Freyr - 01.05.2003, Blaðsíða 2

Molar
S AMSTARFSVERKEFNI
ESB OG ÞRÓUNARLANDA
Hinn 1. apríl sl. tók gildi nýr
samningur ESB og 77 fátækra
landa, svo kallaðra AVS-landa,
en það eru fyrrverandi nýlendu-
ríki í Afríku, Vestur-lndíum og (
Kyrrahafi.
Samningurinn er nefndur Co-
tonou-samningurinn eftir borginni
Cotonou í Benin í Afríku. Samn-
ingurinn tekur við af Lomé-samn-
ingnum en Lomé er borg í grann-
ríkinu Togo í Vestur-Afríku.
Samningurinn gildir til 20 ára
og fjallar um baráttu gegn fátækt
og pólitískt samstarf ESB og
þessara landa. Næstu fimm árin
mun samningurinn kosta ESB
um 16 milljarða evra í fjárfesting-
um, viðskiptastuðningi og sam-
starfsverkefnum.
(Internationella Perspektiv
nr. 12/2003).
Kornrækt í Noregi
Árið 2002 var framleiðsla á
korni í Noregi 1,17 milljón tonn
og eru þá allar tegundir meðtald-
ar. Meðaluppskera var 3.640 kg
á ha. Stærstu kornræktarfylkin
eru austanfjalls, Akershus, Heið-
mörk og Austfold.
Meðaluppskera hveitis var
4.310 kg/ha, hafra 3.650 kg/ha og
byggs 3.400 kg/ha. Býlum, sem
rækta korn, fer fækkandi en fram-
leiðsla á býli vex. Árið 1989voru
kornakrar á býli að jafnaði 10,5
ha en árið 2002 17,4 ha.
(Norsk Landbruk nr. 6/2002, skv.
upplýsingum frá Hagstofu Noregs).
Breytingar á s
TUÐNINGI VIÐ LANDBÚN-
AÐ í ESB
Landbúnaðarstjóri ESB, Franz
Fischler, lagði á síðasta ári fram
tillögu um breytingar á framlög-
um til landbúnaðar og byggða-
mála hjá sambandinu, en eins
og kunnugt er styrkir ESB land-
búnað sinn mjög mikið.
Helstu tillögur til breytinga eru
eftirfarandi:
Styrkir skulu greiddir til bújarða,
án tengingar við framleiðslumagn
eða tegund framleiðslu á jörðinni.
Tilgangurinn með því er sá að
Altalað á kaffistofunni
Læknir minn og líkn ert þú
Rósberg G Snædal var um langan aldur einn mesti meistari
hringhendunnar hér á landi. Eftirfarandi hringhendur eru úr
smiðju hans:
Hlýjar kenndir ylja önd,
eldar tendrast, því að
mína brenndi hægri hönd
handtak endurnýjað.
Dofnar skinn og daprast trú,
dvín að sinni bragur.
Lœknir minn og líkn ert þú
langi vinnudagur.
styrkja samningsstöðu ESB innan
Alþjóðaviðskiptastofnunarinnar
(WTO) um framlög til landbúnaðar
sem trufla ekki viðskipti, en WTO
hefur sett sér það markmið að
draga stórlega úr niðurgreiðslum
og útflutningsbótum í alþjóðavið-
skiptum með búvörur.
Önnur mikilvæg tillaga Fischl-
ers er sú að greiðslur til bænda
dragist saman en styrkir til hvers
kyns starfsemi í dreifbýli verði
stórauknir. Þessi hugmynd er ekki
dönskum landbúnaði í hag þar
sem hann er mjög afkastamikill.
í þriðja lagi skulu sett þau skil-
yrði fyrir framlögum að lögum um
heilbrigði búfjár sé fullnægt, sem
og lögum um notkun varnarefna
I jarðrækt, vinnuöryggi og góða
meðferð á búfé.
Auk þess að þessar hugmyndir
eru til þess ætlaðar að styrkja
samningsstöðu ESB í WTO við-
ræðunum um viðskipti með bú-
vörur þá er þeim einnig ætlað að
draga úr offramleiðslu búvara
innan ESB sem ekki er unnt að
selja á alþjóðamarkaði án niður-
greiðslna.
Þessar hugmyndir hafa þó mætt
verulegri mótstöðu í ESB. Þar
stendur Frakkland fremst í flokki
ásamt níu öðrum löndum sem vilja
ekki breyta núverandi kerfi. Meiri-
hluti þessara landa eru í Suður-
Evrópu. Fylgjandi hugmyndunum
eru hins vegar einkum Þýskaland,
Bretland, Svíþjóð, Holland og Dan-
mörk, en þessi lönd hafa greitt
meira til sambandsins en þau hafa
fengið í styrki, öndvert við hin.
Ljóst er að enn er langt í land
að niðurstaða náist í þessu máli
og talið að það gerist ekki öðru
vísi en að ráðherrafundur höggvi
á hnútinn.
(Landsbladet nr. 11/2003,
Börsen Gazeller).
| 2 - Freyr 4/2003