Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1931, Blaðsíða 87

örlundaður sem hann oft var og höfðinglegur, þá
svo bar undir.
En þaö kom uþp, aö Brynjólfur fekk sér vist að
Stórólfshvoli hjá Sigurði presti, og þókti allt þetta
ganga nokkuð andhælis, að hann tók þar vist, hvað-
an sýslumaður þóktist helzt eiga von fjandskapar,
enda hafði Brynjólfur sjálfur haft.imugust á presti
og daginn áður skrifað honum ærnar slettur. En
prestur lét eigi í ríkja, og skaut yflr hann skjóls-
húsi og var allvel til hans. Sem nú Brynjólfur er
kominn að Stórólfshvoli, er hann um skammt boð-
aður aftur upp að Velli, til að skrifa fyrir sýslu-
mann, og svo er oftar; sýnist nú eins og draga
saman með þeim aftur. Pókti þetta lítt samboðið
skilnaðinum, og vissi enginn upp né niður i þessu.
Kap. 13. Nú ber svo til að tíma liðnum, að höf-
uðsmaður ritar enn sýslumanni, að hann réttlætis
vegna stefni málinu, eins og áður segir, fyrir lands-
yfirrétt; og stefnir nú sýslumaður sjálfur Brynjólfl,
og var svo að skilja sem hann væri álitinn aðili
málsins, og Filpusi og Sigurði presti og Sæmundi
bónda. En er færist að stefnudegi, býst Brynjólfur
til ferðar og fer suður yfir fjall, til að standa sjálfur
fyrir máli sinu og hitta höfuðsmann, því að honum
gramdist mjög til hans, er hann þóktist kenna af
honum harðinda, og þó eigi hafa sakir til. Sagði
hann svo sjálfur, að er hann hitti höfuðsmann, var
hann í fyrstu mjög afundinn og hnífilyrtur, en þó
vinsamlegri, er írá leið, en það bar haun fram, sem
honum þókti grunsamt, að þótt hann krefðist af
höfuðsmanni sumra skjala til að leggja í rétt, fekk
hann eigi nema sum, en eigi fekk hann klögun Fil-
pusar, eigi heldur það fyrsta bréf frá höfuðsmanni,
sem áður er nefnt og hann reit sýslumanni, svo að
hvorig þessi skjöl náðu að koma í rétt að því sinni.
En á þingdegi lagði Brynjólfur langt erindi i réttinn,
en ákærandi, sýslumaður Ólafur Hannesson [þ. e.
(83)