Andvari

Årgang

Andvari - 01.01.2010, Side 70

Andvari - 01.01.2010, Side 70
68 JÓN KARL HELGASON ANDVARI Mikið óskaði ég þess heitt að það mætti haldast. Ég gerði mér í hugarlund að eitthvað þessu líkt hefði verið að lifa í paradís“ (s. 100). I Skáldalífi, nýlegri ævisögu Gunnars Gunnarssonar og Þórbergs Þórðar- sonar, rifjar Halldór Guðmundsson upp að á þeim tíma sem Gunnar vann að Svartfugli hafi hann átt í ástarsambandi utan hjónabands við danska konu, Ruth Lange. Hún varð þunguð eftir hann og eignaðist árið 1929 son sem skírður var Grímur Gunnarsson. Fyrir átti Gunnar tvo syni með Franziscu eiginkonu sinni. Gunnar sagði henni af sambandi sínu við Ruth alllöngu áður en Grímur fæddist en hann sleit því samt ekki endanlega fyrr en 1932, sama ár og Vikivaki kom út. Halldór bendir á að í eftirmála íslenskrar þýðingar Svartfugls hafi Gunnar talað „um hryggðarljóma hrapaðrar ástar“ og segir lítinn vafa leika á því „að lífsreynsla hans sjálfs færði söguefnið nær honum“. I verkinu hafi „Gunnari tekist að flétta saman merkilegar sögulegar heim- ildir og sálræna túlkun sinnar eigin lífsreynslu í áhrifamikla sögu“.n Með svipuðum hætti er mögulegt að líta á Vikivaka í heild sinni sem persónulegan dómsdag skálds yfir sjálfu sér, sem syndajátningu breysks manns. Danski útgefandinn gefur lesandanum undir fótinn með slíka túlkun strax í formála sínum að verkinu þegar hann vitnar í þau orð Marks Twain að það megi einu gilda hvernig einhver maður vill sýnast í því sem hann skrifar um sjálfan sig, hvernig sem hann fer að, mun lesandinn sjá gegnum þá persónu sem hann reynir að skapa, hvaða brellur sem höfundurinn reynir að hafa í frammi mun lesandinn grilla hina sönnu mynd hans í gegn, mun sjá manninn eins og hann kom fyrir af skepnunni. (s. 9) Þessi túlkun setur okkur lesendur að vissu leyti í sömu klemmu og Jaki lendir í fremst í Vikivaka þegar afturgöngurnar játa fyrir honum syndir sínar og vonast til að fá fyrirgefningu. Við þurfum nú að ákveða, ekki aðeins hvort höfundurinn verðskuldi syndakvittun, heldur einnig og ekki síður hvort við séum yfirleitt þess umkomin að setjast í dómarasætið.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138

x

Andvari

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.