ég sá hvernig jólaglampinn hvarf úr augum barna minna. Mér leið hræðilega. Jæja, ég gæti ekki klúðrað kaffinu og jólagjafirnar eru enn á sínum stað. Ég settist niður, fegin hvíldinni og viti menn, ég steinsofnaði í sófanum. Þetta voru ekki mikil jól fyrir mig. Þetta voru verstu jól ævi minnar. Hef ég látið Móður mína ganga í gegnum allt þetta hver einustu jól, undanfarin 30 ár? Hvílík kona, hvílík hetja, finnst þér það ekki Vera? Og er það kannski þess vegna sem ég ákvað þessi jól að senda börnin heim í föðurhús, svona til þess að þeir fái að finna fyrir því hvernig það er að BÚA til jól, eða eiga þeir eftir að gera það? Fara þeir ekki bara heim til Mömmu? Myndi Mamma þeirra nokkurn tímann segja: jæja nú sjá- ið þið um jólin, ég ætla að njóta jólanna. Nei það efast ég um. Ef það er engin mamma, þá er það eiginkona, eða systir. Ég ætla nefnilega að eyða jólunum með bróður mínum í Belgíu. Hann er þegar farinn að hringja: - Við skulum hafa rjúpur. - Já endilega haf ÞÚ rjúpur. - Ég? Ég kann ekki að elda rjúpur, sagði hann. Hann er eins og Leppalúði, finnst þér það ekki? Bíður eftir að maturinn sé settur á borðið, ef ekki Mamma, þá Litla systir. Ameríkanarnir horfa á mig stórum augum þegar ég segi þeim að börnin verði ekki hjá mér á jólunum og þeir tuldra í barm sér: Uh, þessir fem- inistar. Já, kannski eru það bara feministar sem krefjast þess að þessu mikla ábyrgðarhlutverki að halda jól sé dreift á fleiri hendur, en ég veit líka að eftir þessi jól munu feður barna minna aldrei aft- ur krefjast þess að fá að hafa börnin yfir hátíðarn- ar. Hvernig eiga þeir eftir að ráða við það? Sjáðu til Vera, þetta er nefnilega allt saman hluti af hernaðaráætluninni; að minna á að ójafn- réttið sem konur standa frammi fyrir hvern ein- asta dag, líka á jólunum. Fyrir það er ég tilbúin til þess að fórna börnunum mínum yfir heil jól. Kannski ég skreppi bara til Kúbu. Eða hvað fínnst þér Vera? Þorgerðuy ÞonndMcLóttir, MA t kynjajrceðuuv Þegar ég settist fyrir framan tölvuna til þess að skrifa „jólahugleiðingu við aldarlok" út frá sjónarhorni feminista féllust mér hendur. Mín fyrsta hugsun var að leggja lín- urnar fyrir næstu öld, skrifa vakningar pistil, sem hvetti til ráða og dáða ungar konur og menn. Hin kjarnyrta hvatningarræða, „Vaknaðu kona, vaknaðu!" lét hinsvegará sér standa. Ég neyddist til að viðurkenna fyrir sjálfri mér að þrátt fyrir meistaragráðu í kynjafræðum og feminískum kenningum hef ég engin svör handa framtíðinni, enda hljóta svör hennar alltaf að spretta upp úr spurningum nútíðarinnar. En hver er sú nútíð sem við okkur Islendingum blasir um árþúsundamót? Ég er ný- komin heim eftir að hafa búið í heimsborginni New York í fjögur ár. Ég horfi því enn- þá á íslenskt samfélag með „glöggum gests augum". Augum þess sem hefur farið I burtu, stundum fengið pínu heimþrá í öllu jólastússinu en er nú komin aftur heim til að upplifa alla dýrðina. Og nú finnst mér satt best að segja margt skrýtið í kýrhausn- um. Verslunarhreysi hefur umbreyst í verslunarhöll. Hver búðin af annari sérhæfir sig í rándýrum og fínum vörum sem enginn þarf raunar á að halda en allir vilja samt eign- ast. Til að bregðast við eftirspurn og taka þátt í gullæðinu á að reisa nýjar hallir í nýj- um hverfum þannig að enginn þurfi að sitja uppi með ónýtta peninga sem hvergi er hægt að koma í lóg. Til að neytendur sofnuðu ekki á verðinum minntu IKEA-menn okkur á jólin, hátíð Ijóss og friðar, með syngjandi, tágrönnum jólasveinum sem stilltu sér upp á nærbuxunum í haustrigningu í október. Litla systir mín, sem hélt í einlæga barnstrú sína á jólasveininn fram eftir öllum aldri, þakkar sínum sæla fyrir að vera ekki barn í dag og þurfa að horfa upp á sveininn góða svo illa niðurlægðan. Eitthvað fer samt allur skarkalinn öfugt í mig. Ég er strax orðin svolítið pirruð, núna í nóvember- lok, á öllu jólafárinu, jólabænum Akureyri, jólasýningunni ( Höllinni og góðlegum áminningum um að kaupa, kaupa, kaupa. En það er fleira til sölu en jólastemning. Næturlíf borgarinnar hefur líka fengið á sig nýjan svip og enn vitnar allt um góðærið sem kvað ganga yfir Islendinga. Hinir svokölluðu „Súludansstaðir", sem hér voru óþekkt fyrirþæri fyrir nokkrum árum, hafa sprottið upp eins og gorkúlur og heltekið íslenskt samfélag. Þeir vitna um velmegun og alþjóðavæðingu fslendinga sem hafa nú efni á að flytja til landsins erótískar list- danskonur í hundraða vís. Félagsskapur hinna erlendu listakvenna kostar þó auðvitað sitt. Þannig þykir óhæfa að bjóða dansmeyjunum upp á aðra drykki en kampavín og lágmarksverð fyrir stuttan einkadans mun vera þetta fimm til sex þúsund krónur. 4 2- VERA

x

Vera

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vera
https://timarit.is/publication/858

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.