Heimilisritið - 01.02.1948, Blaðsíða 23

upphæðimii“, sagði hann við
monsieur Biron. „Eg geng nefni-
lega ekki með'tuttugu þúsund
dollara í vestisvasanum“.
Frakkinn var mjög gætinn í
viðskiptum. Hann ákvað að taka
peningana út áður en hann af-
henti perluna. Þeir voru útborg-
aðir á augabragði. Inneign herra
Clienistons virtist vera stað-
reynd og ekkert skoi^ta á, að allt
væri í góðu lagi.
Þegar hann afhenti perluna,
fékk hann tækifæri til að sjá hina
fögru íbúð hjónanna á hótelinu
— og komast að raun um, að
þau væru mjög vinsæl og þekkt
á staðnum, og að madame hafði
búið þarna árum saman. Clienis-
ton var vel efnaður maður, lífs-
staða þeirra hjóna mjög trygg —
þau væru sem sagt viðskiptavin-
ir, sem hægt var að líta upp til.
Frú Cheniston bar perluna í
platínukeðju um hálsinn, hin
hreyknasta. En að liálfu ári
liðnu varð hún leið á þessu —
eins og kvenna er vani — og fór
með hana til Ábduls tii þess að
láta setja hana í aðrar umbúðir;
— þó l issi hún ekki sjálf, hvern-
ig þær ættu að vera. Hún hafn-
aði öllum uppástungum, and-
varpaði og yppti öxlum. Að lok-
um virtist hún fá lmgmynd.
„Gætuð þér ekki fundið aiveg
eins perlu og þessa, og búið til
eyrnalokka utan mn þær?“
•
„Eins pcrlu? Fundið jafningja
að perlu raníunnar? Ekki hægtí“
„Perlu raníunnar? Drottinn
minn, hi’að þetta hljómar eitt-
hvað dularfullt! A ekki yðar
gamla ranía aðra perlu til? Gæt-
uð þér ekki reynt að íinna ein-
hvern jafningja perlunna.r?“
„Jú, auðvitað gétum við
reynt. En það verður erfitt“.
„Já, reynið. Mig lancjar svo til
að fá svona eyrnalokka. Það er
svo sem nóg af perlum í heimin-
um“.
„Víst svo madame. En ekki
slíkum sem þessari“.
„Ég verð að fá aðra til. Mép.
er alveg sama, hvað hún kost-
í£
ar .
Ósk frúarinnar var ekkert
fleipur. Frú Cheniston þráði
perluna svo ákaft, að lnin gat
ekki á heilli sér tekið — sagði
maður hennar. Hún tærðist upp
og gat næstum hvorki sofið né
neytt matar fyrr en hún feng’i
nýja perlu, sem væri jafningi
])er!u raníunnar.
Það varð uppi fótur og fit í
Bond Street-verzluninni. Leitað
var eftir perlu, sem þessari, uin’
borg og bý, einkum eftir að herra
Cheniston hafði sjáll'ur verið í
verzluninni og beðið mennina
persónulega um, að þeir gerðu
allt, sem þeir gætu, lil þess að
fá aðra slika perlu handa konu
sinni. ',
21]
HEIMILISRITIÐ