Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1918, Síða 132
sinni á haflnu nú í ófriónum ekki skeytt alþjóðalög-
um. Kafbátasmíðar Þjóðverja tóku smátt og smátt
miklum framförum, svo að þeir sendu nú kafbáta
sína langar ieiðir og gátu útbúið þá með vistir og
skotfæri til langs tíma. Auk þess, sem þeir voru í
liöfunum kringum England, voru þeir einnig mikið
norðan við Noreg og skutu niður þau skip, sem
fluttu hernaðartæki handa Rússum til Arkangelsk og
Murmansstrandar-járnbrautarinnar, sem Rússarhöfðu
lagt í stríðinu til þess að ná þann veg aðgangi að
íslausri höfn með opinni leið vestur í Atlantshaflð.
Einnig voru þeir suður í Miðjarðarhafi og jafnvel
vestur við- strendur Ameríku. Og sumarið 1916 gerðu
Rjóðverjar út kafskip, sem »Deutschland« hét, til
verzlunarferðar yflr til Ameríku, og vakti för þess
fram og aftur um hafið mikla athygli og umtal.
Regar friðarumtalið varð að engu um síðastl. ára-
mót, og enn var ráðgert að skerpa eftirlitið með
vöruaðflulningum til miðveldanna, gafþýzka stjórnin
út nýjar yfirlýsingar um miklu skarpari kafbáta-
hernað en áður frá febrúarbyrjun þ. á. Auglýsti hún
þar, að hún hindraði upp frá þessu allar skipaferðir
til Englands með öllum þeim meðulum, sem hún
hefði ráð yfir, og lýsti hernaðarsvæði eigi aðeins
höfin kringum Rrelland og írland, heldur einnig liöf-
in úti fyrir ströndum Frakklands og Ítalíu, og aust-
úrhluta Miðjarðarhafsins. Hefir kafbátahernaðinum
siðan verið haldið fram með miklu meiri ákafa en
áður og skipum sökt svo ört, að tölu verður varla á
það komið, en af þessu hefir leitt meiri og minni
neyð og matvæla- og nauðsynja-skort í öllum lönd-
um Norðurálfunnar og víðar, svo að segja um allan
heim.
Pessi nýi kafbátahernaöur olli því, að Bandaríkin
í Norður-Ameriku sögðu Pýzkalandi strið á hendur
í byrjun aprílmánaðar í vor. Vildu þau ekki þola
það viðskiftabann, sem af kafbátahernaðinum leiddi.
(78)