Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1931, Blaðsíða 34

D. G. Monrad.
Hann hét fullu nafni Ditiev Gothard Monrad og
fæddist í Kaupraannahöfn 24. nóv. 1811. Faðir hans
var norskur að ælterni; var liann um þær mundir
fulltrúi í rentukammeri Dana. Pegar Noregur greind-
ist frá Danmörku, vildi hann hverfa aftur til ætt-
jarðar sinnar og fekk par fógetadæmi norður í Há-
logalandi, en raissii brátt heilsuna, og settist þá kona
hans og börn að á jörð einni við Niðarós, og nutu
þau að ættmenna hans. Brátt sundruðust þó börnin,
og fór Monrad ungi til Danmerkur og var með kaup-
manni einum, frænda sínura, í 6 ár, en euginD var
honum þar gaumur geflnn, enda dulur mjög í æsku.
Þá var það, að prestur einn (skáldið N. Sötoft) veitti
athygli gáfum drengsins, efndi til samskota handa
honum og kom honum i latínuskóla, og stúdents-
prófl iauk hann 1830 með ágætiseinkunn, og öll hans
glæsilegu próf eftir það opnuðu honum allar þær
hjálparlindir, sem efnilegustu stúdentum er kostur
að fá, enda þókti hann af öllum bera til náms. í
stúdentabústöðunnm (Garði og Borchs-stúdenta-
heimili) kyuntist hann mörgum jafnaldra sinna, er
síðar urðu stórfrægir menn, en mest fór hann þó
sinna ferða, og þókti sem löngum mætti kenna þess,
að hann hafði lítillar ástúðar notið í æsku. Hann
var jafnan dulur og gætti tilfinninga sinna, og þegar
haun gaf sig við öðrum, þóktust menn flnna, að það
væri mest af því, að hugsanir þyrftu framrás, eða
af þvi, að hann vildi heyra skoðanir annarra. Órói
og ólga var þó mikil í huga hans og geðbrigði snögg.
Nám sitt rækti hann kappsamlega og sinnti mjög
margvíslegum efnum, guðfræði, heimspeki og fögr-
um menntum, einkum skáldskap ýmissa þjóða. Vilja
fróðir menn telja, að skáld hafl í honum búið, og
því eigna menn það, hversu mælska hans síðar var
sterk og áhrifamikii. Árið 1836 lauk hann með snilld
(30)