Vísir - 24.12.1939, Qupperneq 51

VlSIR
45
GLEÐILEG JÓL OG
FARSÆLT NÝÁR!
Verslunin Áfram,
Ben. G. Waage,
Laugaveg 18.
GLEÐILEG JÓL 0G
GOTT NÝÁR!
Þakka viðskiftin.
jjj AMATÖRVERSLUNIN
Þ. ÞORLEIFSSON.
!■■■■■■■■■■■■■■■■■
GLEÐILEG JÓL!
Mjólkurfélag Reykjavíkur.
Óskum viðskiftavinum
okkar
GLEÐILEGRA JÓLA
0G NÝÁRS!
Á r n e s.
BjpMRÍ
oskar
öllum viðskifta-
vinum sínum
GLEÐILEGIIA JÓLA
og GÓÐS NÝÁRS!
GLEÐILEG JÓL!
Verslun Guðm. Gunnlaugssonar.
<P
Óskum viðskiftavinum ■
okkar ■
GLEÐILEGRA JÓLA! ■
yERÐANWÍ
VEIOARFÆRAVEHSiuN h
*■■■■■■■■■■■■■■■■■!
«fff ####
GLEÐILEG JÓL!
Rakarastofa
Sigurðar Ólafssonar.
GLEÐILEGRA JÓLA
O G NÝÁRS
óskar öllum
VERSLUN G. 'AOEGA.
SKRÍTLUR
(Hún (á heimleið úr boði):
— Gerir þú þér ljóst, hvað þú
sagðir í samkvæminu?
Hann: — Nei, en eg játa að
það var ekki rétt af mér. Hvað
sagði ég?
*
Maður einn spurði eitt sinn
kunningja sinn: — Hvað er
hann sonur þinn gamall?
Faðirinn: — Hann er kominn
á þann aldur, að hann telur það
nauðsynlegra að komast fram
úr bílnum, sem er á undan hon-
um, en lexíunum sínum.
★
Herramaður einn hafði verið
í kveldboði hjá kunningja sín-
um, en svo háttaði til þar í
sveit, að þar var ekki rafmagn.
Morguninn eftir fékk herra-
maðurinn eftirfarandi bréf frá
kunningja sinum:
— Eg sendi þér hér með Ijós-
kerið þitt og bið þig um að
senda mér um hæl búrið með
páfagauknum mínum!
★
Frúin (kallar á stofustúlk-
una): — Jóna, Jóna, komið þér
hingað og farið með páfagauk-
inn niður í kjallara. Húsbónd-
inn er búinn að tína flibba-
hnappnum sinum.
*
— Maðurinn minn er horf-
inn, sagði ltona ein, sem kom
hlaupandi til lögregluþjóns. —
Hann bara gekk út og hefir ekki
komið aftur. Hér er mynd af
honum. Eg vil að þér finnið
hann fyrir mig.
Lögregluþjónninn leit á
myndina. — Hversvegna?
spurði hann.
★
Piparsveinn: — Stundum
þrái eg kyrð og þægindi hjóna-
lífsins.
Sá kvænti: — Það geri eg alt-
af! —
*
Jón: — Eg sagði dálítið við
konuna mina fyrir viku og hún
hefir eklci yrt á mig síðan.
Karl: — Góði, láttu mig vita
hvað þú sagðir.
★
Gömul kona: — Drekkið þér
vin?
Betlari: — Er þetta venjuleg
forvitni, eða eigið þér „einn lit
inn“?
*
Það er kynlegt, að þegai:
menn hafa alls engar áhyggjur,
þá taka þeir sig jil og fara að
kvongast,
12