Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1933, Qupperneq 118

94
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISPÉLAGS ÍSLENDINGA
Þá hafði nefndin i Bjargráðamálinu
lokið starfi, og lagði fram nýtt álit svo-
hljóðandi:
Bjargráðsmál (Nefndarálit)
Þar sem allar stjórnir þessa megin-
lands hafa haft samskonar mál með-
ferðis nú í nokkur ár og orðið lítið á-
gengt. Þá eru það eflaust margir sem
álíta það barnaskap fyrir fimm manna
nefnd að velta þessu máli fyrir sér.
1. Þó lítur nefndin svo á að Þjóð-
ræknisfélagið geti tæplega fram hjá þessu
máli gengið svo ekki yrði bent á það sem
hið eina félag hér í borg sem á þjóð-
ernislegum grundvelli er stofnað, sem
ekki hefði þetta mál meðferðis.
2. Nefndinni skilst að um stórar fjár-
upphæðir frá Þjóðræknisfélaginu geti tæp-
lega verið að ræða, svo það helzta
er Þjóðræknisfélagið gæti lagt til þessa
máls yrði að vera innifalið í starfi þess.
3. (a) Leggur þvi nefndin til að 9
manna milliþinganefnd sé kosin er sam-
vinnu leiti við önnur félög hér í borg.
Hefir nefndin í huga íslenzku kirkjumar,
G. T. stúkurnar, Jón Sigurðssonar félagið
og önnur félög er þessu starfi vildu sinna.
(b) Nefndin lítur svo á að Þjóðrækn-
isfélagið eigi að hefja framsókn í þessu
máli á þann hátt að hvetja önnur fél. til
þessa að kjósa nefndir er ynnu í sam-
einingu við nefnd Þjóðræknisfélagsins og
mynduðu nokkurskonar líknar félag, er
spenti greipar sinar yfir Winnipegborg
og útjaðra hennar. .
4. Nefndin getur ekki gefið nema
mjög ófullkomnar bendingar til fjársöfn-
unar þessu máli til styrktar. Slíkt mundi
taka mikla umhugsun og meiri tima en
nefndin hefir yfir að ráða, en þó skal
bent á að ýms félög hér i borg hafa tals-
verðar tekjur af samkomum, spilakvöld-
um, happa dráttum o. s. frv.
5. Um almenn samskot þessu máli til
ityrktar hefir nefndin veikar vonir. Eitt
enn vill nefndin benda á. Það er hið svo-
kallaða “bartering” er virðist hafa haft
talsverðan árangur í Minneapolis og nú
hefir verið gerð tilraun með hér í borg-
inni.
Jónas Jónasson.
Mrs. B. E. Johnson.
Guðjón F. Friðriksson.
St. H. Stephensen
Ari G. Magnússon.
Séra Jóhann P. Sólmundsson skýrði
frá þvi, að veturinn 1929-30, hefði hann
átt tal við mann, er hann áleit öðrum
fremur heppilegri til forgöngu í þessu
máli, um að eiga tal við forystumenn
hinna ýmsu félaga meðal Isl. í Winnipeg,
að þeir beittu sér fyrir varúðarráðstafan-
ir gegn þeirri hættu, er sýnilega vofði
yfir, um afkomu manna. Sagðist séra
Jóhann vera nefndinni þakklátur fyrir á-
litið, með því viðbættu ,að hin fyrirhug-
aða starfsemi næði víðar en til Isl. í
Winnipeg. Dr. Rögnv. Pétursson kvaðst
ekki geta fallist á, að nefndarálitið næði
þeim tilgangi, er fyrir þinginu hefði vak-
að. Skoðaði hann álitið fremur fjörráð-
en bjargráð . Sagði hann að ýmsar radd-
ir hefðu heyrst um það á síðastl. hausti, og
borist stjórnarnefnd Þjóræknisfélagsins,
að sumar fjölskyldur íslenzkar hér i bæ,
ættu örðugt með að verjast því, að biðja
um opniberan styrk. 1 tilefni af þvi hefði
verið kallað til fundar, með forgöngu-
mönnum allra íslenzkra félaga, í
bænum til að ræða um málið. —
Þótti ráðlegt að sett yrði upp úthlut-
unarstöð, og til hennar aflað nauðsjmja
með vægum kjörum, svo menn ættu þar
kost á að fá vörur, án álagningar svo
drýgja mætti þannig það fé, er menn hefðu
yfir að ráða. Upplýsinga var nú leitað
í þessu efni, svo sem framast var unt,
ekki einasta um möguleika til að stofn-
setja úthlutunarstöð, heldur einnig um
ísl. styrkþega bæjarins, og hversu hagur
manna stæði við verzlanir. Hinum kjörnu
mönnum, er eftirgrenslan þessa höfðu
með höndum, reyndist ókleift að fá þær
upplýsingar sem óskað var eftir. Þar
sem nú ekki þótti mögulegt að hefja slika
starfsemi sem hér var um að ræða, án
þess að peningar væru fyrir henda, hefði
komið til orða að nota mætti hinn svokall-
aða Ingólfssjóð í þessiú syni. Sýncijst sum-
um vafasamt um heimildir fyrir því að
nota sjóðinn. Var því leitað álits dómara
og tveggja annara lögfróðra manna um
þetta atriði. Las Dr. Pétursson ummæli
þeirra, úr fundarbók stjórnarnefndar. En
þó horfið hefði nú verið að þvi ráði, að
nota sjóðinn til hjálpar fólki, þá taldi fé-
hirðir félagsins sig ekki hafa heimild til