Vera - 01.12.1999, Blaðsíða 52

A N D R F A
JÖNSDÓTTIR
S K R I F A R

T Ó N L I S T
A I þ j ó ó I e g t
í s I e n s k t
Jæja góð augu, þá er enn einu sinni komið að íslenska jólaflóð-
inu, sem eins og yfirleitt er öflugra en það í fyrra og jafnvel kröft-
ugra á flestum sviðum en svartsýnustu menn óttuðust. Sem betur
fer fyrir mig er stefna þessa blaðs að sinna bara kvenkyns tónlist-
armönnum þannig að auðveldara er að koma til skila því efni sem
hellist yfir mann til hlustunar á þessum árstíma. Að vísu verður
undantekning gerð þar á nú, einn karlmaður í hópnum, þ.e.a.s.
sem sólóstjarna, því að strákarnir eru með mismarga putta í
stelpuplötunum. Við byrjum á plötu sem er runnin undan rifjum
konu sem setti áberandi spor í íslenzka poppsögu með því að
stofna Grýlurnar, sem sagt Ragnhildar Gísladóttur.
High North heitir skífan en sveit-
in Human body orchestra og
felur nafnið í sér hljóðfæraskip-
an: leikið er á mannslíkamann,
ekki bara röddin notuð heldur
allur skrokkurinn barinn - með
eða án klæða... Þessi frum-
stæða aðferð er svo blönduð
nútíma tölvutækni og búk-
hljóðin mögnuð og margend-
urtekin svo að úr verður alls-
konar hrynjandi sem minnir á
frumtónlist t.d. Afríkubúa og
Inúíta, gamla íslenska tónlist
en líka svona raddaðan jabad-
aba-söng sem vinsæll var á 7.
áratugnum og rétt yfir á þann áttunda: Sergio
Mendez & The Brazil '66, Ray Coniff kórinn og fleira slíkt huggulegt, en sá
stíll hefur verið að skjóta upp kollinum aftur á þessum áratug (Mike Flowers
Pop).
Auk búksláttar er Ragga Gísla aðal-raddgjafinn á High North en aðrir
búksláttarmenn og raddarar eru Eyþór Gunnarsson, Egill Ólafsson, Jakob
Magnússon, Mark Davies, Simon Whitaker og Michael Ormiston. Tólf lög
eru á skífunni, níu á Röggumáli, tveir með enskum textum eftir Sjón og loks
eitt íslenskt fornlegt eftir Þórarin Þorláksson, þar sem Hamrahlíðarkórnum er
skeytt inn í lagið syngjandi Island, farsældar frón.
Hér er sem sé mikill tónlistarhræringur á ferðinni en vel hrærður og
kekkjalaus: skyr, haframjöl, sykur, og mjöður og súrmeti með. Vonandi verða
nógu margir í plötukaupum sem kunna að meta jöfnum höndum pitsu og
skyrhræring, eða hrútspunga og franskar, því það er svo allt of algengt að
tónlistarfólk sem þorir að standa undir því að vera sérviturt og frumlegt fái
ekki nægan stuðning til að halda áfram og þróa sitt hugarfóstur til áfram-
haldandi útgáfu. Annars er þessi plata alþjóðlegri en flestar vegna málleysis-
ins, ef svo má segja um raggískuna, tungumál sem enginn skilur ekki og
Ragnhildur var byrjuð að bregða fyrir sig strax í Grýlunum snemma á 9. ára-
tugnum. Sem sagt heimstónlist.
Emiliana Torrini og Selma eru líka alþjóðlegar á nýju plötunum sínum því
enska er löngu viðurkennd sem popptungumálið. Það er þó ekki nóg að
syngja á ensku, tónlistin þarfað vera athyglisverð á þessum stóra markaði,
eða eins grípandi og hið daglega popp, og þar heyrast mér þær standa
ágætlega að vígi, hvor í sínum flokki. Byrjum á Emiliönu.
Hér heima þekkjum við Emil-
iönu sem stelpuna með frá-
bæru röddina sem kenndi
landanum að meta Melanie
upp á nýtt, getur þanið sig
næstum eins og Shirley
Bassey (eins og heyrist á
plötunni hans Sigtryggs
Sykurmola, eða Dip: Hi-
camp meets lo-fi) og verið
undurblíð eins og hún er
reyndar á mest allri þessari
nýju plötu sinni, Love in
the time of science Það
er einmitt þessi næstum
stöðuga blíða sem olli því
að í fyrstu var ég ekkert ánægð með
þessa nýjustu Emiliönu, fannst lögin vera svo keimlík, tónlistarstíllinn of
Bjarkarlegur og ég saknaði lægða og hæða af fyrri plötum Emiliönu. En, gott
fólk, hin fallega rödd Emiliönu bræðir allt og fyrirfram neikvæð afstaða
gagnrýnandans verður að hjómi. Þvi oftar sem ég hlusta verð ég heilaþvegn-
ari og það er ekki bara röddin sem heillar mig, heldur líka hvernig Emiliana
fer með texta í söng. Þannig að vísindi gagnrýnenda fá ekki kveðið niður ást-
sæla rödd Emiliönu.
Aðalaðstoðarmaður Emiliönu á nýju plötunni er Roland Orzabal, fyrrum
liðsmaður Tears for fears, syngur líka bakraddir og af öðrum hljóðfæraleikur-
um læt ég nægja að nefna hér Sigtrygg Baldursson sem lemur húðir í
nokkrum lögum.
Þá er það konan sem kom
Islandi eiginlega á topp-
inn í Evrólagasýningunni í
vor. Þorvaldur Bjarni Þor-
valdsson á auðvitað lagið
sem hún söng en ég er
viss um að frammistaða
Selmu á sviðinu var ekki
lítill þáttur I þessari vel-
gengni. Selma er bæði
falleg og sæt og hvað
sem hverjum finnst er
það ekki lítið atriði í
poppbransanum. Hún
dansar og leikur með stíl
og hefur auk þess ágæt-
is poppsöngrödd. Þessi fyrsti marglaga diskur hennar heitir I am og er sam-
52 • VERA