Vera - 01.12.1999, Síða 64

Ég vil segja við allar konur
og ungar stúlkur: Byrjið aldrei
að búa með manni sem slær
ykkur. Ef hann gerir það einu
segja við allar konur og ungar stúlkur: Byrjið aldrei að
búa með manni sem slær ykkur. Ef hann gerir það
einu sinni gerir hann það aftur. Auðvitað hef ég líka
verið erfið og hleypt þeim upp. En stelpur - við fyrsta
högg, út með þá!
Svo skildu fósturforeldrar drengjanna minna og
þeir urðu þara börn einstæðrar „móður" aftur. En
fósturfaðir þeirra, sem sveik þá og konuna sína með-
an hún var úti á landi við
jarðarför föður síns, var
mér sagt, hann fær að um-
gangast þá aðra hverja
helgi. Hann var þó aðeins
búinn að vera með þeim í
tvö ár. En ég var búin að
ganga með þá og fæða þá,
vaka yfir þeim veikum og
gleðjast með þeim glöðum
öll þeirra fyrstu og við-
kvæmustu ár. Ef þetta er
réttlátt, hvað er þá órétt-
látt?
Og hvað hyggstu nú fyrir?
„Ég lifi alltaf í voninni um
að mér takist að hætta í
óreglunni. Ég er að fara í
meðferð og nú ætla ég að
leggja mig alla fram svo ég
geti eignast heimili aftur.
Mér finnst að nú sé lífið að
byrja að sættast við mig -
eða ég við það. Ég hef orð-
ið samband við dóttur mína, indæla unga konu og sonur minn og
sinni gerir hann það aftur.
Auðvitað hef ég líka verið
erfið og hleypt þeim upp.
En stelpur - við fyrsta högg,
út með þá!
Rétt áður en litlu drengirnir voru teknir af Rafnhildi. Stóri
en þeir litlu ekki. F.v. HaukurÆgir, Rafn Hiimar og Baldur Ævar.
ekki geta
tengdadóttir eru mér alltaf svo góð. Ég á falleg og
efnileg barnabörn og nú er ég búin að fá mér kisu
sem ég fæ geymda meðan ég er í meðferðinni. Ég
sakna auðvitað alltaf litlu drengjanna minna, en ég
vona að við eigum samleið seinna í lífinu. Þó það sé
ótrúlegt þá er ég ekki nema fertug manneskja. En
um dagínn, þegar pabbi minn dó, þá fannst mér í
fyrsta skipti, þegar mesta örvinglunin var um garð
gegnin, að sorgin gæti gert
mann mildari og þroskaðri.
Víð pabbi áttum góðar
stundir á hans síðustu
árum, kannske höfum víð
verið að bæta hvort öðru
upp það sem glataðist í
bernsku minni. Ég vona
líka að við mæðgurnar
verðum nánari hér eftir en
hingað til. Og ég vona að
ég geti loks orðið hlý og
góð húsmóðir fyrir börnin
mín og barnabörnin þegar
þau koma í heimsókn. "
Loks brosir Rafnhildur
alvöru brosi. „Það var alltaf
minn æskudraumur. Vin-
konur mínar ætluðu að
verða flugfreyjur og
snyrtidömur og allt þess
háttar. Ég ætlaði að verða
húsmóðir, hafa fallegt og
bróðirinn vissi það yndislegt í kringum mig og
elda og baka. "
Og því skyldi sá draumur
ræst enn? Við skulum allar vona það með henni.
Saga Kötlu og fleiri eldgosa
Halla Kjartansdóttir í Þorlákshöfn er meðferðar-
fulltrúi á sambýli fyrir fatlaða og kirkjuvörður en
hún hefur einnig staðið í bókaútgáfu. Rit um jarð-
elda á fslandi er bók sem hún hefur nú endurút-
gefið en bókin kom út árið 1880 og er eftir Mark-
ús Loftsson á Hjörleifshöfða, afa Höllu. Fyrir
nokkrum árum tók Halla saman frásögur eftir
föður sinn, Kjartan Leif Markússon, og gaf út í
bók sem nefnist Hjörleifshöfði.
„Ég rakst á bókina eftir afa minn á fornbókasölu
fyrir nokkrum árum og ákvað að endurútgefa
hana I upprunalegri mynd, þ.e. hún var ekki sett
upp á nýtt heldur voru síðurnar Ijósmyndaðar. f
bókinni eru frásagnir af jarðeldum hér á landi frá
árinu 884, t.d. Skaftáreldum og Heklugosum en
Kötlugos fá mest pláss þar sem Hjörleifshöfði er í
næsta nágrenni við eldfjallið. 15 frásagnir eru af
gosum eða hlaupum úr Kötlu og einnig er sagt
frá bústýrunni í Þykkvabæjarklaustri fyrr á öldum
sem hét Katla og fjallið dregur nafn sitt af. Stóra
Kötlugosið, 1918, átti sér hins vegar stað eftir að
bókin kom út en í hinni bókinni er frásögn föður
mlns af því gosi," segir Halla.
Oft hafa komið upp vangaveltur um það
hvenær Katla muni næst taka upp é því að gjósa
og hafa ýmsar jarðhræringar átt sér stað I ná-
grenni hennar undanfarið. Tvisvar sinnum hefur
komið hlaup I Jökulsá á Sólheimasandi á þessu ári
og flóð á Mýrdalssandi geta einnig bent til þess
að fjallið sé að bæra á sér. Það var einmitt vegna
slíkra flóða sem bærinn á Hjörleifshöfða fór í eyði
fyrir seinna stríð en höfðinn stendur á miðjum
Mýrdalssandi. Þegar Halla er spurð hvort fólk á
Suðurlandi sé meðvitað um hættuna á jarðhrær-
ingum eða eldgosi segir hún að svo sé og að fólk
hafi áhuga á að kynna sér aðstæður og sögu eld-
fjallanna á svæðinu.
64 • VERA