Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1931, Blaðsíða 105
þrjár stofur í Suður-Pingeyjarsýslu, 50—60 ára gamlar,
og eitt loptherbergi, einstaklega snoturlega útbúið, á
Hallfreðarstöðum, frá dögum Páls skálds Ólafssonar.
Allir þekkja heimþrána og ástina, sem menn bera
hver til sinna heimkynna og byggðarlaga. Góð hýs-
ing jarðanna er einn þáttur í þvi að styrkja
þessi bönd. Bóndanum og konunni þykir vænt um
húsið sitt á sama hátt sem þeim þykir vænt um
jörðina og sveitina, ef þeim líður vel í þvi. í borg-
unum verða leiguliðum íbúðir þeirra svo kærar, að
þeir geta oft ekki hugsað til þess að flytja úr þeim,
og fylgja með húsunum, þótt eigandaskipti verði. En
við lélega íbúð verða flestir fegnir að losna.
Jóh Fr. Krisljánsson.
Saga gæðings.
Um 1830 skrifaði franska skáldið Eugéne Sue ævi-
sögu hests þess, er hann vissi hafa ratað í fjölbreytt-
ust ævintýri. Pó að höfundurinn hafl að einhverju
leyti hlýðnast imyndunarafli sínu, þá er víst, að
hann heflr stuðzt við allar þær sannsögulegar heim-
ildir, sem kostur var á, og hvergi brotið í bága við
þær. Er sagan því sönn í aðalatriðum. Fer hér á
eftir útdráttur úr henni.
Par er þá fyrst til að taka, að kvekari nokkur frá
Englandi var staddur í Paris. Atti hann eina dóttur
barna, og eignaðist hún son um þessar mundir.
Varð hann svo glaður, er hann vissi, að barnið var
sonur, en ekki dóltir, að hann afréð að sýna þakk-
læti sitt við forsjónina, með því að vinna eitthvert
kærleiksverk þann sama dag. Petta var í janúar-
mánuði 1734.1) Var veður kalt og frjósandi. Seint
1) Ættbók veðretðahestsins segir 1728. •
(101)