Vera


Vera - 01.06.2001, Blaðsíða 31

Vera - 01.06.2001, Blaðsíða 31
Af hverju er gott ekki nóg? Helena: í könnuninni kemur fram að konur eru almennt ánægðari en karlarnir. Aðrar kannanir styðja einnig þá niður- stöðu og benda til þess að konur leggi á- herslu á aðra þætti í vinnuumhverfi sínu heldur en karlar. )óhanna: En finnst ykkur ekki skrýtið að karlar séu miklu stoltari af starfinu þegar þeir eru miklu óánægðari með líf- ið? Mín reynsla er sú að karlmaður myndi aldrei viðurkenna að hann væri ekki stolt- ur af starfinu sínu. Helena: Hvað segja karlmennirnir við þessu? Gtsli: Já, mér finnst skrýtið að karl- menn séu stoltari af starfinu en á sama tírma leggi þeir minni metnað í starfið en konur. Maður hefði einmitt haldið að maður myndi leggja mestan metnað í þau störf sem maður er stoltur af. Daníel. Þegar ég var í sálfræðinámi gerðum við rannsókn um ánægju með námið hjá nemendum. Meðal annars spurðum við um meðaleinkunn og það kom í Ijós að konur höfðu hærri meðal- Daníel: Mér finnst líka áhugavert í sambandi við þessa punkta að munur er á því hvernig kynin bregðast við streitu og álagi. Konur eru t.d. líklegri til að sýna kvíða undir álagi og mun fleiri konur leita sér aðstoðar vegna kvfðaraskana en karlar sem eru frekar líklegir til að bæla tilfinn- ingar sfnar niður. Ásgerður: En svo ég vitni aftur í félaga minn, þá var viðhorfið hjá honum að vinnan væri hreinlega síðasta vígið. Það er að vera stoltur af stöðunni sinni og fá góð laun. Ef það færi væri karlmennskan úr sögunni. Magnús: Konur eru líka almennt opn- ari en karlar og fljótari að taka á vanda- málum en þeir. Þær tjá sig ef þeim líður illa og taka á því, velta sér jafnvel svolítið upp úr tilfinningunum. Þær spá í hvort þeim líði vel á vinnustað eða í sínu sam- bandi á meðan karlarnir halda bara á- fram, jafnvel þangað til þeir eru komnir út í öngstræti. Gísli: lafnvel þótt það sé oft sýnilegra hjá konum þegar þær eru stressaðar, kannski af því að þær tala meira um það, þá reyna karlmenn yfirleitt að halda and- litinu - vera svalir - og svo brýst óánægj- an kannski út í einhverju sem hefði verið betra að tappa af smám saman eins og konurnar gera. Þarf ekki að vera innistæða? Ásgerður Mér finnst þetta mjög at- hyglisvert. Það er stundum sagt að konur þurfi að leggja helmingi harðar að sér til að ná sambærilegum árangri og karlmenn í starfi. Ég hef tekið eftir því í gegnum tíð- ina þar sem ég hef verið að vinna að ung- ir strákar labba oft inn kokhraustir með sitt verslunarskólapróf og krefjast þess að fá kannski 350 þúsund á mánuði án þess að blikna. Og þegar maður spyr þá hvaða menntun eða reynsla búi að baki þessum kröfum þá er það algjört aukaatriði. Það er bara sjálfstraustið sem gildir. Ég sé það vissulega sem kost að hafa sjálfs- traust - en þarf ekki að vera einhver inni- stæða? Helena: Strákar hafa þessa tilhneig- ingu eins og einnig má sjá á tölum um nýstofnuð fyrirtæki. Hinn dæmigerði frumkvöðull hefur yfirleitt ekki mikla menntun en hefur þor og áræði og er nánast alltaf karlmaður. Það er algjör undantekning að konur sem hafa ekki mikið á bak við sig ákveði að skella sér í atvinnurekstur. Ásgerður En svo kemur kannski kona að sækja um starfið á eftir unga strákn- um. Hún er með tvær mastersgráður en er samt hógværðin uppmáluð. Hún veit hvað hún getur og kann og er að sækja um starf þar sem hún telur að þekking hennar nýtist. Þetta er allt annað viðhorf. Daníel. Eruð þið að segja að starfs- frami karlmanna sé hraðari innan fyrir- tækja en þeir eiga skilið, að þeir komist kannski lengra en þeir geta? Það gæti skýrt það að þeir væru ósáttir í vinnunni, því það versta sem starfsmaður getur lent í er að vera í aðstæðum sem hann ræður ekki við. Þú þarft alltaf að reyna að verja vígið sem stendur á brauðfótum. Hafa konur meiri sveigjanleika? Daníel En ef við Iftum aðeins á hug- takið starfsánægja. Einn af þeim ákvörð- einkunn en karlar. Þrátt fyrir það voru þær miklu óánægðari með sína einkunn en strákarnir. Ég fór að velta fyrir mér hvað það væri í fari kvenna sem gerði það að verkum að þær séu óánægðar þrátt fyrir að þær stæðu sig vel. Er það einhver fullkomnunarárátta? Er gott aldrei nóg? Eða er sjálfsmynd kvenna miklu lakari en karla, eða eru karlar með yfirhafna sjálfsmynd sem á sér enga stoð í raunveruleikanum? Magnús Geir Þórðarson Asgerður Jóhannsdóttir Daníel Þór Olafsson smFjmm ó
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.