Vera - 01.06.2002, Blaðsíða 58

vera
Eiginlega allir þeir peningar,
eða merki um peninga sem
maður sér hér tilheyra körlum,
aldrei konum.
Kuzma við vinnu sína á barnaheimilinu
góður grunnur út í lífið. Eg hlakka
mikið til að stofna fjölskyldu og
eignast börn en það verður að
vera með konu sem er sjálfstæð og
ekki föst í einhverju þrælshlut-
verki.
Nú hef ég tekið eftir innrættu
ósjálfstæði rússneskra kvenna...
Einmitt! Það er líka hluti af
vandamálinu, þ.e.a.s. það er ekki
bara þannig að karlarnir séu
vondir og leyfi konum ekki að
ráða neinu þegar þær verða ung-
lingar og fullorðnar, þjóðfélagið
innrætir stelpum frá unga aldri að
þær eigi bara að vera dúkkur og
sætar og láta gera allt fyrir sig. Að
þær geti svosem verið klárar en
það sé ekki aðalmálið, mikilvæg-
ast só að finna sér kærasta (helst
ríkan) og láta hann sjá um allt.
Auðvitað er það að vissu leyti
þægileg staða að þurfa ekki að
hugsa um neitt en þá fær konan
heldur aldrei að ráða neinu eða
segja neitt og hversu skemmtilegt
er það? Veistu líka hversu margar
rússneskar konur halda að kynlíf
sé bara fyrir karla, það sé bara
hlutverk kvennanna að þjóna
þeim í rúminu svo að þeir séu
ánægðir og fari ekki frá þeim, af
því að ef karlinn fer frá konunni
er hún í vondum málum? Þess
vegna eru milljónir kvenna fastar
í ömurlegu hjónabandi eða sam-
bandi þar sem þær þjóna mannin-
um sínum algerlega og hann hag-
ar sér bara eins og alger skíthæll,
heldur framhjá og fer með konuna
eins og tusku. En þær þora ekki
að slíta sambandinu af því að
þeim hefur ekki verið kennt að
hugsa sjálfstætt. Þær kunna ekki
að sjá um sig sjálfar eða njóta lífs-
ins fyrir sjálfar sig.
Vandamálið er gríðarlegt og
það er mjög erfitt að taka á því
vegna þess að vandamál af þessu
58 tagi verður ekki leyst einungis
með vinnu kvenna, karlar þurfa
að vakna til meðvitundar og taka
þátt í því að leysa það. Rússnesk-
um körlum er bara því miður yfir-
leitt alveg sama um stöðu kvenna
eða líðan þeirra. Þeir vita ekkert
um þessi mál og er einfaldlega
sama af því að staðan er ágæt fyr-
ir þá eins og hún er.
Svo er eitt að orðið „femínisti"
er algjört bannorð. Þú hefur sjálf
séð hvernig fólk bregst við þegar
þú segist vera femínisti. Fólk
heldur að ung stelpa sem segist
vera femínisti hljóti að eiga í ein-
hverjum vandræðum með sjálfa
sig, hún geti ekki fundið sér
kærasta eða eitthvað svoleiðis.
Þess vegna er mjög erfitt fyrir
femínista í Rússlandi að segja:
„Hér erum við, það sem við erum
að segja er gott og sniðugt og mik-
ilvægt fyrir alla,“ vegna þess að
um leið og að minnst er á „F-orð-
ið“, eða bara kvenréttindabaráttu,
vill enginn hlusta, fólk fussar bara
og sveiar eða hlær í besta falli.
Eg veit ekki hvernig ætti að
fara að þessu. Það þarf einhverja
meiriháttar hugarfarsbreytingu til
en ég sé það ekki gerast í náinni
framtíð. Eg held að þetta sé verk-
efni til margra, margra ára. En
mór finnst alltaf áhugavert að
hitta femínískt innstillt fólk,
hvort sem það eru konur eða karl-
ar, og mikilvægt að ræða málin
svo að skilaboðin haldi áfram að
berast, þó að það sé bara í hvers-
dagslegum samræðum. Með um-
ræðunni helst málefnið lifandi og
vonandi verður það til þess að
fólk vakni aðeins.
Heldurðu að staðan eigi eftir að
batna?
Ef óg á að segja alveg eins og er, þá
er svarið nei. Ekki meðan fjár-
hagsleg staða landsins er eins og
hún er. Rússland er svo rosalega
stórt land, það deilist upp í marga
menningarheima og óg get í raun-
inni bara talað íyrir St.Pétursborg.
Þó staða kvenna hér í borginni
hafi batnað aðeins undanfarin ár
held ég að það sé hægt að ganga
að því sem gefnu að staða kvenna
só verri allsstaðar annars staðar í
Rússlandi. Peningar eru af skorn-
um skammti og öll kvenréttinda-
barátta á erfitt uppdráttar vegna
þess að karlarnir óttast að konurn-
ar eignist of mikið af peningum -
þar sem peningar merkja völd.
Eiginlega allir þeir peningar, eða
merki um peninga, sem maður sár
hér tilheyra körlum, aldrei kon-
um.
Eg held að þegar fjárhagsstað-
an batnar, meiri peningar koma
inn í landið og fólk fer að hafa að-
eins meira handa á milli, þá verði
kannski meiri grunnur fyrir jafn-
róttisbaráttunni. Peningarnir eru
það sem fólk lifir á. Á meðan karl-
arnir eiga nærri alla peningana er
erfitt að verða sjálfstæð kona og
lepja dauðann úr skel. í dag er
ástandið samt miklu betra en það
var t.d. í byrjun tíunda áratugar-
ins þegar líkamleg vinna var
miklu meira metin heldur en bók-
námið - hvað hafði maður við það
að gera að kunna ensku eða
frönsku eða læra bókmenntir þeg-
ar enginn gat farið út úr landinu
og það eina sem skipti máli var að
hafa í sig og á? Konur höfðu
minni möguleika en karlar þegar
það kom að erfiðri líkamlegri
vinnu og þær töpuðu einfaldlega
öllu, sama hversu klárar og vel
menntaðar þær voru. Það skiptir
ennþá svo miklu máli fyrir konur
að finna sér ríkan maka, staðan er
öðruvísi fyrir konur frá Vestur-
löndum sem geta unnið fyrir sér
sjálfar og þurfa ekki að hengja sig
á einhvern fávita bara af því að
hann á pening.
Að lokum...
Áfram femínismi!! Eg er með 1
liðinu...