Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1931, Blaðsíða 30

fylkingu þessara ágætu frumherja í stjórnmálum
Dana, þá voru samt eftir eigi allfáir, og þeir í fremstu
röö, er tryggð sýndu æskuhugsjónum sinum ogstuddu
íslendinga alla ævi, hvenær sem mál þeirra bar á
góma, svo sem þekking þeirra og megn náöi,
Stjórn þjóðvinafélagsins þykir nú ekki illa við eiga
að minnast nokkurra þeirra ágætu manna í alman-
akinu, einmitt samhliða því, að í riti félagsins um
Jón Sigurðsson er lýst afskiptum þeirra af íslands-
málum. Eru hér einungis fjórír teknir, þeir er mest
kvað að, en margir voru fleiri, sem íslendingum er
skylt að rauna, þótt rúm leyfi eigi að taka þá hér
sérstaklega.
Balthazar Christensen.
Hann hét fullu nafni Balthazar Mattías og fæddist
í Randarósi 25. okt. 1802; var faðir hans herforingi,
síðast hershöfðingi hátt settur (generalmajor). Hann
varð stúdent 1819, lauk síðan prófi í lögfræði og
varð héraðsfulltrúi i Vébjörgum. Árið 1829 breytti
B. Chr. um starf og gerðist aðstoðarmaður í stjórn
nýlendu, sem Danir áttu þá suður á Guineuströnd-
um, en ekki kom hann skapi við nýlendustjórann
og varð að hverfa heim aftur til Danmerkur (1831),
með þeim vitnisburði, að hann væri óróagjarn maður.
Síðan vann hann að málflutningi og varð fullkominn
málflutningsmaður í yfirrétti í Kaupmannahöfn 1839.
B. Chr. hafði þegar á stúdentsárum sínum tekið
sterkan þátt í stúdentalífi sinna daga, og samhliöa
öllum þessum störfum sínum sinnti hann nú af lífi
og sál allri frelsisviðleitui Dana heima fyrir, enda
mjög snortinn af hinni almennu frelsisöldu, er fór
um Norðurálfu. Einkum barðist hann þessi ár fyrir
ritfrelsi, var framarlega í prentfrelsisfélagi Dana, og
var einn þeirra, er stofnuðu dagblaöið »Fædrelandet«
og ritstjóri þess og ábyrgðarmaður þangað til 1841,
(26)