Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1931, Blaðsíða 31
í marsmánuði, er hann var sakfelldur og dæmdur
undir ritsboðun fyrir ræðu, er hann hafði flutt í
prentfrelsisfélaginu árinu fyrir.
Leið nú eigi á löngu, áður en á hann hlæðust
trúnaðarstörf margvísleg í págu alþjóðar, pótt fárra
verði hér getið. Bæjarfulltrúi varð hann í Kaup-
mannahöfn (1840—3) og amtsráðsmaður í Kaup-
mannahafnaramti (1842—4). En 1841 var hann kjör-
inn af bændum á Lálandi til pingsetu á stéttaþing
Eydana. Varð hann brátt hinn atkvæðamesti maður
á þinginu, og gætti hans einkum í tvær áttir; annars
vegar var hann einn höfuðfulltrúa þeirra manna,
sem báru fram kröfur um frjálslega stjórnarskipan,
prentfrelsi o. s. frv.; hins vegar má telja hann odd-
vita bændastéitarinnar, og barðist hann þar mauna
kappsamlegast í því að efla sjálfsábúð og vann ó-
trauðlega að öðrum þeim málum, er styrkja máttu
gagn bænda.
Stóð nú brátt styr mikill um B. Chr., en mesta
athygli vakti það, er hann ásamt öðrum þingmanni
bar upp þá tillögu í stéttaþinginu, að konungur
skyldi skipa landbúnaðarnefnd, er rannsaka Skyldi
hagi bænda, einkum smábænda, er bundnir voru á
útskækla höfuðbóla og herragarða, og gera tillögur
um fullkomnar umbætur á kjörum þeirra og lausn.
Urðu nú stórbýlabændur óðir og uppvægir, kölluðu
B. Chr. lýðæsingasegg og kváðu hann vinna að því
að rjúfa eignarrétt manna. En að sama skapi jukust
vinsældir hans með bændum, og hafa fáir menn
notið jafnmikils traust frá þeirri hlið sem hann, og
gætti þess einkum á Sjálandi. í maímánuði 1846 var
hann einn þeirra, er stofnuðu bændavinaflokkinn og
varð þá varaformaður hans, en bráðlega formaður,
og gegndi því trúnaðarstarfi um mörg ár (1848—58).
Kosningar til stéttaþinganna voru óbundnar, þannig
að hver kjósandi mátti kjósa hvern sem vildi, þeirra
er kjörgengir voru á annað borð. Pað er mest til
(27)