Bændablaðið - 15.03.2012, Blaðsíða 37

37Bændablaðið | fimmtudagur 15. mars 2012
Bóas Kristjánsson fatahönnuður:
Blandar saman mjólkurtextíl og íslenskri ull
Fljótlega eftir að Bóas Kristjánsson
kom úr framhaldsnámi í fata-
hönnun í Belgíu fyrir fjórum árum
ákvað hann að skapa sér sérstöðu
og fara óhefðbundnar leiðir í
efnisvali. Nú sér fyrir endann á
mikilli þróunarvinnu hjá fyrir-
tæki Bóasar, sem hann stofnaði
þegar heim kom, svo nú munu við-
skiptavinir brátt geta fest kaup á
flíkum úr lífrænni bómull og ull,
vistvænum hör og mjólkurtextíl.
„Það sem ég mun leggja áherslu
á er karlmannsföt og aukahlutir fyrir
bæði kynin. Ég er með reynsluríkan
klæðskera í vinnu hjá mér, Eddu
Skúladóttur, en undanfarið höfum við
unnið að markvissum sniðum sem
töluverð þróunarvinna hefur farið í.
Ég hef ákveðið að einblína á nýjan
markhóp og gera út á umhverfis- og
vistvæn föt, sem þýðir í stuttu máli
að ekki er gegnið ótæpilega á nátt-
úruauðlindir við vinnslu þeirra,“
útskýrir Bóas sem lagði áherslu á
hátískumarkaðinn í námi sínu.
Vottað, endurunnið og lífrænt
„Ég var fenginn, ásamt fleiri
íslenskum hönnuðum, til að hanna
fyrir loftslagsráðstefnuna sem var
haldin í Kaupmannahöfn árið 2009.
Í framhaldinu fengum við kynn-
ingar á vistvænum textílefnum og
þeim nýjungum sem voru í boði. Þá
ákvað ég að einblína á þetta, þar sem
ákveðin saga þarf að vera á bakvið
hönnunina og hönnuðinn og gæða-
stuðullinn þarf að vera mjög hár.
Ég hef kynnt mér hvað er hægt að
nota af íslensku hráefni og þó það
sé takmarkað þá höfum við vistvæna
orku hér, sem kemur sér mjög vel,“
segir Bóas og bætir við:
„Allir eru að spyrja sig; hvað er
vistvæn hönnun, er þetta kannski bara
plat? Þetta snýst í grunninn um að það
er ekki fylgst nógu vel með fram-
leiðslu á ull og bómull í heiminum.
Til dæmis þarf gríðarlega mikið
vatnsmagn til bómullarframleiðslu
og að auki er framleiðsluferlið mjög
mengandi. Framleiðsla á nýju pólý-
ester er mjög slæm fyrir umhverfið.
Þannig að í vistvænni hönnun er
notuð lífræn ull, vottuð bómull og
endurunnið pólýester, svo dæmi séu
tekin. Á undanförnum árum hefur
mjög mikið komið af textíl sem léttir
byrðum af umhverfinu.“
Léttur og mjúkur mjólkurtextíll
Eitt af efnunum sem Bóas notar er
textíll unninn úr mjólk sem annars
væri fleygt, en við framleiðslu á
honum þarf ekki mikið vatn og það
er þessi hugmynd um að nýta aukaaf-
urðir sem heillar Bóas við hönnunina.
„Á loftslagsráðstefnunni í
Danmörku var þetta eitt af fyrstu efn-
unum sem ég sá, en þar var hönnuður
frá San Francisco með kjólalínu og
nærfatnað úr mjólkurtextíl. Þetta er
mjög mjúkt og létt efni og getur hent-
að í ýmsan fatnað. Mjólkurtextíll er
þó ekki nýr af nálinni því Þjóðverjar
uppgötvuðu þetta í kringum 1930.
Þetta er unnið úr próteininu kaseini,
sem er í mjólk og hægt að vinna þráð
úr. Hér áður var gallinn að mikla
mjólk þurfti til framleiðslu á þræð-
inum en í dag er hægt að drýgja efnið
með nútímaframleiðsluaðferðum.
Hér er aukaafurð sem er vistvæn og
ég hef mikið blandað saman við aðra
textílþræði, eins og alpaca-ull og líf-
ræna bómull,“ útskýrir Bóas og segir
jafnframt:
„Það sem er einnig svo gott við
mjólkurtextílinn er að hann er góður
fyrir húð fólks og sérstaklega gott að
vinna nærföt úr þessum textíl. Við
erum að kaupa spunninn þráð úr
100% mjólk frá góðum framleiðslu-
aðila á Ítalíu sem við blöndum saman
við önnur efni, eins og íslensku ull-
ina. Það er sérstakur sjarmi í því fyrir
fatahönnuði að nota íslensku ullina
en ég hef einnig hannað prjónaflíkur.
Ég er mest með náttúrulega tóna í
hönnuninni minni og fatnaðurinn
er frekar látlaus, en ég er óhræddur
við að vinna með ýmsar litasam-
setningar.“ /ehg
Bóas Kristjánsson fatahönnuður notar meðal annars textíl úr mjólk og ís-
lenska ull í vörulínum sínum.
Móðir Bóasar, Margrét Bóasdóttir, sýnir hér englavængi úr línu sonarins
sem búnir eru til úr mjólkurtextíl.
Peysa búin til úr ullar- og mjólkur-
þráðum
Kristín Sigurðardóttir saumakona og Edda Skúladóttir klæðskeri að störfum á vinnustofunni.
Vesti sem unnið er úr hrein-dýraleðri.