Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1918, Side 135

en pau voru í byrjun pess. F’ær taka hvert stórlánið
ofan á annað, til pess að standast herkostnaðinn.
Sá er pó munurinn að pessu leyti, að miðveldin taka
öll lánin heima hjá sér, en bandamannaríkin hafa
einnig tekið pau mikið vestan hafs. Stríðið hefir
raskað verðlagi vara um allan heim. Vinnukraftarnir
hafa farið til hergagnaframleiðslu miklu meira en
áður, auk pess sem peir hafa verið teknir í pjónustu
i hernaðarins sjálfs. Framleiðsla matvara og annara
nauðsynjavara hefir par af leiðandi yfirleitt minkað,
og par á ofan bætist, að ófriðarpjóðirnar eyðileggja
pær vörur í stórum stíl hver fyrir annari, ekki sízt
í peim hernaði, sem nú er rekinn á sjónum. Hlýtur
að reka að pví, að almennur skortur verði á flestum
eða öllum lífsnauðsynjum, ef pessu fer lengi fram.
Pað hefir sýnt sig í pessum ófriði, að margur sá
hervarnarútbúnaður, sem pjóðinar hafa kostað miklu
til að koma upp hjá sér á undanförnum árum,
reyndist ónýtur, er til purfti að taka. Svo er um
kastalabyggingarnar allar, pótt pær væru taldar í
byrjun stríðsins af nýjustu og fullkomnustu gerð.
Pær hafa engar staðist árásir stórskotavélanna. Höfðu
Pjóðverjar pær stærstar og fullkomnastar í upphafi
stríðsins, en nú smíða bandamenn pær að minsta
eins stórar og fullkomnar. Ef til vill má segja hið
sama um stóru vígskipin, sem kepst var um að gera
sem fullkomnust fyrir stríðið, að pau hafa alls ekki
komið að peim notum, sem til var ætlast, heldur
eru pað kafbátarnir, sem orðið hafa aðalvopnið í
sjóhernaðinum ásamt sprengiduflunum, sem alstaðar
eru notuð til varnar gegn lierskipunum. Flugvélarn-
ar hafa reynst ómissandi hernaðartæki, einkum til
njósna, og mikill fjöldi peirra, eða hernaðarloflskipa,
virðist nú vera pað eina, sem unt er að beita til
pess að yfirstíga vel varða skotgrafaherlínu, eins og
Þær eru nú báðumegin á vesturvigstöðvunum. Pjóð-
verjar hafá töluvert beitt Zeppelíns-Ioftskipum í stríð-
(81) 6