Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1931, Blaðsíða 79

Kap. 7. Þegar liðnir eru nokkurir timar, bar svo
til einn dag, að einhver að Stórólfshvoli verður var
við mannareið, og þókti eigi tíðindum gegna, og
hugðu menn eigi fremur að. Koma þar svo tveir
menn heim að; binda þeir hesta sína og spyrja, hvort
heima sé Sigurður prestur og Filpus húskarl; er
þeim sagt, að svo er. Fór þá einhver inn í bæinn og
segir, að tveir menn séu komnir og vilji hafa þeirra
fund. En það voru reyndar stefnuvottarnir; og sem
hinir koma út úr bænum, láta aðkomumenn dynja
yfir þeim stefnu i heyranda hljóði fyrir dyrum; er
þeim þá báðum, presti og húskarli, stefnt að mæta að
Velli fyrir pótitírétti, til þess að þar verði ieitað um
sættir, eða ella til þess að líða dóm, út af því máli,
er Filpus rataði í, þá vann hann það vondskuverk að
særa Rauðhyrnu á hryggnum. Ekki er þess getið, að
Sigurði presti yrði bilt við lestur þenna; glotti haun
að eins við og gekk inn í bæ, en mælti ekki, það
menn heyröu. En húskarli brá nokkuð, og fannst
það á, að hann mælti lítið um daginn, það eftir var;
þóktist hann nú í vanda staddur, er hann skyldi
standa fyrir máli sínu og koma fyrir sýslumann
sjálfan. Gekk hann þá á fund við húsbónda sinn og
beiddi hann nú duga sér, þar hann mætti eigi fyrir
sjá um þinghald þetta, en sér segði svo hugur, að
nokkurt fylgismál myndi verða, þar sýslumaður væri
nú vin Sæmundar og hefði fylgt honum í því, sem
komið var, og virtist sér allt með þeirri skipan og
viðurbúningi, að lítilla happa myndi sér auðið verða
af þinghaldi þessu að Velli, enda væri hann eigi
maður til að hrinda af sér ólögum, og mætti svo
vefja lög fyrir honum, að hann fengi hvergi við séð;
myndi hann því hljóta mikla sneypu af þessu, nema
prestur sæi þvi betur ráð fyrir. En prestur svarar:
»Pað vil eg, Filpus, að þú sættist á málin og sporn-
ist ekki á móti; mun eg styrkja þig, þó að þú verðir
fyrir útlátum nokkurum, að eigi bresti þig fé til að
(75)