Tónlistin - 01.12.1945, Qupperneq 3

4. árg.
1945
3.-4. hefti
T © n 1 i s t i ii
Tímarit Fétags íslenzkra tónlistarmanna
JJal
'ýnmur —/^relqaion:
Almenn tónmenntun í skólum
Islendingar liafa fyrrum getið sér
lítið orð fyrir skapandi tónlistar-
gáfu, enda jþótt Arngrímur lærði
telji þá liafa iðkað tónlist í eigin
margrödduðum tónsmiðum. Þekk-
ingin á þessu sviði hefir oftast nær
verið einskorðuð við frumatriði
tónlestrar og ofui’litla fingraferð i
fjórrödduðum tónbálki, Söngleg
kunnátta er ekki tengd uppeldis-
kerfi þjóðarinnar fyrr en á miðri
19. öld og þá aðeins að mjög litlu
lejii. Pétur Guðjónsson innleiðir
nýjan söng í þjóðkirkjuna, og lat-
ínuskólapiltar njóta kennslu hans
um langt skeið. Jónas Helgason tek-
ur við af Pétri. En liann leggst
dýpra. Grundvöllinn að söngupp-
eldi þjóðarinnar varð að leggja hjá
börnunum, og þessvegna innleiðir
Jónas söng og söngfræði sem eink-
annaskylt og prófskylt fag við
barnaskólann í Reykjavík og ná-
grenni. Því miður stóð Jónas liðfár
uppi í hinu merka, starfi sínu. Hann
hafði allt of fáa samverkamenn,
sem gátu úthreitt söngþekkinguna i
skólum utan höfuðstaðarins. En
ævistarf lia,ns har samt ríkulega
ávexti. Söngbækur hans voru dýr-
mæt nýung fákunnandi en söng-
unnandi þjóð, enda drakk hún í sig
öll lög, sem komu frá liendi Jónas-
ar, og mun þá hafa verið mestur
söngur á íslandi. Alúð Jónasar við
barnakennsluna verður aldrei nóg-
samlega lofuð, svo mjög lét hann
sér annt um að fá börnin til þess
að syngja og lesa nótur. Kynslóðir
þær, sem mótuðust afi forsjá Jónas-
ar, báru síðar af sem söngfólk í full-
vöxnum kórum sakir góðrar kunn-
áttu í að syngja frá blaðinu. Sigfús
Einarsson og Brynjólfur Þorláksson
leystu .Tónas af við barnaskólann og
bættu við sig Latínuskólanum.
Héldu þeir lengi uppteknum hætti
og slökuðu hvergi á kröfum þeim,
sem jafnan höfðu verið gerðar til
söngs og söngfræðiþekkingar af
fyrirrennara þeirra. En eftir þá má
segja, að þráðurinn slitni. Söng-
kennslan verður nú með öðrum
hætti, ókerfishundin og liáð tilraun-
um án takmarks. Skiptar skoðanir
rikja enn um aðferðir við kennsl-