Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1918, Side 123
sumarið og haustið 1914, að þeir urðu að senda mik-
inn lier til varnar Austur-Prússlandi. Yfir þann her
var Hindenburg hershöfðingi settur, gamall maður,
sem fyrir löngu var hættur hernaðarstörfum, en hafði
á síðari árum fengist við ritstörf, sem einkum snertu
hervarnarráðstafanir Pjóðverja á þessum stöðvum.
Hindenburg vann mikinn sigur á Rússum við mazúr-
isku vötnin haustið 1914 og hrakti þá að lokum alveg
út úr Austur-Prússlandi. Síðan varð hann yfirhers-
höfðingi miðveldahersins á austurvígstöðvunum, og
hefir hann unnið sér mesta frægð allra hershöfðingja
i þessum ófriði, og í fyrra varð liann yfirhershöfð-
ingi alls þýzka liersins. — Meðan þetta gerðist á
norðurhluta austurvígstöðvanna sóttu Rússar fram á
suðurhluta þeirra og héldu með mikinn her inn í
Galizíu. Hrukku Austurríkismenn þar fyrir á öllu
svæðinu austan og norðan Karpatafjalla; Rússar tóku
Lemberg og Przemysl, og um eitt skeið leit út fyrir
að þeir mundu taka Krakau, og ætluðu þeir að brjót-
ast þá leið inn í Pýzkaland. En vfir skörð Iíarpata-
fjallanna sóttu þeir einnig fram, og leit svo út um
tima sem þeim mundi takast að koma her sínum
þær leiðir niður á ungverska sléttlendið. Aftur á móti
liafði miðveldaherinn frá upphafi vesturhluta Pól-
lands á sínu valdi, og lá herlínan tyrsta ófriðarvet-
urinn noröan frá Tilsit suður um Austur-Prússland,
austan mazúrisku vatnanna, suður og austur um Pól-
land, all-Iangt fyrir vestan Warsjá, og svo inn í Gali-
zíu töluvert fyrir austan Krakau, en síðan suður og
auslur um Karpatafjöllin til landamæra Rúmeníu. Á
þessum stöðvum var barist fyrsta ófriðarveturínn og
vorið eftir. En þá fór að halla á Rússa, er á leið, og
sumarið 1915 hóf miðveldalierinn mikla sókn að
austanverðu. Hrakti hann Rússa þá út úr Galizíu að
mestu leyti, svo að þeir héldu ekki eftir nema lítilli
sneið að austanverðu af Galizíu og Búkówínu, og í
byrjun ágústmánaðar tók miðveldaherinn höfuðborg
(69)