Vera - 01.06.2002, Qupperneq 14

vera
kariveran

SVERRIR JAKOBSSOIM ER MA I SAGNFRÆÐI OG HEFUR LAGT SÉRSTAKA ÁHERSLU
Á ÍSLENSKA MIÐALDASÖGU í RANNSÓKNUM SÍNUM. HANN SINNIR STUNDAKENNSLU í
HÍ ÁSAMT ÞVÍ AÐ VINNA AÐ DOKTORSRITGERÐ. SVERRIR HELDUR ÚTI PÓLITÍSKU
VEFRITI SEM KALLAST MÚRINN, ÁSAMT NOKKRUM SKOÐANABRÆÐRUM OG -SYSTRUM
SÍNUM. VERA HEFUR TEKIÐ EFTIR ÞVÍ AÐ SJÓNARMIÐ FEMINISTA EIGA UPP Á PALL-
BORÐIÐ HJA MURNUM OG TOK ÞVÍ SVERRI TALI
ENID BLYTON ÁHRIFAVALDUR
Ég lít ekki á mig sem femínista. Ég er jafnróttissinni
og þá er ekki hægt annað en að styðja femínisma líka.
Fyrir mér er femínismi hluti af annarri jafnrétt-
isbaráttu. Það er órökrétt að vera femínisti, en styðja
kúgun af öðru tagi. A sama hátt gengur það ekki upp
að berjast fyrir félagslegu jafnrétti án þess að styðja
líka jafnrétti kynjanna. Ég sé ekki að jafnrétti verði
milli stétta eða milli kynþátta nema femínismi nái
líka fram að ganga.
Ég varð jafnréttissinni þegar óg var barn og las
bækur Enid Blyton. Þar voru stelpurnar skildar eftir
þegar strákarnir fóru að gera eitthvað og mér fannst
það óréttlátt. Það var auðvitað auðvelt að taka eftir
asnalegu karlrembunni og asnalega rasismanum í
þessum gömlu bókum. Ég var jafnréttissinni af gamla
skólanum og vildi jafnrétti allstaðar. Mamma hefur
líklega einnig stuðlað að jafnréttisuppeldi með því
að spila „Áfram stelpur" fyrir okkur strákana. Þannig
síast ýmislegt inn.
Viðhorf mín hafa líka breyst með aldrinum,
maður sér meira af lífinu. Ég hélt lengi vel að
breytingar í jafnréttisátt gerðust af sjálfu sér og að
ástandið væri nokkuð gott. Þá var óg ósammála sumu
af því sem kvennalistakonur sögðu um „kvenleg
gildi“ sem mér fannst ekki endilega kvenleg. Núna
tel ég hins vegar að femínisminn hafa ekki gengið
nógu langt.
SKEGGJAÐIR KARLAR FYRRI ALDA
Ég kenni sögu fyrri alda og það hefur ennfremur
mótað viðhorf mín. Ég tek eftir að stelpurnar hafa
rnikinn áliuga á þeim örfáu verkefnum sem snúast
um konur. Hluti af ástæðunni er líklega sá að þser
langar til að sinna kvennahlutanum sórstaklega, en
svo getur einnig verið að þær finni sig ekki í
hefðbundinni sögu fyrri alda, geti ekki tengt sig við
þær valdastéttir karlmanna sem mest ber á í
sögubókum.
Mér finnst jákvætt þegar ég sé konur ryðja sór til
rúms á karlasviðum. Það er árangur sem hægt er að
mæla. Þess vegna styð ég kvennafótbolta og kvenna-
glímu, líka að konur taki meirapróf. Að breyta
gildunum er lúmskara og erfitt að segja fyrir um hvar