Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1946, Blaðsíða 163

ÞINGTÍÐINDI
141
Bókasafnsmál: Skrifari lagði til og
Rósmundur Árnason studdi, að þriggja
manna nefnd sé skipuð í málið.
Tillagan samþykt og þessir skipaðir
í nefndina:
Davíð Björnsson
W. G. Hillman
Halldór Gíslason
Þá bar forseti fram heillaóskaskeyti
til þingsins frá Hálfdáni Eiríkssyni, for-
seta Þjóðrœknisfélagsins í Reykjavík á
íslandi.
Þá var tekið að ræða um legstein eða
minnismerki fyrir skáldið J. M. Bjarna-
son. Forseti skýrði frá upptökum máls-
ins og lagði fram bréf, málið varðandi,
frá Mrs. J. Guðmundsson í Elfros, Sask.,
sem fór fram á, að Þjóðræknisfélagið
ætti samvinnu við bygðarbúa um þetta
mál.
Lagt til af Jóni Jóhannsyni að vænt-
anlegri framkvæmdanefnd væri falið
málið til afgreiðslu og framkvæmda.
Árni Eggertson studdi tillöguna, og
hvatti menn jafnframt að gefa nefnd-
inni vísbendingar um vilja sinn í mál-
inu. Komu þá fram ýmsar bendingar.
J. J. Bíldfell mælti með því, að sama fyr-
irkomulag yrði og um þátttöku Þjóð-
ræknisfélagsins um minnisvarða þeirra
St. G. Stephansonar og Kristjáns Káins.
þannig að bygðarbúar heima fyrir sæju
um framkvæmdir, með þátttöku Þjóð-
ræknisfélagsins.
Séra Egill Fáfnis benti á, að minnis-
merkið ætti að vera virðulegt og í sam-
ræmi við frægð og vinsældir skáldsins.
Séra H. E. Johnson benti á, að best
í®ri á því, að það yrði í samræmi við
hugsun og innræti skáldsins, sem manna
ttrest hafði verið mótfallinn allri tilgerð
°g íburði. Vonaði að einhvern tíman
yrði stofnaður sjóður til styrktar vestur
íslenskum námsmönnum og meyjum í
ruinningu um skáldið; því þannig myndi
hann helst hafa kosið, að minningu
hans væri á lofti haldið.
Var nú fundi frestað til kl. 9.30 f. h.
n®sta dag.
Að kvöldi þess 26. febrúar gekst deildin
Frón fyrir vandaðri samkomu í Fyrstu
lútersku kirkjunni. Þar skemti karla-
kórinn íslenski í Winnipeg með söng,
Mrs. R. Gíslason með einsöng og Ragnar
Stefánsson með upplestri. Tókst þeim
öllum vel og hlutu einróma lof þess
mikla fjölmennis er samkomuna sóttu.
Forseti deildarinnar, Guðmann Levy,
stýrði samkomunni og kynti ræðumann-
inn Ingólf Gíslason lækni. Flutti lækn-
irinn frábærilega skemtilegt og fróðlegt
erindi um “heilbrigðisástandið á Is-
landi. Munu allir góðir Islendinga
gleðjast af þeim miklu framförum, sem
orðið hafa á þeim sviðum, eigi síður en
öðrum heima. Ingólfur þarf ekki meðala
við — ekki að minsta kosti ævinlega —
því hann megnar að láta menn gleyma
tannpínu, taugaveiklun og kveisu með
sinni græskulausu gamansemi.
Fundur settur kl. 9.30 f. h. 27. febrúar.
Fundargerð síðasta fundar lesin og sam-
þykt.
Tékið var nú fyrir málið um breytingu
á þingtímanum að nýju, og tóku margir
til máls.
Haraldur Olson gat þess, að yngra
fólkið gæti ekki sótt þingið að vetrar-
lagi, þar sem það væri bundið við nám.
J. J. Bíldfell sagði að margra hluta
vegna væri óheppilegt að breyta þing-
tímanum; fólk þyrfti þeirrar upplyfting-
ar við, sem þingið veitti, í skammdegis-
drunganum o. s. frv.
Séra Egill Fáfnis benti á, að breyttar
kringumstæður heimtuðu breyttar að-
ferðir. Þegar þingið var fyrst sett að
vetrarlagi ferðuðust menn alment með
járnbrautum, nú á bifreiðum. Sömuleið-
is ibenti hann á, hversu óheppilegt það
væri, að þinggestir frá Islandi og full-
trúar þess sæju aðeins landið í fanna-
feldi en ekki Canada í sínum fagra
sumarskrúða.
Séra H. E. Johnson benti á, að bænd-
um og fiskimönnum í bygðunum milli
vatnanna væri ómögulegt að sækja
þingið að vetrarlagi sökum anna.
Loks gerði W. Jóhannson þá tillögu,