Heimilisritið - 01.06.1946, Page 39

iega ekki orðið auðvelt að fá næt-
urhvíld nú til dags“.
Vatnið streymdi stöðugt úr
iklæðum hans niður á gólfið og
saggasama rotnunarlykt lagði af
honum.
„Hvað er þetta, maður“, æpti ég
til hans, „ætlarðu aldrei að geia
orðið sæmilega þurr?“
„Þurr?“ Hann rak upp dimman
hlátur. „Þurr? Ég get aldrei orðið
þurr, mínir líkar eiga ekki svo
auðvelt með að verða þurrir. Refs-
ingin okkar er sú, að vera hund-
votur, sumar jafnt sem vetouv
Skilurðu það?“
Hann stakk slímugum krumlun-
um því næst inn í eldslogana, al-
veg upp að úlnliðum og hvessti
glyrnurnar reiðilega á glóðina, en
ég tók stígvélin mín og þaut æp-
andi út í næturmyrkrið.
E N D I R
Stríðshjónaband
STYRJOLDIN var skollin á og áróður hafinn meðal almennings um að ein-
beita kröftum sínum í þágu fósturjarðarinnar og leggja fram sinn skerf til að
hægt yrði að sigra óvinina. Hvar sem litið var voru auglýsingaspjöld og hóp-
göngur með flaksandi fánum og hornablæstri. Bíóin, leikhúsin, blöðin og út-
varpið voru tekin í þjónustu styrjaldaráróðursins, og fólkið var orðið ært af
ættjarðarást. *
A einum slíkur degi fór ung stúlka í kvikmyndahús, þar sem sýnd var áhrifa-
rík áróðursinynd. Stúlkan var nýútskrifaður stúdent, og í fáum orðum sagt
kvenkostur góður, enda var henni vel kunnugt um, að hún var eftirsóknarvert
gjaforð.
Til þessa hafði hún lítið haft af stríðinu að segja, en myndin hafði þau áhrif
á hana, að henni fannst hún verða að leggja eitthvað í sölumar fyrir föðurlandið.
„Það vildi ég, að ég gæti hjálpað eitthvað til með að vinna stríðið", sagði
hún andvarpandi við kunningjakonu sína er sat við hliðina- á henni.
„Af hverju giftistu ekki hermanni og lætur hann berjast hraustlega, eða hvetur
kærastann þinn til að ganga í herinn?“
„Nú, en ég á engan kærasta. En ég myndi giftast hverjum sem væri ef hann
bæði mín og yrði sjálfboðaliði", svaraði hún áköf.
Ungur maður, sem sat á næsta bekk beint fyrir aftan hana, heyrði hvað hún
sagði. Hann kom við öxl hennar.
„Eg skal láta skrá mig í herinn undir eins, ef þér viljið koma með mér“, sagði
hann. Þau fóru tafarlaust til skráningarskrifstofu nýliða og þaðan beint til borg-
ardómara þar sem þau voru gefin saman.
t
HEIMILISRITIÐ 37