Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1918, Qupperneq 150

brandur brann inni ásamt konu sinni á Lækjamóti
1719, þá 79 ára1).
s. á. var brendur á alþingi Böðvav Porsíeinsson,
undan jökli vestur. — Átti aö hafa seitt aíla frá skipi
prófastsins á Staöastað.
1675 var brendur í Barðastrandarsýslu Magnús
Björnsson (eldri). Hann var þriðji maðurinn, sem
brendur var vegna veikinda Helgu í Selárdal.
s. á. Brendur á alþingi Lassi Diðriksson, gamal-
menni um sjötugt. Hann játaði aldrei á sig neina
galdra. Sloknaði bálið þrisvar af regni, þá hann var
brendur.
1677 var brendur á alþingi unglingspiltur úr Mýra-
sýslu, Porbjörn Sveinsson að nafni. Hann hafði snúið
Faðirvori og blessunarorðunum upp á kölska. Hafði
áður stolið til hýðingar og brennimarks.
s. á. var brendur á alþingi Bjarni Bjarnason frá
Berjadal (Breiðadal í Önundarfirði, segir Ann. Magn.
Magn.) í Vestur-ísafjarðarsýslu.
1678 voru enn brendar prjár manneskjur. Pær hétu:
Stefán Guðmundsson (Grímssonar í Húnav.s., segir
Ann. Magn. Magn. Espólín nefnir hann eins, en
kallar hann borgflrðskan) og mæðginin Puríður og
sonur hennar, Jón Pórðarson. Voru þau brend vegna
veikinda prestskonunnar í Selárdal, Helgu, sem fyr
er getið.
1681, 6. júlí var brendur á alþingi Ari Pálsson af
Vestfjörðum, eftir langt málaþras. »Hann var hrepp-
stjóri og svo búinn í skart, að margir höfðingjar
keyptu klæði hans«. (Espólín).
1688 var Sveinn Arnason í ísafjarðarsýslu brendur.
1685 Brendur á alþingi Halldór Finnbogason úr
Borgarfjarðarsýslu. Hann hafði snúið Faðirvori og
skriftaganginum o. fl. upp á kölska.
1) Hann á að hafa kveðið vísu þessa i eldinum:
Rauðlitaður er refill minn | af raunabaði liörðu.
Um litinn skiítir lausnarinn | á lifandi manna jörðu.
(96)